Ontvoerd.

Hoofdstuk 26.

--
Never say i love you if you really don't care, never talk about feelings if they aren't really there! Never hold my hand if you are going to break heart! Say never hello if you really mean goodbye. And never say 'we are together forever' Cause forever makes my cry.
--
Pov Lucas.

Wat vooraf ging:

-"wat is het plan?" Vraagt Caleb.
"We lopen het gebouw gesplitst in en zoeken naar rosa, na een half uur spreken we weer bij de ingang af, zoals Lars al zei: Dirk mag niet weten dat wij in het gebouw zijn dus mogen we ook niet te lang erin blijven, en wees stil."
"Oké."
Caleb en ik zochten naar het gebouw waar rosa in moest zitten.
We splitsen op en gaan zoeken.
-ik loop een hal in met een rij kamer  en loop de eerste in.
Het enige wat ik zie is een stoel met wat touw ernaast en een bed, meer niet. Dan opeens valt mijn oog op een schoen.
Deze heeft rosa ook, dit moet rosa's kamer zijn, maar waar is ze nu?

-rosa wordt via zijn schouder op de grond gesmeten en komt met een harde klap terecht. Ze staat weer op en wordt 3 x hard in haar buik getrapt. Ik zie dat ze moeite heeft om op te staan en niet te vallen.
Dan trekt ze hem aan zijn t-shirt naar zich toe.
"Je bent best sexy als je me probeert pijn te doen."

"Oh ja?" Zegt hij vol interesse.
Ik herken de blik  in zijn ogen: lust.
Ze komt iets dichterbij en ook komt dichterbij.
Net voordat ze zijn lippen raakt trapt ze hem, en hoekt ze hem.
Ze trapt een paar x hard in zijn maag, een stuk of 4 x.
Ik krijg een grijns op mijn gezicht als ik hem op de grond zie liggen, en Dirk het eindsignaal geeft.
____________________________

Pov Lucas

Rosa is slim, ze heeft gewonnen van hem door mee te spelen.
Maar rosa weet beter.
Ze loopt naar een jongen van onze leeftijd, ze lopen mijn richting op en ik verstop me snel, die jongen zal ook wel een ontvoerder zijn.
Nadat ze me voorbij lopen loop ik heel stilletjes achter hen aan.
Ze stoppen voor haar kamer, ik wist het! Dat is rosa's kamer.
Hij kijkt haar aan in haar ogen.
"Je hebt goed gespeeld."

ze bloost een beetje.
Hij loopt weg, maar wordt aan zijn t-shirt teruggetrokken, dan zoent ze hem.

Dit kan niet! Rosa!😨😭
Iets in me breekt.
Ik sta met open mond te kijken, en laat haar schoen vallen.
Ze trekt terug en krijgt mij in de gaten, ik laat een traan zonder dat ik dat wil.
Ik schud mijn hoofd en ren weg.
"LUCAS, WACHT!!" Het boeit me niet, niet meer! Ik ren verder totdat ik bijna bij de uitgang ben.
Dan word ik aan mijn arm omgedraaid.
"Lucas, i-ik.." Stottert ze

"Laat maar zitten rosa."

"Nee, ik.."

"Caleb heeft alles verzonnen van dat ik samenwerkte met Dirk, hij moest ons uit elkaar drijven van dirk anders werd er een dierbare van hem vermoord....hoe kon je denken dat ik je bedroog? Kijk, dat je er naar luistert
snap ik, maar door 1 persoon die dat 1 x zegt denk je meteen dat ik je bedrieg.
Jij en ik hadden een band."

"Hadden?" Vraagt ze met een gekwelde stem.

Ze staat met een verdrietige blik te kijken naar me.
"Je zoende hem! Hoe kon je??"

"Lucas! Hij.. Ik.." Brengt ze met moeite uit.

"Laat ook maar, jij houd toch niet van mij!"

Ik loop weg en laat haar achter.
"wacht, alsjeblieft wacht!"

Ik draai me terug om.
"Wat wil je zien? Dit gezicht?" Ik wijs naar mijn gezicht. Het zit vol met tranen, ik kan het niet helpen.
"Je dacht niet eens aan mij en je zoende hem, je houd niet van mij, maar van hem!" Het is even erg stil.
"De manier waarop je me zoende, ik dacht echt dat je.. Ach Laat ook maar."

