Kidnapped| L.S

Hoofdstuk 57

POV: Harry
Nadat we gisteravond Louis wonden verzorgd hebben zijn we gaan slapen. We waren moe van alle stres en gebeurtenissen. Nu is het inmiddels 9 uur s'ochtends en Louis ligt nog naast me te slapen met zijn dagboek naast het bed. Hij gaat er binnenkort vast weer in schrijven. Misschien herlees ik het later nog eens. Als dat mag tenminste want hij schrijft met zoveel gevoel dat de emoties hoog opspelen. Hij kreunt even en draait zich om in zijn slaap. Ik druk even een kusje op zijn wang en stap uit bed. Ik heb half 10 afgesproken bij een juwelier waar ik heen moet. Anders word het vast al weggegeven. Ik stap onder de douche en wrijf de slaap uit mijn ogen. Als ik klaar ben droog ik me af en doe mijn kleren aan. Louis ligt nog altijd te slapen. Ik laat hem maar even liggen. Hij heeft een hoop rust in te halen. De arme schat. Ik doe mijn haren in model en loop naar de woonkamer. Even sta ik stil en kijk nog eens rond. Ons huis is zoo mooi dat ik nog steeds niet geloof dat het nu echt van ons is. In de keuken maak ik een broodje klaar en eet het op aan ons kookeiland. Daarna poets ik mijn tanden en loop voor de laatste keer terug naar onze slaapkamer om mijn iPhone van de lader te halen. 'Hazz?' Vraagt Louis zacht met een sexy ochtendstem. 'Shh blijf maar lekker liggen, ik ben zo terug' fluister ik. Hij knikt en ik geef hem een zoen op zijn voorhoofd. 'Love you'. 'Love you too Boo' zeg ik waarna ik mijn schoenen aandoe en ons appartement verlaat. Net als ik in de auto wil stappen hoor ik mijn naam achter me. Ik draai me om en zie Liam en Luke op me aflopen. 'He Hazz, waar ga je zo vroeg heen?' Vraagt Luke. 'Uhm naar de juwelier' zeg ik. 'De juwelier? Hoezo dat?' Vraagt Liam. Ik blijf even stil maar dan vallen hun monden open ban verbazing. 'Nee.. Hazz ga je echt..?' Vraagt Luke. Ik knik. 'Maar wanneer?'. 'Waarschijnlijk vanavond' zeg ik. 'Oh hij vind het vast geweldig!' Zegt Liam. Ik grinnik. 'Mogen Niall en Zayn het ook weten?' Vraagt Luke. 'Is goed als jullie maar niks laten merken aan Louis.. Maar nu moet ik naar mijn afspraak' zeg ik. 'Tot zo Hazz!' Roept Liam nog voordat Luke hem mee trekt.

POV: Louis
Inmiddels ben ik ook uit bed gekomen en heb mijn dagelijkse routine gedaan. Gedoucht, aangekleed, haren gedaan en ontbeten. Harry wilde dat ik nog niet ging werken. 'Rust eerst maar een weekje uit' waren zijn woorden. Hoewel het nu best wel saai is. Harry moest naar een afspraak dus ik ben alleen thuis. Al is dit te mooi om waard te zijn. Harry is veel te goed dat hij dit allemaal geregeld heeft. Ik ga achter de piano zitten en speel een paar liedjes waaronder mijn eigen afgeschreven liedje. Gericht aan Harry. Net als ik 10 minuten bezig ben hoor ik de bel gaan. Als ik de deur open doe staan Niall en Luke in de dooropening. 'He guys'. 'He Lou, we wilden even weten of je nog steeds in je nest lag' lacht Niall. Ik grinnik even. 'Wees maar niet bang ik ben er al een uur uit, kom binnen' zeg ik. Ze lopen de woonkamer in en ik schenk 3 glazen cola in voor ons. 'Hoe voel je je?' Vraagt Luke als we zitten. 'Beter dan gisteren, ik heb in geen tijden zo lekker geslapen' antwoord ik. Ze knikken goedkeurend. 'Weten jullie toevallig waar Harry heen is?' Vraag ik. Luke die net een slok heeft genomen verslikt zich. Hij hoest terwijl Niall op zijn rug slaat. 'Stik voorzichtig' lach ik. 'Uhm nee we weten dat niet, heeft hij dat niet verteld?' Zegt Niall. Ik schud mijn hoofd. 'Nee.. Ik dacht misschien weten jullie meer'. Ze schudden beide hun hoofd. Op dat moment hoor ik voetstappen op de gang en Harry loopt de woonkamer binnen. Voor hem hoef ik niet open te doen want hij heeft een sleutel. 'He boys' zegt hij. 'Haii Hazz, waar was je heen?'. 'Oh Ik moest nog wat dingen ondertekenen voor het huis maar nu is alles officieel geregeld' antwoord hij. Ik knik en hij neemt plaats bij ons op de bank. We praten nog over een aantal dingen en kijken een zwijmel film die toevallig op tv is. 'Het is al bijna 5 uur, wij gaan maar eens' zegt Niall als de film is afgelopen. Luke stemt ook toe en wij geven ze een knuffel waarna ze hun jassen pakken en weg gaan.

