Hoofdstuk 37.

59 5 0
                                    

1 week later.

Pov rosa.

Ik heb niks meer gehoord van Thomas en ik en Lucas zijn closer geworden dan ooit. hij is alles vergeten en ik kan weer gaan en staan waar ik wil (met jongens😉)
--

~speaker~
Dames en heren, Kom onmiddellijk naar de sportzaal.
~einde speaker~

Ik kijk Lucas en Caleb aan en we lopen samen naar de sportzaal.
Als we aankomen zien we een hele groep staan.
Dirk komt aanlopen en neemt het woord.
"Dames en heren ik heb een verrassing voor jullie!"
Begint hij.
Hij loopt om de hoek en een klein meisje komt tevoorschijn als hij haar een tik op haar hoofd geeft en meesleurt.
Arme meid.
Een enkele traan loopt over haar wang van de pijn.
"dit is Lara, ze is 6 jaar en een nieuwe hier."
En een grote groep begint te lachen en Dirk en zijn mannen ook.
De tranen rollen inmiddels over Lara's wangen en enkele snikken verlaten haar mond waardoor iedereen nog harder begint te lachen.
Wat is er met hen gebeurt? Dirk heeft hun gevoelloos gemaakt, dat arme kind straalt angst uit en zij genieten ervan?!

Ik loop op Lara af en ze beschermt haar gezicht met haar handen waar ze een knuffelbeertje in vast heeft.
Als ik dichterbij kom zie ik dat ze onder de blauwe plekken zit en dat haar roze jurkje vies is.
"Ssj rustig maar ik doe je niks" ik ga op mijn hurken zitten zodat ik haar in haar ogen aan kan kijken.
Ze laat haar armen zakken en kijkt me met rode ogen van de tranen aan.
"W-w-wie b-ben j-jij?" Komt er snikkend uit haar mond. Maar ook nog steeds bang.
"Ik ben rosa." Lucas en Caleb komen ook aanlopen en ze schrikt meteen.
"Rustig maar, ze horen bij mij."

" ik ben zo bang!" Huilt ze.

Ik trek het kleine breekbare meisje dichter naar me toe en knuffel haar.
Ze slaat meteen haar armen om me heen en begint te huilen op mijn schouder.
Zo staan we een tijdje.
Wanneer ik los laat uit de knuffel is ze al wat rustiger en de groep is gestopt met lachen.
"Wacht even Lara ik moet even wat zeggen."
Ik draai me om naar de groep die eerder stond te lachen.
"Iedereen! Vinden jullie dit grappig?!" Schreeuw ik naar de groep, iedereen heeft zijn aandacht nu bij mij.
"Dit meisje is 6 jaar oud en straalt angst uit. Wat is er met jullie gebeurt dat jullie dit grappig vinden?!"
De meeste kijken naar beneden uit schaamte maar er zijn enkele die beginnen te grinniken.
Dirk loopt naar Lara toe en tilt haar op.
"Jij mag naar je kamer." Zegt hij kil en vol afschuw kijkt hij haar aan.
Hij heeft duidelijk een hekel aan haar, dat weet ik wel zeker door de manier waarop hij tegen haar praat.

"Heb ik een eigen kamer??" Vraagt ze hoopvol.
"Ja met een prinsessen en roze muren." Ik weet dat het niet zo is.
Ze straalt helemaal van geluk opeens.

Ze straalt helemaal van geluk opeens

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

(Foto van Lara👆🏽)

"Lieverd wil je anders met mij mee naar mijn kamer?" Vraag ik omdat ik weet dat ze anders teleur gesteld zal worden.
"is jouw kamer ook een prinsessenkamer?" Vraagt ze.

"Nee maar ik heb wel een lekker warm bed en 2 hele leuke kamergenootjes."

"Meneer mag ik bij haar slapen?" Vraagt ze beleeft. Voor zo'n klein meisje is ze al aardig goed in haar woorden.

"Nee." Zegt Dirk en hij loopt weg.

Ik loop hen stilletjes achterna.
Hij gooit haar bijna in haar kamer en sluit de deur maar niet op slot.
Ik hoor een klein meisje huilen en ik loop stilletjes naar de deur voor het geval dat Dirk me nog zou horen.
Ik doe de deur open en kom in een hok nog erger dan mijn eerste kamer terecht, met een meisje die huilend op de grond zit.
"Hey sweety. "
En ik kom naast haar zitten.
Ze schrikt op en verbergt haar hoofd in haar handen.
"Hey het komt allemaal goed dat beloof ik je." Fluiter ik in haar oor maar ze wordt er niet rustiger van.
"Hij h-had m-me een pr-prinsessen
k-kamer b-bel-looft." Snikt ze.
"Ja ik weet het, maar wil je mee naar mijn kamer gaan? daar is het veel leuker."

Ze kijkt me stralend aan en ik weet gewoon dat ik haar nu al geweldig vind, dit is zo'n meisje dat vrolijk is en altijd straalt. Ze doet me denken aan mezelf vroeger. Maar die tijd is al heel lang voorbij.
Ze knikt ja en ik til haar op tot mijn heupen en loop dan stil de kamer uit.
"Je moet heel stil zijn?"

"Waarom?"

"Omdat die meneer ons niet mag horen want dan moet je weer terug naar je eigen kamer."

"Gaat hij me dan weer auw doen?"
Ik kijk haar verschrikt aan.
Heeft Dirk een kindje van deze leeftijd pijn gedaan?
"Nee daar zorg ik wel voor."

"Waarom ben je zo aardig tegen me?"

"Omdat jij het liefste, schattigste en mooiste meisje bent die ik ken." Zeg ik met geen woord gelogen. Je moet dit lieve meisje eens in het echt zien. Ze straalt helemaal door mijn woorden.

Als ik aankom bij mijn kamer en binnen loop zie ik Lucas tranen in zijn ogen krijgen.
"Eeeh Lara dit zijn Caleb (ik wijs naar Caleb) en dit is Lucas( ik wijs naar Lucas)" Lucas wil naar me toe lopen en Lara trekt haar knuffel extra dicht tegen zich aan.
Dirk heeft haar volgens mij echt een trauma meegegeven ze is bang voor alles en iedereen. Ik zet haar neer, Ze pakt mijn been vast ter bescherming.
"Hoi Lara." Zegt hij poeslief.
"Dag meneer Lucas." Aaaah zo schattig dit.
"Noem me maar gwn Lucas hoor, "ze knikt "kom jij bij ons logeren?"
Weer knikt ze verlegen.
Lucas lijkt precies te weten wat hij moet doen en zeggen, want na een tijdje vertrouwt ze hem.

Caleb is al erg lang erg stil en ik vraag me af wat er aan de hand is.

Lara slaapt bij mij vanavond en aangezien ze al wel moe is slaapt ze al in de stoel.
Ik stil haar zachtjes op en leg haar bij mij in bed.
Ik sla mijn armen om haar heen en ook ik val in een diepe slaap.
_______________________________

Yeah 1054 woorden.
👌🏽👌🏽👌🏽👌🏽

Ontvoerd. Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu