Kidnapped| L.S

Hoofdstuk 18

POV: Louis

Lieve papa, nadat mama en de politie hadden ontdekt waar we zaten moesten we opnieuw verhuizen en we woonden er nog maar net. Ik weet niet hoe ze daarachter zijn gekomen maar dat zal ik toch nooit begrijpen. Harry zei tegen me dat hij me nooit van hem zou laten afpakken. Ik hoop echt dat hij zich aan die belofte houd want ik zou niets liever in deze wereld willen dan bij hem zijn. Ondanks dat de jongens stelen om hun geld te verdienen voel ik me zo veilig en gelukkig bij hen. Ik heb je het al vertelt papa maar toch blijf ik het herhalen, zij geven me het gevoel dat ik er toe doe. Hetzelfde gevoel dat ik had toen jij nog bij me was. Onbeschrijfelijk en onomkeerbaar. Ik heb de regel van de jongens gekregen om nooit zonder 1 van hen naar buiten te gaan. Dat kan ernstige gevolgen hebben. 1 keer had ik het toch gedaan en toen hebben ze me als straf 2 dagen weer vastgebonden aan bed. Daarna maakten ze me los en deden weer heel lief. Maar ik heb mijn lesje wel geleerd. Zodra ik me gewoon aan de regels houd is er niks aan de hand. Gelijk hebben ze. Ik mis je nog steeds elke dag. Maak je maar geen zorgen. Louis.

'Heey Sweetheart' zegt Harry als hij de woonkamer komt binnenlopen. Ik tik op mijn lip en hij begrijpt de hint. Hij buigt voorover en geeft me een lange kus op mijn mond. 'Niall ligt met zijn hoofd op de schoot van Zayn en Zayn speelt met zijn haar. Liam zit in de stoel naast ons wat tv te kijken. 'Wat schrijf je nou eigenlijk in dat dagboek van je?' Vraagt Zayn. 'Dat is geheim Zayn' zeg ik. 'Ahhw mag zelfs ik het niet weten?' Vraagt Harry pruilend. 'Nee Hazz ook al trek je elke dag zo'n smoel' zeg ik lachend. Hij slaat zijn armen om me heen en drukt een klein kusje op mijn wang. 'I love u' fluistert hij waarna hij in mijn vest bijt. 'I love u moree' fluister ik terug.

'Ben je moe?' Vraagt Harry als ik moet gapen. Ik schud mijn hoofd maar hij en de rest van de jongens kijken me ongelovig aan. 'Als je moe bent moet je slapen' zegt Niall. 'Wauw wat een wijsheid' zeg ik zacht. 'Niet zo bijdehand jij' zegt Liam lachend. Ik steek mijn tong naar hem uit waarna Harry me zuchtend optilt. 'Harry Styles zet me neer!' gil ik lachend. Hij grinnikt en loopt met me de trap op. Als we bij onze kamer zijn gooit hij me op bed. 'Het lijkt me beter als je gaat slapen Lou' zegt hij. Ik maak een zeurderig geluidje. 'Maar ik wil nieeeet'. 'Er is de laatste tijd nogal veel gebeurd Lou, daar raak je uitgeput van' zegt hij. 'Oké maar alleen als ik een kus krijg' zeg ik. 'Deal' zegt Harry lachend. Als hij zijn lippen op de mijne drukt pak ik hem aan zijn krullen en trek hem naar me toe zodat ik achterover val en hij bovenop me ligt. Hij grijnst door de zoen heen en opent zijn mond.Mijn tong zoekt de zijne op en ze draaien speels om elkaar heen. Zijn lippen zijn nog zachter dan wolken en ze passen perfect op die van mij. Ik zou nooit iemand anders willen zoenen. Ik geef me over, hij heeft me. Alles aan hem is perfect. Hij houd mijn hoofd in zijn handen en bijt nog zacht op mijn onderlip voor we terug trekken van elkaar. 'Wow' zeg ik zacht. Hij grijnst en gaat met zijn duim over mijn onderlip heen. 'Slaap lekker schatje' zegt hij waarna hij me zacht achterover duwt. In het voorbij lopen gaan zijn vingers plagerig langs mijn voetzool die ik uit een reflex naar me toetrek. Hij steekt zijn tong naar me uit waarna hij me een knipoog geeft. 'Hazz?'. 'Ja?'. 'Kom je zomenteen wel bij me liggen?'. 'Tuurlijk Boobear' zegt hij. Ik glimlach en kruip onder de dekens.

