Kidnapped| L.S

Hoofdstuk 42

POV: Harry
Louis staart als versteent voor zich uit. Als in een soort trance. Zijn gezicht ziet krijtwit en zijn ogen zijn levensgroot. Er is duidelijk iets mis. 'Lou wat is er?' Vraag ik. Hij zegt niks maar blijft onverbiddelijk naar voren staren. Ik kijk naar wat hem zo bezig houd en mijn mond valt open. Zijn moeder staat daar. Ze pakt iets uit de schappen en lijkt ons niet op te merken. Aangezien Louis niet beweegt trek ik hem weg uit dit gangpad. Ik schud hem even door elkaar en dan lijkt hij weer terug op aarde te zijn. 'Ik wil weg.. NU' zegt hij hees. 'Lou we moeten boodschappen doen anders hebben we geen eten vanavond' zeg ik. Hij schud hevig zijn hoofd. 'Ze herkent je heus niet Lou' zeg ik. Hij bijt op zijn lip en slaat zijn armen om me heen. 'Het komt goed Lou.. Niet bang zijn' sus ik. 'Hazz als ze me vind ben je me voorgoed kwijt' zegt hij. 'Maar ze gaat je niet vinden, en als ze dat wel doet dan doe ik er alles aan om je terug te halen. 'Beloofd?' Vraagt hij. 'Ja Lou belooft'. Hij doet zijn capuchon op en pakt mijn hand. Samen halen we nog wat dingen die we nodig hebben.

Wel in een rap tempo want hoe langer we hier zijn, hoe erger Louis moeite moet doen om zijn zenuwen te bedwingen. Als we bun het vlees staan voel ik Louis greep om mijn hand verstreken. Louis moeder komt hier ook heengelopen. 'Shit' fluister ik. Ik doe mijn capuchon ook op. 'Sorry mag ik er even bij?' Vraagt ze, ik knik en houd mijn hoofd zoveel mogelijk naar beneden. Ik zie haar arm langs me gaan om iets te pakken wat ze nodig heeft. Ik pak ook wat ik nodig heb en wil met Louis weglopen. 'Zeg ken ik u niet ergens van?' Vraagt ze. 'Uhh niet dat ik weet' zeg ik met een vervormde stem. Voordat ze nog iets kan zeggen lopen Louis en ik in een snel tempo naar de kassa. We hebben nu alles wat we nodig hebben. 'Nog even volhouden Lou' fluister ik. Hij zegt niks maar kijkt nog meer naar beneden dan hij al deed. 'Wilt u de bon nog mee?' Vraagt de kassa juffrouw nog maar we lopen al weg. Eenmaal buiten rennen we bijna met de tassen naar de auto. Als we in de auto zitten barst Louis los. De tranen rollen over zijn wangen en hij huilt ontzettend hard. Zijn handen slaat hij voor zijn ogen en zijn schouders schokken. Ik rijd weg van het parkeer terrein en zet de auto op een onopvallend plekje neer hier iets verder vandaan. 'Shh Lou.. Het is oké' zeg ik. Ik trek hem in een knuffel en wrijf hem over zijn rug. Hij trilt als een gek. Wat best wel logisch is. 'Ik was zo bang toen ze bij ons stond Hazz.. Ik dacht dat ik er geweest was' snikt hij. Ik neem zijn hoofd in mijn handen en veeg zijn tranen weg met mijn duimen. 'Lou kijk me eens aan, ik ben bij je en dat zal ik ook altijd zijn.. Denk aan die liefdessteen' zeg ik. Hij grijpt direct naar zijn hals en kust het steentje. Ik glimlach en druk een kus op zijn lippen. Zijn ademhaling word al rustiger en zijn spieren ontspannen zich. 'Ik zorg dat jou niks overkomt' zeg ik. 'Dankje Hazz.. Waar ben ik zonder jou?'. 'Nergens toch?' Lach ik. Hij glimlacht naar me. 'Kom lieverd, we gaan naar huis' zeg ik. Hij pakt mijn hand en houd hem de hele weg vast.

POV: Louis
Het is ook weer zo'n ongelukkig toeval dat zij daar was op precies hetzelfde moment als wij. Als ze me had gezien dan.. Ik weet niet eens wat dan. Gelukkig zijn we er goed vanaf gekomen. Dit moet ik papa zometeen even gaan vertellen.. Hij had vast ook nooit gedacht dat ik zou vluchten voor mama. Harry parkeert de auto en doet zijn riem al los. 'Hazz?'. 'Ja love?'. 'Kan je hierover niks tegen de anderen zeggen? Ze zouden zich teveel zorgen maken' zeg ik. Hij knikt. 'Tuurlijk Boo.. Het blijft tussen ons'. Ik kijk hem dankbaar aan en hij geeft me een zoen op mijn mond. We pakken de tassen uit de auto en lopen het huis binnen. 'Guys we're home!' Schreeuwt Harry. Ze komen alle 4 de trap afgestormd. 'Haii' zegt Luke vrolijk terwijl hij op de bank ploft. Die heeft duidelijk een ritje met Niall gedaan. Ik grinnik en zet de tassen op het aanrecht. 'Zullen we alvast beginnen Hazz? Ik heb honger' zeg ik. 'Is goed Lou' zegt hij. We beginnen met het uitrollen van de pizza bodem. Het hele aanrecht ligt al gauw vol met meel. Ik kan het niet laten door een tikje op zijn neus te geven met een vinger die onder het meel zit. 'Die krijg je dik terug!' Zegt Harry lachend. Ik wil wegrennen maar hij grijpt me bij mijn middel en draait me even in het rond. Als hij me neer zet stopt hij zijn hand in het meel en last een afdruk achter op mijn gezicht. 'Nou Hazz!' Lach ik terwijl ik het meel uit mijn gezicht veeg. 'Ahhw ik help je wel' zegt hij. Hij veegt met zijn duim een beetje meel van mijn wangen. Als ik met mijn duim over zijn onderlip ga kijkt hij me enkele seconden aan maar duwt me dan tegen de koelkast. Zijn tong vind de mijne al snel en draaien rondjes om elkaar. Zijn handen duwen de mijne boven mijn hoofd. Ik sluit mijn ogen en kreun zachtjes van genot. Harry kan ook geweldig zoenen. Gewoon bijna te perfect. 'Zeg worden hier nog pizza's gemaakt of hoe zit dat?' Horen we achter ons. Als we ons omdraaien zien we Niall en Liam ons hoofdschuddend aanstaren. 'Sorry guys, leer er mee te leven dat ik een onwijs lekker vriendje heb' zegt Harry terwijl hij een arm om me heen slaat. Ik voel hoe mijn wangen rood kleuren. 'Ja het is goed met je' lacht Liam lachend waarna ze weer weglopen. 'Wacht maar tot na het eten babe' zegt ik zacht tegen mij. Hij geeft me een knipoog en bijt grijnzend op zijn onderlip. Hij is zo sexy als hij dat doet. Wat doet deze jongen toch met me?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik kon niet slapen dus ik dacht, ik ga verder schrijven 😂
Maar wat gebeurde er toen? 😏😏
LoveYouu❤️❤️