Hoofdstuk 9

131 17 0
                                    

Pov rosa

~droom~
Ik loop in het bos op weg nar huis,
Ik ben ontsnapt en ben op de vlucht voor de mensen achter me.
Na een hele tijd rennen ben ik zo moe dat ik niet meer zie waar ik naar toe ga en ik bots tegen een man aan, hij kijkt verschrikt achter zich.
Ik krijg tranen in mijn ogen. Ik kijk recht in het gezicht van mijn oom.
We lachen even naar elkaar en omhelzen elkaar dan hard en lang.
Als ik begin te vertellen wat er aan de hand is zegt hij dat hij alles al weet en hij trekt me mee naar een plek waar ze ons niet kunnen zien of horen.
Ze rennen allemaal voor bij.
"Dankje oom Patrick maar hoe wist je wat er aan de hand was"
" ik kijk mee wat er gebeurt van boven ik kan helaas niks meer voor je doen vanaf daar"
Ik knuffel hem stevig en begin te huilen
"Ik mis je zo erg"
"Dat weet ik maar ik beloof je dat ik altijd over je zal blijven waken als een engel en ik ben er nog steeds maar dan hier." Hij wijst naar mijn hart.

"Je moet me 1 ding beloven schat"
"Wat dan?" Zeg ik snikkend.
"Dat je niet opgeeft en hier uit ontsnapt"
" dat beloof ik"
" mijn tijd is bijna om ik moet straks weer terug naar boven. Maar ik geef je een laatste knuffel en zweer dat je moed houdt"
" ik zweer het en ik zal je never nooit vergeten dat beloof ik!!"
Ik huil en glimlach te gelijk.
"Mijn tijd is om schat ik moet weer gaan."
We geven elkaar een dikke knuffel
"Ik zal je nooit vergeten oom Patrick ik hou van je."

" ik ook van jou"
Hij verdwijnt een beetje.
" nee je mag niet weg gaan"
Schreeuw ik
" ik heb je nodig!!"
Maar het is al te laat, ik kijk naar de lucht en zeg nogmaals dat ik van hem hou.
~einde droom~

Ik schrik wakker en voel dat ik aan het huilen ben.
Lucas wordt ook wakker en vraagt wat er aan de hand is.
" wat is er rosa?"
Ik leg mijn droom uit en wat er met mijn oom is gebeurt vroeger.
"Wow dat is best heftig!"

"Ja ik hield heel veel van me oom. Dat is ook de reden dat Dirk me ontvoerde."
"Ik heb hem belooft dat ik moed houd. Die test van vandaag ga ik doorstaan en het boeit me niet wat Dirk zegt of doet."

Hij knuffelt me en ik knuffel hem.

"Het is midden in de nacht dus zullen we maar weer gaan slapen?" Zegt Lucas.

"Ja goed idee" zeg ik lachend.

Het is best koud dus ik ga dicht tegen Lucas aan liggen.
Lucas slaat zijn armen om me heen en we vallen allebei in slaap.

Ontvoerd. Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu