Kidnapped| L.S

Hoofdstuk 32

POV: Louis
Die stem bezorgd mij rillingen over mijn hele lichaam. Het is Roy. Ik kijk Harry aan en hij heeft een geruststellend knikje. We draaien ons tegelijk om en kijken recht in zijn ogen. 'Hij probeerde te ontsnappen dus we wilden hem even duidelijk maken dat wij daar niet van gediend zijn' zegt Harry met een onherkenbare stem. 'Ik had toch vertelt dat je ongehoorzame slaven direct naar mij moest brengen?' Zegt Roy. 'Dat is mij zeker ontgaan meneer' zegt Harry. 'Dat is toch zeker de eerste regel die ik hier aan jullie hebt vertelt' zegt hij. Ik slik even en dat lijkt hij in de gaten te hebben want hij komt op mij afgelopen. als hij voor me staat wacht hij enkele seconden maar trekt dan met Eem ruk mijn masker eraf. 'Als ik het niet dacht' zegt hij grijzend. 2 mannen grijpen me stevig bij mijn bovenarmen. 'Breng deze verloren slaaf naar mijn kamer' zegt hij genadeloos. 'Nee!' Schreeuwt Luke. 'Kop houden' zegt 1 van de mannen terwijl die hem een klap in zijn gezicht verkoopt. Ik word al meegetrokken door hen als ik opeens word losgelaten. Ik kijk op en zie dat ze naast me liggen.. Bewusteloos. Ik kijk op en zie Niall en Liam staan met een grote tak in handen. 'Ons gemist Louis?' Vragen ze. Ik glimlach en ze helpen me met opstaan. 'Kom mee!' Roept Harry en we rennen vlug weg. 'Volg ze!' Hoor ik Roy schreeuwen. 'Iedereen rent zo snel als hij kan het bos in. Door de adrenaline en de angst voel ik niet eens hoe uitgeput ik ben na een tijdje. We laten ons dan ook neervallen na een tijdje.

Luke geeft mij gelijk een knuffel. 'Ik was zo bang dat ze je zouden meenemen Lou' zegt hij. 'Ik ook Luke.. Maar nu zijn we veilig'. 'Jij bent dus Luke?' Vraagt Liam. Hij knikt en schud zijn uitgestoken hand. Niall kijkt hem met open mond aan. Het is wel duidelijk dat hij hem knap vind. Hij is dan ook de enige die hem een knuffel geeft. 'Gaan we morgen naar huis Hazz?' Vraag ik als hij naast me komt zitten. 'Ja Lou, dat doen we' zegt hij. Ik pak zijn hand en laat me zakken tegen de boom. We zeggen een hele tijd niks en kijk om me heen. Ondanks dat we net uit een hel zijn ontsnapt ziet alles er vredig uit om me heen. Ik en Harry zitten hand in hand tegen een boom, Liam en Zayn zitten vlakbij ons elkaar zo verliefd aan te staren dat het gewoon schattig is. 'Maar.. Waar zijn Niall en Luke?' Vraag ik. 'Niall zei dat hij met hem wilde praten.. Beter leren kennen enzo' zegt Harry. Ik grinnik zacht. 'Ik zelf ook wel zien dat Niall hem wel leuk vind' zeg ik. Harry grijnst en drukt een zoen op mijn wang. 'Ik heb je zo ontzettend gemist Louis'. 'Ik jou ook Hazz.. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen'. 'Ik heb je dagboek gelezen trouwens' zegt hij. Gelijk schiet mijn hartslag weer de hoogte in. 'Wat vond je ervan?' Vraag ik zacht. 'Wil je een eerlijk antwoord?'. Ik knik. 'Ik kon mijn tranen niet bedwingen' zegt hij. 'Ongelofelijk hoe jij je gevoel kan uiten op papier' zegt hij. 'Ik wist niet eens dat een mens zoveel tegelijk kon voelen' zegt hij. 'Dat kan ook niet.. Daarom moet je het overbrengen op papier.. Dan maak je weer plaats voor nieuwe ervaringen' zeg ik. 'Vanaf nu word het allemaal anders Lou.. Echt waar'. 'Ik mag het hopen Hazz'.

Op dat moment komen Liam en Zayn op ons afgelopen. 'Zullen we maar eens opstappen?' Vragen ze. 'Wat is dat daar?' Vraag in terwijl ik naar hun handen wijs die in elkaar verstrengelt zijn. 'Niks hoor Louis' zegt Zayn grijnzend. 'We moeten eerst nog wel Luke en Niall zoeken' zegt Harry. We staan op en lopen een eindje verder in het hoge gras verderop. En precies in het midden van dat veld zien we Niall en Luke midden in een zoen zitten. Pas als Liam kucht kijken ze op. 'Lekker bijgepraat?' Zegt Harry lachend. Ze hebben beide een kop als een tomaat en staan vrijwel meteen op. 'Zullen we hier weggaan?' Vraagt Niall. We knikken en lopen het oerwoud in. We moeten een grote omweg maken. Anders krijgt Roy ons in het vizier.
-------------------------------------------
Okeoke.. Dit was de laatste van vandaag 😂
LoveYouu❤️❤️