Poyrazoğlu - Kabadayı Serisi (3)

10. Bölüm ''Tedirgin...''

Yine merhaba..:) Bu sefer Kadir'le geldik...) Bu bölümü yazarken kah gözlerim doldu kah güldüm...Dilerim okurken Kadir'i daha fazla anlar daha fazla yüreğinize dokunmasına izin verirsiniz..:)

Medyaya eklediğim şarkıyla okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum...Oy ve yorumlarınızı merakla bekleyeceğim..Zira ilgilenmem gereken hasta minik bir böceğim var...Keyifli okumalar..:) 

10.Bölüm

''Tedirgin''

''Sarı Sıcak Yazlar Uzak...

Dost Uzanan Eller Uzak...

Karanlıklar Kurmuş Tuzak

Benim Sonum Dünden Belli...''

Sınıfta birbirimize bakarken onu öpmekle sırtıma atıp gitmek arasında kalmıştım. Birden bir ses tüm aydınlığı karanlığa buladı.Birden bir önyargı tüm renkleri karaya buladı...

''Bu caniyi kim aldı çocukların arasına... Bu adam katil...'' 

Dizlerinizin bağı çözülürdü ya ben şimdi oradaydım.Gücünüz kalmaz ve sizi siz yapan tüm heceleriniz yiter giderdi...

Usulca...kahpece...

Böyle değil miydi hep zaten biri çıkar ve sizin öyle bir anınızda tüm gülüşlerinizi söndürür ve giderdi...Hem de hiç düşünmeden, hiç umursamadan...Oysa siz bilirdiniz bir tek ne olduğunuzu,kim olduğunuzu ama gel gör ki öyle bir anda alırdınız ki o yarayı...tüm sözler biter,tüm kelimeler kan dökerdi kursağından...

Kursağı geniş olurdu böylelerinin!

Karnı geniş!

Yutağı büyük!

Ne kolaydı sen busun demek...ne kolaydı etiketlemek...

Fahişe, orospu,şerefsiz,katil,hırsız...ne çok isimleri olurdu insanların sizlerin önyargılarınızda...ne çok etiketlemeyi severdiniz de bir tekiniz anlamaya çalışmazdı...

Nasıl diye üstelik?

Neden değil çünkü herkesin bir nedeni olurdu o ya da bu şekilde olurdu.

''Sen kimsin de katil dersin Kadir'e?'' 

Ezo'yu kolundan çekip üstüne yürüdüğü kadının önünden aldım. Başımı hayır dercesine salladım. Her şeyle, herkesle kavga ederdim her düşünce, her inanç uğruna vurulup bin kere ölürdüm de bir önyargının karşısında durmazdım...duramazdım.

Habis acılarınız olurdu... oluk oluk akan habis acılardı ve asla kimseye göstermeye cesaretinizin olmadığı...Sizi çıplak bırakan...ruhunuzu anadan doğma bırakan...

''Yapma serçe...o anlamaz nasıllarını,nedenlerimi..kim olduğumu?'' 

Başını sallayıp tekrar kadına doğru yürüdü.

''Kimsin,nesin sen,kaç kuruşluksun da böyle kolay yargılıyorsun?'' 

Karşımda gördüğüm kadını tanımam zor değildi. Hatta unutmak istediğim tek kadın olması da...

''Benim kızımla olamayınca şimdi de bunu mu buldun yakışır sana Kadir ne de olsa alıştın artık varoşa...''

Her söze susardım, her lafa susar tıpkı idam sehpasına çıkar gibi teslim olurdum da tek bir harf değerse Ezo'ma... bulut mavilerine sürgün olduğum serçeme gelirse işte o zaman Poyrazoğlu olur yıkar,yakardım.