Kidnapped| L.S

Hoofdstuk 12

POV: Louis

'Wakker worden slaapkoppie, we zijn er' hoor ik naast me. Ik open mijn ogen en het licht komt mij tegemoet. De tape word van mijn mond getrokken en ik word opgetild door Harry. Ik zucht en duw mijn hoofd tegen zijn borstkast. Ik voel zijn kalme hartslag en zijn rustgevende ademhaling. Het stelt me gerust. Harry legt me op de bank neer en maakt mijn touwen los. Ik zeg niks maar sla mijn armen over elkaar. Hij weet wel waarom. 'Sorry, ik weet dat je dat helemaal niks vond' fluistert hij teder in mijn oor. Ik glimlach zwakjes en kruip in zijn armen. hij drukt een kus op mijn hoofd en slaat zijn armen beschermend op me heen. Ik sluit mijn ogen en we blijven zo een hele tijd liggen. Net zolang totdat de rest van de jongens erbij komen zitten. 'Alles goed Louis?' Vraagt Zayn. 'Euhm.. Ja hoor' antwoord ik verbaasd. Best vreemd. Voor de eerste keer kijkt Zayn niet naar me alsof hij me wil vermoorden. Zonder haat in zijn ogen die alle kwaadheid op mij af vuren. 'Ik heb trouwens de brief voor Louis moeder opgestuurd' zegt Liam als ik weer tegen Harry aankruip. 'Wat?!' Schreeuw ik. 'Over 2 dagen moet ze met het geld over de brug komen' zegt hij. 'Maar.. Zo snel al?' Vraag ik. ' vind je het niet fijn om weer naar huis te gaan?' Vraagt Niall. Ik haal mijn schouders op. 'Waarom niet?' Vraagt Harry. Ik bijt op mijn lip en vind de grond opeens heel interessant. 'Ik kan het niet uitleggen' zeg ik zacht. 'Kan je het ook niet proberen?' Vraagt Harry lief terwijl hij over mijn hoofd aait. Ik schud mijn hoofd. 'Louis je begrijpt toch wel dat je ons alles kan vertellen' zegt Niall. Ik kijk even onzeker Zayn's kant op. 'Ja Louis mij ook, geen zorgen' zegt hij. 'Ik zou willen dat ik het kon maar er is teveel gebeurd'. 'Weet je het zeker?'. Ik knik terwijl ik de grootste moeite heb om mijn tranen binnen te houden. 'Zal ik anders even wat eten maken voor ons?' Vraagt Niall om van onderwerp te veranderen. De jongens knikken en hij loopt naar de keuken. Ik blijf zitten op de bank. 'Moet je nou huilen gekkie?' Vraagt Harry. 'Nee, hoezo?' Vraag ik. Harry zegt niks maar veegt enkele tranen van mijn gezicht. 'Omdat ik het zie'. Ik bloos en staar weer naar de grond. Je gaat de grond echt waarderen in dit soort situaties. 'Lou ik zie dat er iets is wat je kapot maakt' zegt hij. 'Harry stop.. Ik wil er niet over praten' zeg ik waarna ik mijn knieën optrek en mijn hoofd erop laat rusten. 'Oké dan, maar onthoud dat je altijd bij me terecht kan lieverd' zegt hij. Als dank zoen ik hem vol op zijn mond. We sluiten onze ogen en ik plant mijn handen weer in zijn krullen. Zoals ik altijd doe. Hij tilt me nog zoenend op en we gaan samen op de bank liggen. Ik lig bovenop zijn gespierde lichaam en hij beweegt zijn handen over mijn rug. Hij gaat weer onder mijn shirt en even denk ik dat hij me weer gaat kietelen maar hij streelt heel langzaam over mijn rug heen. Zijn handen gaan naar beneden en strelen mijn kont. oh oh..verkeerd gebied! Verkeerd gebied! Maar tegelijkertijd wil ik dat hij doorgaat. Het voelt zo goed. Gosh.. Pas als we geen ademhaling meer krijgen open ik mijn ogen en en kruip van hem af. Hij trekt me op schoot en ik leun met mijn hoofd op zijn schouder. Liam en Zayn zijn intussen de kamer uitgelopen. Ik heb niet gezien waar ze heen gingen.. Daarvoor was ik te druk bezig. 'Voor ik het vergeet, hier' zegt Harry terwijl hij mijn dagboek in mijn handen drukt. 'Ohmygosh drankje Hazz!' Gil ik terwijl ik mijn armen heen sla. 'Ik weet niet waar het goed voor is maar als het belangrijk voor jou is dan respecteer ik dat' zegt hij. 'Ik houd van je' zeg ik. ' Dat kan helemaal niet want ik houd al van jou' antwoord hij. Ik grinnik zacht en geef hem een klein kusje op zijn lippen. De lippen waar ik nooit genoeg van zou kunnen krijgen. 'Hazz?'. 'Ja Lou?'. 'Beloof je dat we altijd bij elkaar blijven?'. 'Je weet dat ik dat niet kan beloven Lou' zegt hij. 'Maar het moet.. Als ik bij jou ben verdwijnen al mijn zorgen als sneeuw voor de zon.. Ik voel me dan zo gelukkig..mIk wil niet dat dat gevoel weer weggaat..' Zeg ik. 'Dan moet je dat gevoel vasthouden en het vervolgens proberen bij mensen die je wel vaker gaat zien' zegt hij terwijl hij mijn kin omhoog duwt met zijn wijsvinger. 'Begrijp het nou Hazz.. Ik wil jou.. Alleen maar jou'. 'Lou het kan niet.. Jij moet gelukkig worden met iemand die een opleiding heeft.. Iemand die goed is.. Ik ben slecht'. 'Slecht? Ik zie wat anders, ik zie een jongen met smaragd groende ogen.. Ogen die vol onschuld staan' zeg ik. 'Ik steel om te overleven Lou'. 'Daar heb ik het niet over, ieder mens bestaat uit twee delen.. Een goede en een slechte kant. Van beide heb je een beetje.. Maar de vraag is voor welke je uiteindelijk wil gaan' zeg ik. 'Wat ben jij toch bijzonder Lou.. Ik begrijp niet waar ik jou aan verdient heb' zegt hij terwijl hij zijn armen om mijn middel slaat. 'Soms hoef je niet iemand te verdienen Hazz.. Soms hoort het gewoon zo te zijn.. En wij.. Wij samen.. Dat hoort zo te zijn' zeg ik. Hij neemt mijn hoofd in zijn beide handen en zoent me alweer. Alleen nu voel ik alle liefde voor hem in mij opbloeien. Mijn hoofd is leeg. Mijn hart klopt alleen nog maar voor hem.
--------------------------------------------------------------------------------------------