Poyrazoğlu - Kabadayı Serisi (3)

11. Bölüm ''Maviye Çalar Gözlerin...''

Merhaba...yine ben...çok çok özledim hepinizi...öyle çok özledim ki anlatamam...Sabaha kadar konuşacak,yazacak kadar ama tabii ki yapmayacağım...Kadir ve Ezo sizleri bekliyor...:)

Medyaya eklediğim müzikle dinlemenizi yine şiddetle öneriyor ve sizleri bölümle bırakıyorum ama sizi çok özlediğimi bir kez daha söylemekten de geri kalmıyorum...Diğer hikayeleri yüklemeye kaçıyorum...Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmezsiniz inşallah...Keyifli okumalar...:)

11.Bölüm ''Maviye Çalar Gözlerin...''

''Lanet Olsun Ne Muazzam Şey Seni Sevmek...''

Nazım Hikmet Ran

Hayallerim olurdu benim ara ara sızı gibi gidip gelen rüyalarımda sadece var olan... Ve ne olursa olsun 'umut' etmeme neden olan...

'Sizin hiç babanız öldü mü?

Benim bir kere öldü,kör oldum...' Der Cemal Süreya...

Kaybettiklerime ağlamadım...Kaybettiklerimin ardından asla isyan da etmedim.

Anladım...

Yaşadım...

Bekledim...

Neyi beklediğimi bilmeden bekledim üstelik...şimdi anlamlı olan beklemelerim,şimdi anlamını kazanan tüm kahırlarıma bile açıp göğsümü onun kokusu sinsin istedim...O koku sinsin tüm acılarımın içine,bucağına...

Acıyı seven olurdu,kaldıramayıp,yüzleşemeyen...ama insan güçlüydü...mutsuz olduğunu düşündüğü her an zaten o acıyla çoktan yüzleşmiş,çoktan sırtladığını bilmezdi.

Kucağımda kıpır kıpır olan güzelliğime baktım... Gözleri irileşmiş... dudakları ayrık... şaşkın serçem...

''Ne demek o?''

Yere indirip tam gözlerimin içine bakabileceği şekilde bıraktım...Ellerimle belinden çekip burnunun ucuna kadar yaklaştım...Heyecandan göğsü inip kalkıyordu.

''Evleniriz demek...''

Ayağıma basıp,kendini benden kurtardı,uzaklaşıp,ellerini beline koydu...Bir anda öfkelenen serçeme bakmak şiire bakmak gibiydi...Her dizesi bana ait,benim olana...

''Teklif bile etmeyeceksin öyle mi?''

Kaşımı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Yaklaşıp burnunun ucundan öptüm...O gizli bulutlar çıktı yine mavilerinde... Çenesinden tutup bana bakması için bekledim...Gözleri gözlerime değince titreyen yalnız ruhum değildi.

''Ezo...Bir gün tüm ümitlerimi yakıp, hayatta olmaz dediğim bir şey oldu...''

Kaşlarını merakla kaldırdı.Burnunu havaya dikip kollarını göğsünde bağlayıp bilmiş bilmiş sırıtmaya başladı.

Sen demek istedim kadın...sen ismi daha konulmamış tüm umutlarımın kaynağısın...

''Sana binlerce aşk kelimesi edebilir...binlerce aşk şiiri okuyabilirim...ama hiç biri senin gibi olamaz...Hiçbir yazılmış şiir, senin kadar benim için olamaz...

Diyorum ki kendi şiirimizi yazsak...Kafiyelere takılmadan...sadece benim olsan...ben de senin...nefesim yettiği kadar...nefesin olsam...nefis olsak...namus olsak...ekmek olsan hatta tuz...''