Ontvoerd.

Hoofdstuk 22- rosa

Pov rosa

Ik doe rustig mijn ogen open en word hard in mijn oog gehoekt, ik vermoed door Dirk.
Ik doe opnieuw mijn ogen open en zit in een lichtere ruimte dan de vorige keer dat ik wakker werd.
Dirk staat voor me en kijkt niet blij.
"Dirk waarom ben ik hier?" Vraag ik zo rustig mogelijk, ik heb moeite om mijn gezicht neutraal te houden.
Ik zit weer op een stoel vastgebonden en kan me weer niet bewegen.
"Weet je et dan nog niet?" Geeft hij me als antwoord.

"Dirk vertel me gewoon waarom!" Zeg ik droog.

"Je vriend heeft je verraden roosje"

Wat? Is het dan echt waar? Is Lucas een bedrieger? Mijn Lucas?
"H-hoe bedoel je?" Vraag ik, bang voor het antwoord die hij me zal geven.
Mar inplaats van een antwoord loopt hij grijzend weg.
"DIRK!" Roep ik hem na,
Hij loopt nog Steeds door.
"DIRK WACHT!" Roep ik hopeloos opnieuw.
Maar het heeft geen zin ik zit weer opnieuw alleen, met al mijn vragen die ik zelf niet kan beantwoorden.
Ik probeer mezelf los te krijgen, maar zonder resultaat.
Ik schuif met mijn stoel naar het raam en zie daar alleen maar gras en de rozentuin.
Wist Dirk dan wel van de rozentuin??
Ik hoop maar dat Lucas en Caleb naar me zoeken, en me snel vinden.
Als Lucas wel met Dirk samenwerkt en me gaat zoeken dan kent hij het gebouw net zo goed als Dirk, toch??
Ik besluit maar een beetje slaap te pakken en doe mijn ogen dicht, ik zal wel minder slapen nu ik hier ben.
Toch blijft er 1 ding aan me knagen.
Waarom zit ik hier ?!
Ik kan maar niet slapen, dus ga ik maar de knoop aan de stoel proberen los te krijgen.
Hoe the f*ck krijgt Dirk me zo goed vastgebonden?

Na drie uur geprutst te hebben ben ik eindelijk klaar en heb mezelf los.
Hij had 4 touwen om me gebonden, is hij gek? Wacht, stomme vraag, hij is gestoord anders zat ik hier niet, dan had ik hem nooit ontmoet...!!!
Ik sta op van de stoel en loop steeds hetzelfde rondje en heen en weer in de kamer.
Hoe kan ik hier weg komen?
Ik heb ook besloten dat Caleb gelijk had, Lucas is niet te vertrouwen en dat gaat ook niet gebeuren!
Als Ik dacht dat ik Lucas nodig had om te kunnen ontsnappen of ergens anders voor, had ik het fout. Ik heb hem nergens meer bij nodig!
Ik ben bang om opnieuw verliefd te worden, want ik wil niet nog een x pijn voelen.

Ik heb lang gekeken of ik een ontsnappingsroute kon vinden,maar ik vond niets, ik zocht op muren en op de vloer maar niks, helemaal niks.
Ik plof neer op de stoel en zucht een x diep.
Ik wiebel wat op mijn stoel en kijk naar het touw.
Ik blijf naar het touw kijken of iets me te binnen schiet, ik blijf te gefocust op et touw dat ik achterover van mijn stoel val, ik heb geen energie meer om op te staan en kijk naar het plafond.
Dat is het: het plafond!
Ik sta in 1 wip op en ga op de stoel staan om het plafond aan te raken, en ja: het beweegt.
Ik kan tegel voor tegel( ik weet niet hoe ik het anders kan noemen) omhoog duwen.
Ik steek mijn hoofd door een tegel en zie een gang waar ik doorheen kan.
JA, nu nog het juiste moment vinden en dan kan ik ontsnappen.
———————————————
Sorry voor het saaie en korte hoofdstuk ik heb weinig inspiratie.
Read, Comment👇🏽