Ontvoerd.

Hoofdstuk 18

Pov Lucas.

Als ik wakker word ligt rosa in mijn armen.
Ze heeft haar ogen nog dicht en ik streel zachtjes door haar haren. Ze is zo mooi als ze slaapt.
Na nog geen minuut kan ik het niet laten, en kus haar.
Ze doet voorzichtig haar ogen open en ik zie dat ze een beetje rood zijn. Wat zou er zijn.
"Rosa je ogen zijn rood, heb je gehuild?"

Ze wrijft snel in haar ogen.
"Eeeh nee ik eeeh heb gewoon slecht geslapen."

"Ik geloof je niet. Wat is er aan de hand rosa?"

Ze kijkt even nog al boos en nijdig naar mij, maar verzacht dan haar blik weer. Ik schrik er een beetje van.

"Niks echt alleen slecht geslapen!
En een nachtmerrie gehad maar daar lag ik dus juist wakker Van."

"Een nachtmerrie?? Waarom heb je me dan niet wakker gemaakt?
Dat doe je altijd. Je weet toch dat je me alles kunt vertellen??"

"Ja maar ik wilde je niet wakker maken en Caleb was toevallig wel wakker en heb ik het hem verteld! Het spijt me zeer!" Zegt ze nu iets bozer.

"Oké"

"Sorry ik mag niet zo tegen je uitvallen."

"Tenslotte zijn we nu drie dagen samen" zegt ik enthousiast.

"Ja" zegt rosa iets minder enthousiast dan ik had verwacht.
Er is iets met haar, het lijkt wel of ze boos is op mij, of op iemand anders.
Nou ja ik laat het er maar bij.
Ik stap uit bed en pak mijn kleren uit de kast.
Wanneer ik me omkleed voel ik dat twee ogen op me gericht zijn.
Ik zie rosa naar me staren met een verliefde blik.
Ik kijk naar haar en ze blijft naar me kijken.
Ik loop naar haar toe en til haar op ik ren terug naar het bed en laat haar erop vallen. Ik hang boven haar. En kijk haar in haar mooie blauwe ogen aan.
"ben ik interessant?" Zeg ik voor het staren.

"Oh ja sorry."

"geeft niet joh dat vind ik nou juist zo leuk aan jou!" Lach ik.
En voorzichtig kom ik dichterbij.
Als ik bijna bij haar lippen ben werp ik haar een snelle blik toe.
Dan voel ik haar zachten lippen op de mijne. Ik voel me nu echt gelukkig.
Ik vergeet al mijn zorgen en Dirk.
Na een hele tijd, wordt de deur open getrokken en ik trek snel weg. Het is Caleb en hij kijkt even naar rosa die wegkijkt van mij naar hem.
Hij werpt een verdrietige blik toe.
"Eeeh hé Caleb."

"Oh hoi Luc!"

"Rosa staat weer op en loopt terug naar de kast om kleren te pakken. Ik loop naar de badkamer om te douche en glimlach naar rosa.

Pov rosa

Ik loop naar de kast en Lucas gaat gelukkig naar de badkamer, en Caleb kwam gelukkig net binnen.
Ik wist niet hoelang ik het nog zou volhouden in die perfecte zoen zonder te gaan huilen.

"Rosa?"

"Ja?"

"Hoe gaat het met Lucas en jou?! Ik zag dat jullie zoende, kun je dat nog wel aan?"

"Ja lukt wel" lieg ik.

"Caleb?"

"Ja?"

"Wanneer is die meest belangrijke test van het jaar eigenlijk waar Lucas me alles zou vertellen?"

"Dat duurt nog best lang eigenlijk, daarom vroeg ik of je het wel volhoud met Lucas enzo.."

"Oh oke." Zeg ik bedroeft.

"Hé het komt goed ik beloof het je." Ik knik als antwoord al weet ik bijna zeker dat dat niet zo is:

Dan schiet me iets te binnen: ik zit hier al zeker een half jaar en dus moet die test niet langer dan nog een half jaar duren.
"Caleb?!" Hij kijkt op.

"Ik zit hier al een half jaar die test kan toch niet langer meer duren dan nog een half jaar?!!"

"Ja klopt, maar een half haar duurt best lang in jullie situatie" zegt hij een beetje schuldig.
Weer knik ik als antwoord.
Maar het boeit me niet meer. Sinds ik weet van Lucas lijkt het wel of al het geluk uit me is gezogen.
Het kan me allemaal niet meer schelen wat Dirk of Lucas denkt of dat ik hier zit, al het leven in mij lijkt wel weg te zijn.
Ik wil heel graag een knuffel van mijn moeder en vader!!
En al helemaal van James al is hij de eerste persoon waarvan je zou denken dat hij het minst belangrijk is op dit moment. Ik was hem dan ook al lang vergeten deze laatste maanden.
Zeker sinds ik met Lucas kreeg wilde ik hem niet eens meer kennen. Maar juist van wegen Lucas weet ik weer hoe hij is, en dat onze relatie echt is!
En ik weet 100% zeker dat hij me nooit zal vergeten of me inruilen voor een ander zolang hij weet dat ik hier zit en ik weet ook 100% zeker dat hij nu aan me denkt.