Ontvoerd.

Hoofdstuk 35.

Pov Rosa.

Als we terug lopen naar onze kamer kijk ik niet goed uit en loop tegen een gespierde borstkas aan.
"KAN JE NIET FF UITKIJKEN, JIJ..."
Hij kijkt me aan en maakt zijn niet af.
"Sorry ik had niet zo tegen je aan mogen  vallen." Verontschuldigt hij zich.

"Jezus wat heb jij in je borstkas zitten, bakstenen?"
Hij lacht even heel flirterig.
"Ik kijk volgende x beter uit sorry." Bied ik mijn excuses aan.
"Krijg ik daar nog iets voor terug? je weet wel om het goed te maken." Zegt hij nog uitdagender dan eerst.
Ik zie Lucas jaloers kijken, dan kijk ik weer terug naar de jongen voor me die duidelijk niet lelijk is.
"Ik zou niet weten wat." Beantwoord ik zijn vraag.
Hij komt wat dichterbij me staan dat ik zijn adem kan voelen en ik krijg er de kriebels van. Ik zie Lucas in mij ooghoek weglopen.
"Maar ik wel." Fluistert hij hees in
mijn oor.
De kippenvel verspreid zich over heel mijn lichaam als hij nog dichterbij komt.
Nog 1 millimeter en hij raakt mijn lippen. Ik zet mijn hand op zijn borst en duw hem terug.
De verwarring is te zien in zijn ogen.
"Ik heb een vriendje!" En dan loop ik weg en laat de verwarrende jongen achter.
---
Ik loop de kamer binnen waar ik Lucas met zijn handen door zijn haar zie gaan en zijn hoofd gaat vervolgens in zijn handen.
"Lucas wat is er?"

"Rosa waarom?"

"Oké, Waar heb je het over?!"

"Levi rosa.... De jongen waar je net tegen aan liep."

"Oh"

"Dacht je dat ik je niet zag ofzo?"

"Waarom had je dat niet mogen zien?"

"Hij is 1 met je aan het flirten en 2 hij is knap en 3 jij ging er ook nog op in en hebt met hem staan zoenen!"

"DAT IS NIET WAAR!!!" Kaats ik terug.

"Ja tuurlijk roos." Zegt hij sarcastisch.

"je was er niet eens bij, omdat je gewoon te laf bent om het aan te zien! En loopt weg net zoals je voor alles wegloopt!!" Stoot ik uit.

Hij blijft stil.
"Als je het echt wilt weten omdat het je 'ZO DWARS ZIT' hij wilde me zoenen en ik duwde hem weg, vertelde dat ik een vriendje had en liep weg. Maar zoals altijd oordeel je te snel en ga je er maar meteen van uit dat jou versie de beste én de waarheid is."

"Wat moet ik anders denken als je net vreemd bent gegaan en een jongen al met je aan het flirten is en je er op in gaat? Want mijn vertrouwen is beschaamt!" Bijt hij terug.
Auwtjss hij haalt maar meteen Thomas erbij.
"Ja denk daar maar eens over na." Vervolgt hij zijn zin als ik stil blijf.

"Lucas het boeit me niet als iemand zegt dat ik een slet of player ben,"

Hij draait zijn rug naar me toe.
" ik weet dat ik je vertrouwen heb beschaamt, maar ik zag mijn fout dan ook in en ik voelde me schuldig en ik hou van je.
Jij maakt iets in me los wat niemand anders ooit heeft kunnen doen, je bent bijzonder voor mij!
Maar je bent net als iedereen, je geloofd niet in me! Die Levi deed me niks! Maar als je zelfs dat niet inziet weet ik niet of je wel zoveel van me houd als je beweerd."

Hij draait zich om en loopt sneller op me af dan hij ooit gedaan heeft en drukt zijn lippen ruw op de mijne.
Ik kus hem terug en stap samen met hem naar achter tot ik de rand van het bed voel.
Hij duwt me iets achterover en komt dan naast me liggen. Hij slaat een arm om me heen en ik ga in een reflex tegen hem aan liggen.
"ik geloof wel in je. En ik houd meer van je dan je je kan voorstellen rosa Goudsmit." Dat is het enige dat ik wilde horen..

Ik ga nog 3 hoofdstukken schrijven en publiceer ze pas als ik ze alle 3 af heb want ander lezen jullie altijd maar een klein hoofdstukje en wacht je weer een week voor het volgende kleine hoofdstukje ga zo maar door.
Dus voor jullie volgende x 3 extra hoofdstukken😏😃