Poyrazoğlu - Kabadayı Serisi (3)

22.Bölüm ''İçimde Bir Çocuk Ağlıyor...Duyuyor Musun?''

İyi akşamlar güzel ailem...Nasılsınız? Okullar açılacak..:) Dilerim herşey güzel yüreğinizden geçtiği gibi olsun...

Yorumlarınızı çıldırasıya bir merakla bekliyor olacağım keyifli okumalar..:)

22.Bölüm

''İçimde Bir Çocuk Ağlıyor...Duyuyor Musun?''

''Çöplerin İçinde Rüya Aradım...

Düştümse Sana Bakarken Düştüm...''

Cahit Zarifoğlu

İçimde bir şehir ağlıyordu...

İçimde bir ülkenin tüm yoksul yürekleri parça parça düşmüş karanlığa ve haykırıyordu için için... Kadir demişti babam hiç tereddüt etmeden adıma...Kadir olsun adı..Kadir,kıymet bilsin..adam olsun...yiğit olsun benim paşam...

Büyük hayallerim,ulaşılmaz hedeflerim olmadı hiçbir zaman benim...Tek dileğim insanca bir yaşam sürmek ve belki de bir ah almadan veda edip gidebilmekti bu hayattan...Başarabilmiş miydim?

Tabii ki hayır... Can yakmıştım...Adam öldürmüştüm...Var mıydı izahı, yoktu. Var mıydı telafisi, yoktu... Canı veren sen değilken nasıl olur da yapmıştım, nasıl da kıymıştım o canlara hala o anı silik hatırlıyordum. Aklımda kalan son görüntü, kardeşim dediğim kızın kanlar içindeki yere düşen bedeniydi. Ve Hakkı'nın başına dayadıkları silah.

'' Poyrazoğlu diye bir nam salmışsın ki..Seni ilk duyduğumuzda inanmadık senin gibi bir adam olabileceğine.''

Dikiz aynasından konuşan itle göz göze geldim.Tek kaşımı kaldırıp uzun uzun baktım. Açıklama istediğimii anladı, sonunda konuşmaya başladı.

'' Bu devirde kim kanı bile olmayan için kan döker? Bu devirde kim kan kardeşi olan adamın nişanlısını elinden aldığı halde onu gidip tefecilerden alır. Hem de ölmeyi göze alır bile bile. Bu da yetmezmiş gibi o adamın tanıklığı olmasa idamla yargılanmayacakken...''

Gözümü yoldan ayırmadan düşündüm. Neden insan olmak bu kadar garip geliyordu ki insana? Ben sadece insandım... insanca yaşamaya çalışmak neden bu kadar inanılmaz geliyor?

''Sen sadece aynı kanı taşıdığına mı yanarsın ağladığında? Senin vicdanın senden olmayana kapalı mı kardeş? Peki neden insanım diyor insanca muamele görmek istiyorsun?''

O bakışlar kaybolup gözleri uzağa daldı. Belli ki içinde bitmemiş bir hesabı vardı.Yarım kalmış bir hüznü...

''Ben...''

Kaldı öylece kelimesi yetim... Oysa o tamamlamasa da ben biliyordum ki ya borcunu kapatmıştı yanında canını siper ettiği it ya da bir sevdiğini kurtarmıştı bir fenalıktan. Yoksa bile bile ciğeri beş para etmez bu Nazif'in yanında ne işi vardı insan olmaya çabalayan garibanın?

''Böyle olsun istemedim abi...''

Başımı salladım hafifçe.

'' İstemediğin şeyi yaşamamak elinde kardeş. Allah'a bile kulluk etmiyorken ciğeri beş para etmez biri için feda ettiğin hayatın bir gün gelir en çok seni kanatır. Sevdiklerin,seveceklerin ve hatta sevme ihtimalinin olduğu her insanı farkında olmadan o adamın eline bırakıyorsun.''