"Nee, wat wilde je zeggen?"

"Dat jij ook van mij hield."

Ze laat een traan, maar ik heb geen medelijden met haar.
Waarom werd ik verliefd op haar? Liefde is zwak en het doet je alleen maar pijn.
"Ik hou ook van je!" Zegt ze met tranen in haar ogen.

"Niet waar, dat zeg je nu, maar als ik daar niet had gestaan, had je het gewoon normaal gevonden! Dan zag je hem nog steeds als een tweede mij!"
De jongen staat inmiddels ook al naast haar. Weer is het stil, dat betekend dat er een kern van waarheid in zit.
Alles lijkt te verstenen in mij, de emoties lijken te verdwijnen, en mijn wereld wordt zwart.
"Rosa, wie is hij? "Vraagt de jongen aan rosa.

Ze lijkt hem nu pas in de gaten te krijgen.
"Lucas. Mijn vriendje.."Zegt ze, maar ze blijft me aankijken. En ik onderbreek haar.
"Ex-vriendje."
Ik loop weg, ze lijkt letterlijk aan de grond genageld te staan, alsof ze me achterna wil lopen, maar ze het niet kan.
"Vergeet me." Is het enige wat ik nog zeg.
De jongen wil haar omhelzen maar ze duwt hem weg, de tranen rollen over haar wangen, maar het kan me niks schelen! Zij heeft mij pijn gedaan door mij te vergeten en hem te zoenen. Niet ik haar
Pov rosa

Alles in me breekt, waarom dacht ik dat Lucas me zou verraden? Het is en blijft Lucas, hij is geen toneelspeler! En hij verraadt mij niet, ik hem.

Thomas ziet me breken en probeert me te omhelzen, maar ik duw hem weg.
"Snap je het dan nog niet? Ik wil jou niet ik wil hem en ik heb de grootste fout van mijn leven gemaakt!"

Zijn blik verhard.
"Dus ik was gewoon je speeltje?!"

"Nee, maar ik wilde Lucas vergeten door wat er tegen mij gezegd is, en toen je mij zoende deed ik dat!
Maar ik was ook vergeten dat Lucas Lucas is, en hij me nooit zou verraden, maar nu weet ik dat wel weer en ook dat ik hem wil," zeg ik bedroeft "het spijt me echt." Zeg ik erachteraan.

"Ik begrijp je niet, maar ik weet niet wat je hebt meegemaakt dus ik moet het accepteren."

Ik wil glimlachen maar ik kan het echt niet.
Alles wat ik wil is Lucas terug krijgen en dat gaat niet gebeuren, niet meer!
"We kunnen vrienden blijven?" Vraagt hij hoopvol.

"Ja, zeker weten, en bedankt voor je begrip, dat helpt echt." Zeg ik.

"Ik zal je zoen wel missen, maar vrienden zijn is ook goed."
Hij glimlacht en ik kijk hem gewoon aan. Waarom deed ik dit. Ik dump Thomas en ben Lucas kwijt. Ik snap waarom Caleb het zei, maar toch ook niet. Ik heb me nog nooit zo rot gevoelt als nu. Ik keek altijd wel films of las boeken waar mensen liefdesverdriet hadden. Ik kon het beschrijven maar had het nooit gevoelt. Nu dus wel..
En het ergste is nog wel: het is allemaal mijn eigen schuld. Caleb heeft me niet gezegd dat ik Thomas moest zoenen. Nee dat deed ik zelf!
Ik voel schuldig tegenover Lucas en stom tegenover mezelf. Maar ook heb ik pijn én verdriet dat ik deed.

Dan komt Dirk aangelopen.
"Roosje, arm kind." Zegt hij kil en vol sarcasme.
Waarom is hij er altijd wanneer ik hem niet wil zien. En heeft hij ons afgeluisterd?
"Je hebt je test volbracht in het gevecht, ik heb je tegen de op 1 na sterkste gezet in je gevecht van vandaag. Je kon alleen winnen als je slim en snel was, en dat was je allebei.
Je mag weer terug naar je oude plek."
_______________________________

ik hoop dat jullie dit wel een leuker hoofdstuk vonden,
Denk jij dat Lucas rosa nog vergeeft.
Comment👇🏽

En vergeet geen read te geven😉
Luf u allxx