Kidnapped| L.S

Hoofdstuk 21

POV: Harry
'Klaar voor de volgende stap?' Vraag ik. Hij knikt. Ik duw hem zachtjes achterover op bed en ga met mijn wijsvinger over zijn bovenlichaam heen. Ik ga steeds lager totdat ik bij de knopjes van zijn broek gekomen ben. Ik kijk hem even aan en maak dan de knoopjes van zijn broek los en trek hem langzaam naar beneden tot zijn enkels. Ik ga even over zijn boxer heen en hij laat een kleine kreun horen. Ik doe nu zelf even snel mijn broek uit en gooi die ergens in de kamer. Ik staar even naar zijn lichaam en zoen hem dan zachtjes over zijn hele lichaam. Het begint bij zijn oren en kaaklijn. Dan vervolg ik mijn weg langzaam naar benden over zijn buik heen. Als ik opnieuw bij zijn boxer kom hoor ik hem slikken. Dat houd me tegen. 'Je wilt niet hé?' Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik weet niet Hazz.. Ik heb zoiets nog nooit gedaan.. Laat staan met een jongen' zegt hij. 'Jij moet zeggen als je er klaar voor bent' zeg ik. Hij kijkt me opgelucht aan. 'Thanks Hazz, het gaat gewoon nog iets te snel'. 'Het komt nog wel' zeg ik. Hij schopt zijn broek nu helemaal uit en trekt de dekens over ons heen. Hij gaat op zijn zij liggen en ik sla mijn armen om hem heen. 'Dit voelt fijn Hazz' fluistert hij. 'Shh doe je ogen maar dicht' fluister ik nog zachter terug. Hij knikt en legt zijn hoofd op het kussen. Na een tijdje word zijn ademhaling rustiger en is zijn lichaam volledig ontspannen. 'Truste Lou' zeg ik nog waarna ik hem een klein kusje op zijn hoofd geef. Ik sta op, kleef me aan en verlaat de kamer.

Als ik beneden kom wacht er zoals voorspelt een berg afwas op me. Ik maak even een zeurderig geluidje voor mezelf. Nou moet ik het alsnog alleen doen. Net als ik de kraan heb aangezet voel ik mijn telefoon trillen in mijn broekzak. Ik pak hem en zie dat het Liam is. Hun bellen nooit.. alleen als er iets aan de hand is. 'Wat is er?' Zeg ik gelijk als ik opneem. 'Heey Hazz, we hebben een probleem' hoor ik Liam rustig zeggen. Wij zijn nooit in paniek. Dat is nergens goed voor. 'Tell me' zeg ik. 'Het geld hebben we en alles verliep volgens plan maar de bende van Roy weet dat we Louis hebben'. Roy en zijn bende dealen in drugs en ontvoeren meisjes en jongens om dat voor hen te maken. Hun slaven. Ook verkrachten ze ze en worden ze slecht behandeld. Dat hebben we uit bronnen gehoord. Tot nu toe hebben we afgesproken om elkaar met rust te laten. We zijn wel beide crimineel maar op een andere manier. 'Wat wil hij?' Vraag ik. 'Hij zegt dat hij Louis wel kan gebruiken op zijn wietplantage, en dat hij er wel lekker uitzag'. 'In geen 1000 jaar!' Zeg ik. 'Weet ik Hazz, wij hebben ook gezegd dat hij Lou echt niet krijgt. Hij is als een broertje voor ons.. Maar voor jou anders natuurlijk'. 'Wat antwoordde hij daarop?' Vraag ik. 'Dat als wij Louis niet vrijwillig wilde geven ze hem wel kwamen halen binnenkort'. Van schrik laat ik bijna mijn iPhone uit mijn handen vallen. Die bende van Roy is heel groot en zijn wietplantage is helemaal in Afrika.. Ze hebben een paar privé vliegtuigen waarin ze de slaven daarheen vervoeren. 'Lou moet onderduiken.. Zo snel mogelijk' zeg ik hees. Mijn normale stem ben ik inmiddels verloren. 'We komen er zo snel mogelijk aan, we zijn er morgenochtend vroeg' zegt hij. 'Tot morgen dan'. 'Tot morgen Hazz, don't worry, we laten Louis niet afpakken'. 'Thanks Liam'

ik hang op en blijf even staan zonder wat te zeggen. Vlak daarna lijk ik weer op aarde terug te komen en loop in een snelle pas naar boven. Louis moet weten wat er gaande is. Ik open langzaam zijn deur en hij opent zijn slaperige ogen. 'Haii Hazz' zegt hij gapend. Ik doe het licht aan en ga bij hem op bed zitten. Hij knijpt zijn ogen samen tegen het felle licht. 'Moet dat licht per see aan?' Vraagt hij terwijl hij de dekens over zijn hoofd trekt. 'Louis ik moet je wat vertellen' zeg ik nadat ik de dekens weer van hem af trek. Hij maakt een zeurderig geluidje en wrijft in zijn ogen. 'Wat is er dan?' Vraagt hij. 'Ik zal er maar geen doekjes op binden.. Je bent in gevaar' zeg ik. Zijn ogen worden groot en hij pakt een kussen die hij om zijn buik klemt. 'Hoe.. Hoe bedoel je?' Vraagt hij. Zijn stem is een toonhoogte hoger dan normaal. Ik vertel hem over de bende van Roy en wat ze gezegd hebben tegen de jongens. Als ik mijn verhaal heb afgerond staart mij me met open mond aan. 'Maarmaarmaar.. Waar moet ik heen dan?' Vraagt hij zacht. Zo lief.. Zo onschuldig. 'We gaan onderduiken Lou.. Ik weet nog niet waar maar we brengen je in veiligheid dat beloof ik'. Hij zegt niks maar staart nog steeds met grote ogen naar het dekbed. Ik leg mijn handen op zijn schouders. 'Lou je trilt helemaal' zeg ik. Hij slaat op dat moment zijn armen om mijn middel. 'Ik ben bang Hazz' zegt hij. Ik streel zijn haar. 'Weet ik Lou.. Maar het komt goed, ik laat jou niet van me afpakken.. Niet nog eens'. 'Beloof je dat?' Vraagt hij als hij zijn hoofd omhoog doet om mij recht aan te kijken. 'Ja Lou dat beloof ik'. Ik zie een traan over zijn wang rollen en ik veeg hem weg. Hij schenkt me een glimlach en drukt zijn lippen op de mijne. Ik neem zijn hoofd in mijn handen en sluit mijn ogen. 'Ik houd ook van jou Lou' zeg ik als we weer van elkaar loskomen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Haii, eindelijk vakantie!! Verwacht maar dat er heel veel hoofdstukken aankomen want nu heb ik veel meer tijd om te schrijven😀 LoveYouu ❤️❤️❤️