Poyrazoğlu - Kabadayı Serisi (3)

12.Bölüm ''Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var...''

Merhaba küçük ailem...yine ben...:)

Yazmayı bırakmayacağım...bu konuda rahat olun...Sadece bir zaman çok kırılmıştım ve bu öyle bir kırılmışlıktı ki burada yazmayı bırakmayı düşündüm ama böyle güzel bir ailem varken pek mümkün olmadı...

Dediğim gibi 5 gündür suyla beslendiğim için yazdığım yerleri tamamlamak biraz zor oldu...Lütfen şunu unutmayın beni buradan ancak sağlık problemleri alıkoyar...başka şekilde buraya bölüm eklememek gibi bir durum olmaz...

Diyeceğim o ki çok seviliyorsunuz...:)

Kızı istedik bakalım ne olacak? Medyaya eklediğim müzikle dinlemenizi tavsiye ediyorum...Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum...Keyifli okumalar...:)

12.Bölüm ''Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var...''

''Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var;

Yaşadın Mı Büyük Yaşayacaksın,

Irmaklara,Göğe,Bütün Evrene Karışırcasına

Çünkü Ömür Dediğimiz Şey,Hayata Sunulmuş Bir Armağandır...

Ve Hayat,Sunulmuş Bir Armağandır İnsana...''

Ataol Behramoğlu

Hayat sunulmuş bir armağansa neden tüketiyorduk?

Çünkü kazanmak zorunda olmadıklarımızdandı.Çünkü emek vermeden elde ettiklerimizdendi belki de bu yüzden en kolay hayatımızı harcıyorduk. 

Mutsuzluklarla...

Kırıklarla...

Yokluğunda üşüdüğümüz insanlarla...

Özlediğim insanların sadece yanımda olanlar olmadığı gibi asla yanımda olamayacak olanlar olması yorsa da,yine de 'şükür' deyip yoluma devam ettim hep... Gidenler kadar kalanlar da değerliydi hatta bazen değerleri kendi varlıklarının ötesine geçecek kadar...

''Kadir,bebeğim hadi ama bu küçük kızla çok uğraşacağım...seni vereceğim madem en azından biraz zorlamanın zararı olmaz değil mi?''

Demir'in kahkahalarla söylediklerine Derya tek kaşını kaldırdı.

''Bence kaşınıyorsun kara...biraz eli maşalı mı ne?''

Başımı eğip güldüm...bilmiyordu kara...ama öğrenmek istiyorsa öğrenmeliydi,nasılsa Ezo onun hakkından gelirdi.

''Derya'm...Deniz için endişeleniyorsan gidebilirsin koçum...Ayşe sultanım burada...'' 

Derya'nın gözlerine bakan biri anlardı 'güzel adam' nasıl olur? Nasıl güzel sevilir? Ne demiş usta;

Mühim olan çok sevmek değil,kırmadan dökmeden sevmek... Herkes severdi herkesi... O kadar kolay olmuştu ki' seni seviyorum' demek o kadar kolay çıkıyordu ki ağzımızdan 'seni bırakmaycağım' sözü kelimeler ne kadar da ağırdı. Ne zaman olmuştuk böyle insanlar? Derya gibi sevmek yıllar boyu onunla olup,ondan öğrendiğim en özel şeydi...

''Emin ellerde ama yine de korkuyorum Kadir...kaybetmekten korktuğun şey ne kadar büyükse korkuların da o kadar büyük oluyormuş...''

Başımla onaylayıp ilerlerken bir anda beni içeriye çeken karayla Derya arasında kaldım.