Na een half uur geraak ik nog niet in slaap. Ik zucht en sta op uit bed. Verder blijven woelen en hope dat de slaap komt heeft ook geen zin nu. Ik doe mijn sokken aan en open mijn deur. De jongens hadden me namelijk verboden om naar zolder te gaan van dit huis. Geen idee waarom. Ik sluip de gang op en hoor ze beneden nog praten over van alles en nog wat. Het licht brand ook nog. Zo te horen komen die nog lang niet naar boven. Zij weten ook wel dat ik brand van nieuwschierigheid. Ik loop zo stil als ik kan de zoldertrap op en knip het licht aan. Het enige wat ik zie zijn een paar verhuisdozen en iets waar een groot zwart doek overheen ligt. Ik haal de doek weg en zie een zwarte piano staan. Even gaat mijn hart sneller slaan en word ik overspoelt door een warm en veilig gevoel. 'Wauw' zucht ik terwijl ik met mijn vingers eroverheen strijk. Papa heeft me piano leren spelen. Maar toen mama geldzorgen kreeg had ze hem verkocht. Ik weet nog wel een aantal nummers maar 1tje weet ik nog als de dag van gister. Ik had vlak na papa's dood een eigen liedje geschreven. Iets wat ik op de piano kon. Zal ik? Wat kan het eigenlijk ook kwaad. Ik neem plaats op de pianokruk en plaats mijn vingers op de koude toetsen. Ik speel eerst für elise om in te komen. Vlak daarna begin ik mijn liedje.
'If I don't say this now, I will surely break'
'As I'm leaving the one I want to take'
'Forgive the urgency but hurry up and wait'
'My heart is started to separate'
'Oh oh oh, oh oh oh''
'Be my baby'
'Oh oh oh, oh oh'
Oh oh oh, oh oh oh'
'Be my baby'
'And I'll look after you'

Dat is de tekst die erbij hoort en die ik dus ook zing. Het geeft me kracht en ik ben hem nooit vergeten. Ik sluit mijn ogen tijdens het spelen en zie mijn jeugd voor alle ellende weer voor me. Dat papa en ik samen voetbalden op het veldje naast ons huis en dat hij me na afloop optilde en op zijn schouders zette. Dat we daarna een ijsje gingen eten bij de ijssalon en dat we dat gingen opeten in het parkje. Of dat papa altijd naast me ging zitten als ik een nare droom had gehad. Dat hij zei dat hij net zolang bij me zou blijven totdat ik sliep. Hij zei dat hij een lampje voor mij zou laten branden voor in de nacht. ''Een ster aan de hemel, een kaars voor je raam, wie roept er je naam? Die ene die op je wacht'' dat was zijn gedichtje dat hij keer op keer opnoemde wat mij rustig maakte. Dat hij zei dat hij van me hield en dat ik altijd zijn zoon zal blijven.

Na het liedje open ik mijn ogen weer en blijf nog even staren naar mijn handen die op de toetsen rusten. Ik veeg mijn inmiddels kletsnatte wangen droog met mijn mouwen en sta weer op. Zodra ik me omdraai krijg ik de schrik van mijn leven als ik 4 jongens naar me zien staren. Ik ben zojuist op heterdaad betrapt..
----------------------------------------------------------------------------------

Haii, sorry dat er nu pas weer een hoofdstuk plaats maar school vond het nodig om deze week 6 toetsen en een 16 meter hoge berg aan huiswerk op te geven :( maar gelukkig is het bijna vakantie. -xxx- Femke