Harry pakt me bij mijn heupen en kust me op mijn mond. 'Zullen we gaan koken Lou?'. Ik knik en we lopen naar de keuken. 'Ik heb spaghetti in huis gehaald'. 'Wat? Maar..'. 'Lou ik weet toch dat dat je lievelingseten is' lacht hij. 'Jij kent mij gewoon veel te goed' zeg ik waarna ik hem nogmaals zoen. Hij tilt me op zodra ik op het aanrecht zit. Hij slaat zijn armen op mijn middel en mijn tong vind al gauw de zijne. Als mijn hand naar beneden glijd stopt hij me. 'Laten we dat maar bewaren voor vanavond' zegt hij zwoel waardoor ik breeduit grijs. Ik kom van het aanrecht af en we gaan aan de slag. 'Het is nu wel lekker weer, zullen we buiten eten?' Vraagt Harry. 'Ja ik vind het goed'. Ik pak alvast bestek, glazen en een kleed. Buiten op ins balkon staat een tafel met twee stoelen. Ik dek de tafel en niet lang daarna komt Harry met de borden aangelopen. Als we plaats nemen werp ik een korte blik op het uitzicht. Het is een mooie zonsondergang met een lucht die prachtig lichtroze is. Als we 10 minuten eten legt Harry plots zijn bestek neer en pakt mijn handen boven tafel. 'Ik ben zo blij dat ik jou heb Lou'. Ik voel hoe mijn wangen rood worden. 'Ik meen het.. Ieder mens heeft een eigen lied en jij bent de mijne.. Ik ken jou beter dan wie dan ook in de wereld en alles klopt aan jou. Je haar, je lach, je ogen, je karakter, de manier waarop jij mijn naam in de ochtend zegt, de manier waarop jij een slik van je drinken neemt, of hoe je loopt.. Je bent perfect.. Ik zou nooit iemand anders kunnen vinden waar ik zo veel van zal kunnen houden en ik wil de rest van mijn leven met je doorbrengen.. En daarom wil ik je vragen lieverd.. Wil je met me trouwen?'. Hij loopt op me af, gaat op zijn knieën. Hij haalt een doosje uit zijn broekzak, opent hem en ik zie een prachtige ring erin zitten. Ik voel mij warm worden van geluk. Dit is slechts een droom waarvan ik dacht dat hij nooit meer zal uitkomen. Ik knik. ' Ja.. Ja Hazz dat wil ik!'. Hij glimlacht door zijn tranen heen en hij tilt me op en zwiert me in de rondte. Als hij me langzaam laat zakken ontmoeten mijn lippen de zijne. Mijn hart bonst, mijn hoofd heb ik in de wolken. Hier staan we dan.. Te zoenen op ons balkon.. Met een geweldige zonsondergang als gezelschap.. Ik weet het nu zeker.. Harry en ik? Wij horen bij elkaar.

EINDE

------------------------------------------------------
Ik zit dit letterlijk met tranen in mijn ogen te schrijven. Ik vind het zo moeilijk om afscheid te nemen van dit boek maar het moet echt. Maar er komt nog een epiloog en een dankwoord en ik ga zeker een deel twee schrijven waar ik snoeihard voor ga werken. LoveYouuAll! ❤️❤️❤️❤️❤️