Kidnapped| L.S

Hoofdstuk 15

POV: Louis

Ik draai me om en zie mijn moeder woedend onze kant op kijken. 'Nou!' Schreeuwt ze. Ik laat Harry los en ga voor haar staan. 'Ik houd van Harry mam'. 'Je houd van hem? Jongen je bent je verstand verloren! Weet je wel wat hij is!' Zegt ze. 'Ja dat weet ik, maar toch houd ik van hem, jij kent hem niet zoals ik hem ken'. 'Al deed ik dat wel, ik heb net hen betaald dus jij gaat met mij mee naar huis'. 'Nee dat doe ik niet' zeg ik terwijl ik mijn armen over elkaar sla. 'Louis William Tomlinson kom mee' sist ze met ingehouden woede. Ik schud mijn hoofd. 'Ik kan niet meer onder hen.. Zij geven me tenminste steun'. 'Ondankbaar mokkel dat je bent.. Ik heb je de kostbaarste jaren van mijn leven gegeven, je met liefde opgevoed en nu doe je zoiets!'. ' jij hebt mij nooit de liefde gegeven die ik verdiende.. Noch als kind.. Noch nu ik 16 ben' zeg ik. 'De enige wie mij liefde gaf was papa'. 'Had ik jou niet verboden om over hem te praten! Je vader is dood! Hij kan je geen liefde meer geven!'. 'Ook dat heb je mis, papa leeft nog in mij voort alleen dat wil jij niet zien.. Maar niet alles wat je niet wil zien bestaat niet' zeg ik. 'Je liegt het! Wat je niet kan zien of voelen bestaat ook niet! En nu ga jij met mij mee' zegt ze waarna ze me stevig bij mijn arm pakt. Ik ruk me los en zet een stap maar achter. 'Ik deed er alles aan om jou te vinden dus nu ga jij niet tegenwerken' zegt ze. Haar ogen spuwen vuur en de woede is haast aan te voelen. 'Waarom wilde je me eigenlijk vinden?' Vraag ik. 'Omdat ik jou niet aan je lot kan overlaten, je bent gay en ziet dingen die er niet zijn, dat wil ik je kosten wat kost afleren want je bent mijn enige zoon'. 'Dat is je reden? Dat gebruik je als argument? Je wilt me dus niet om wie ik ben' zeg ik. 'Dit is gewoon een fase waar je door heen moet, jij beweert dat papa er nog is en dat je HEM daar leuk vind, die onzin moet ik uit je kop zien te praten' zegt ze. 'Dat laat ik niet gebeuren, want dat is wie ik ben, ik val op jongens en zo kijk ik naar het leven, als je dat niet kan waarderen betekend dat, dat je niet van me houd om wie ik werkelijk ben tenzij ik verander'. Ze blijft even stil en ondertussen kijken de jongens ons met open mond aan. Dit had niemand verwacht.. Ik zelf ook niet. Dat ik dit ooit al durven. ' ik stel jou nu voor de keus.. Of je gaar met mij mee en word de zoon die ik me wens of je gaat met hen mee en hoef ik geen contact meer met je.. Nooit meer' zegt ze. Ik staar gaar ongelovig aan. Allerlei gedachtes spoken in mijn hoofd rond. Ik houd van mijn moeder maar zij kennelijk niet van mij.. Papa weet dat.. Dat heb ik hem vertelt.. Maar ze moet me wel echt haten als ze me voor deze keus stelt.. 'Mam waarom doe je dit? Ik ben je zoon en je laat me tussen jou en mijn grote liefde kiezen'. 'Het is aan jou, zeg het maar' zegt ze terwijl ze haar armen over elkaar slaat en ongeduldig met haar voet op de grond tikt. Ik kijk van de jongens naar haar. Ik zie bij Harry enkele tranen over zijn wangen stromen en hij geeft me een klein knikje. Ik pak het steentje om mijn nek vast en druk er een kus op. Hij glimlacht naar me en weet precies wat ik bedoel. Ik kijk mijn moeder aan en voel de warme tranen over mijn gezicht stromen. 'Sorry mam.. Maar ik kan niet bij iemand leven die me niet neemt zoals ik ben'. Haar blik verandert en dan pakt ze me bij mijn arm en trekt me naar me toe. 'Jij bent nog dommer dan ik dacht.. Goed ga maar gelukkig worden met dat homo vriendje van je maar kom niet bij mij aankloppen als je op straat staat' zegt ze. 'Wees niet bang.. Ik was dat niet van plan' zeg ik terug. Op dat moment word ik van achteren bij mijn middel gegrepen en het busje ingetrokken die met een rotgang weg rijd. Ik kijk de jongens 1 voor 1 aan en laat me daarna zuchtend in Harry's armen vallen. 'Louis ik ben zo trots op je' zegt hij. 'Nu hoor je erbij Lou.. We hoopten al dat je deze beslissing zou maken' zegt Niall. Ik kijk naar Liam en Zayn en ze knikken ter bevestiging. 'En nu?' Vraag ik. 'We gaan naar huis, een nieuw leven beginnen' zegt Liam. 'En wat je moeder net zei is absoluut niet waar.. Wij zouden je nooit op straat zetten en ik al helemaal niet.. Ik laat je nu nooit meer gaan' zegt Harry.  'Ik jou ook niet Hazz'. Hij geeft me een kus op mijn lippen. Die kus doet me pas echt beseffen dat ik echt vrij ben.
-----------------------------------------------------------------------------------
Haii 😊
Eindelijk kan Larry samen zijn zonder gedoe, voorlopig dan 😏
Ik probeer om zo snel mogelijk een nieuw hoofdstuk te plaatsen, thans aan iedereen die mijn verhaal leest, Loveyouu ❤️❤️