Andrew's POV
"Doc, kamusto po siya?" tanong ko sa Doctor pagkalabas niya ng Room ni Allyssa sa hospital.
"Your sister is Anemic. Anemic is the condition of having less than the normal number of red blood cells or less than the normal quantity of in the blood. Kunti kunti nalang ang red blood cells niya. Since, type AB ang dugo niya, kailangan nating mag blood donation for her. Ubos na kasi dito sa hospital ang AB na box ng dugo. Kunti lang ag do'donate ng AB blood dito" sabi ng doctor. Siguro namana niya ang pagiging anemic ni Mommy.
"Kailangan na kailangan na po ba ng katawan niya ng dugo?" tanong ko sa doctor.
"Oo, dahil kunti nalang ang Red blood cells niya. Hmm kung walang magdo'donate, pwedeng kumain nalang ng mga green leaves na gulay for her fast recovery" sabi niya. My blood type is B. At ayaw na ayaw ng gulay ni Allyssa. Tinignan ko si Daddy na kanina pang tahimik sa tabi ko.
"Ako, ako na ang magdo'donate ng dugo sakanya" napangiti ako sa sinabi ni daddy.
"Pwede na ba nating simulan?" tanong pa ni daddy.
"Sure sir" sabi ng doctor. At nauna ng naglakad ang doctor papunta sa donating room.
"Ikaw na bahala kay Alliza" sabi ni daddy at saka sumunod sa doctor. Pumasok na ako sa loob ng room ni Allyssa. Nakita ko siyang ang himbing ng tulog.
"Kuya, kung type AB lang sana ako, sana magdo'donate din ako" tinignan ko si Alliza at saka nginitian.
"Pareho naman tayong Type B 'e. Sina daddy at Ally lang ang type AB." sabi ko naman.
"K-Kuya?" napatingin ako sa paggising ni Allyssa.
"B-Baby, okay ka na ba? May masakit ba sayo? Nahihilo ka ba?" Nag aalala lang kasi ako.
"Wala po. Si Ryan po?" hinawakan ko kamay niya.
"Boyfriend mo na ba siya?" seryosong tanong ko sakanya.
"Hmm. Actually hindi pa" kinikilig niyang sabi.
"Mahal mo?" tumango siya kaya hinalikan ko nalang siya sa noo niya.
"Papunta na siya dito. Umuwi lang siya saglit kanina kasi basang basa siya" napapikit siya.
"Bakit? May masakit ba sayo?" tanong ko.
"Wala kuya."
"K-Kuya, totoo bang nandito na si Daddy?" tumango ako.
"Kailangan niyong mag usap ng daddy, baby" tumango siya.
***
Jassey's POV
"Congrats ate!" sigaw ni Jasmine sakin ng matapos ang program ng graduation.
"Congrats din" sabi ko.
"Cr lang ako" sabi ko kahit di naman ako naiihi. May hahanapin lang ako.
"Sige" sabi niya kaya nagsimula na akong maglakad.
Ang saya ko ng malaman kong bumalik na ang daddy ni Ally. Pero ang lungkot dahil baka magkakaiba na kami ng school sa college. At ang lungkot ko din dahil baka di ko na makita pang muli si--
"So you're searching for me?" napatingin ako sa likod ko.
"L-Lance?" tumango siya at nilapitan niya ako.
"You're searching for me?" di ako umimik.
"Ako kanina pa kita hinahanap. Congrats" sabi niya sakin. Napansin ko yung hawak hawak niya keychain.
"Ah. Ito?" pinakita niya sakin yung keychain na gitara.
"Para sayo 'to" sabi niya. Nakatingin lang ako sa keychain, ng mapansin niyang di ko kinukuha, kinuha niya ang ang kamay ko at nilagay ang keychain. Sa paghawak niya sa kamay ko, nagulat ako dahil may naramdaman akong kuryente na dumaloy sa buong katawan ko.
"D-Do you really love me?" tanong ko sakanya at tinignan ng diretso ang mga mata niya.
Sumagot ka ng 'oo' dahil baka di ko kayanin ang 'hindi' mo.
"Do I tell you that I love you if it's not true?" napangiti ako. Nilapitan niya ako, at mas nabigla ako ng yakapin niya ako.
"I just want to ask kung may pag asa ba ako sayo. My mom sending me Korea again pagkatapos ng graduation day pero gusto kong malaman kung may ipaglalaban pa ba ako." halos mabitawan ko ang keychain na bigay niya sa sinabi niya.
"D-Don't" yumuko ako sabay ng pagtulo ng luha ko.
"Why?" tanong niya sakin.
"I-I-I l-love you" sabi ko. Katahimikan ang bumalot samin pero ng bigla niya akong yakapin ay tumulo ulit ang luha ko.
"I'm not going back to Korea" sabi niya at saka niya pinunasan ang luha ko sa pisngi.
"Pero seryoso, do you love me?" tinignan niya ako sa mata. Tumango ako at saka ngumiti.
"So tayo na?" sinipa ko nga siya sa paa.
"Manligaw ka muna!" sabi ko naman.
"Sige. Pakipot ka pa, mahal din naman ako" bulong niya pero alam kong pinaparinig niya naman sakin kaya sinipa ko ulit.
"Tss. Nakadalawa ka na 'a" sabi niya pero bago niya ako mapalipatan ay tumakbo na ako.
"Ahhhh! Hahaha. Wag na!" sabi ko na tumatakbo. Nakaheels ako kaya madali lang siya ako nahabol.
"Hahaha! Tama na!" sabi ko dahil kinikiliti niya ako.
"I love you" bulong siya sakin na ikinangiti ako.
"I love you too" bulong ko din at niyakap ako.
"Ahhhh!" Sigaw ko ng biglang bumuhos ang napakalakas na ulan.
Binuhat niya ako na parang bride at dinala sa silong.
"Bakit pa tayo sumisilong kung basa naman na tayo?" sabi ko sakanya at saka hinawakan ang kama niya at maliligo sana sa ulan.
"Baka magkasakit ka" sabi niya pero hinawakan ko lang at nagtalon talon sa may ulan.
"Ang saya kaya." sabi ko at nag ikot ikot.
Tinignan ko si Lance sa tabi ko, nakatayo lang na pinapanood ako.
"Ano tinitingin tingin ko jan?" tanong ko sakanya pero lumapit lang siya sakin at niyakap.
"I love you" sabi niya sakin at hinalikan ako sa noo.
"I love you too" sabi ko pero hinalikan ko siya sa labi niya.
BINABASA MO ANG
She's a Half Mataray, half Mahina
Novela JuvenilAllyssa Dimple Klein Cortez a girl who has two sides. A mataray side and a mahina. She's the girl who has a family but she's mahina when she remembered about the past of her family. The past, the reason why her father left her. The past who always m...