29. BÖLÜM

226 24 18
                                    

Simon'ın karşısında temsili...

Kapının açılmasıyla birlikte içeri giren Alaina karşımda oturan Joe'yu gördüğünde koşarak yanına geldi ve oturdu. Bu kız hiç bıkmıyor!

"Joe! Evime hoşgeldin!"dedi sevinçle. "Dur biraz! Burası senin evin mi? Siz Demi'yle birlikte mi kalıyorsunuz?"dedi Joe kaşlarını çatıp. Joe zaten bunları bilmesine rağmen sorduğu soruda oldukça ciddi görünmesi Alaina'yı gerdi. Benimse gülümsememe yol açtı. "Şey... evet ama kardeş falan değiliz. Demi'ninki zorunluluk!"deyiverdi bir anda. "Neden bana söylemedin? Hem ne zorunluluğu bu?"diyerek bu kez bana döndüğünde bende iki cümleyi bir araya getirmekte zorlandım Alaina gibi.

"Demi'nin velayeti annemde. Bizimle birlikte yaşamak zorunda!"diyen Alaina durumu çok güzel özetlemişti ama Simon hakkındaki sözlerini hatırlamak üzmüştü beni. Bir şey söylemem için hala bana bakan Joe'ya tek kelime etmedim. Hem ne diyecektim? 'Simon beni istemedi. Ortada kalınca Gloria bana acıdı ve evlat edindi' mi? Bunları kendi kafamda canlandırırken bile acı çekiyorsam elbette dile getirmeyecektim. "Bir şeyler alır mısın Joe?"diyerek beni konuşma zahmetinden kurtaran Alaina oldu ama hala erkek arkadaşıma asılıyordu.

"Olabilir."diyerek cümleyi uzatan Joe bana baktı kararsızlıkla. Başımı olumsuz anlamda salladığımda Alaina'ya geri döndü. "Susadım. Su alabilirim."dedi kibarca. "Hemen dönerim."diyen Alaina mutfağa gittiğinde Joe bana döndü. "Neden başını hayır anlamında salladın?" "Çünkü onun elinden hiçbir şey içilmez ama sen en doğru kararı verdin."dedim aklıma Alaina'nın meyve suyu sıkma anı geldiğinde. Babamı kaybetmeden önce birlikte yaşadığımız evde meyve suyu sıkacağını bozduğu gibi birde mutfağımızı darmadağın etmişti. Bu kız her zaman beceriksizdi.

"Sadece beceriksizliği yüzünden yani. Başka bir şey değil."dediğinde ne ima ettiğini anladım. "Ah! Yapma! Neden seni ondan kıskanayım?! Biz gerçek sevgililer-"diye sözümü tamamlayamadan Alaina çıktı mutfaktan. "Işte suyun!"diyerek bardağı uzattığında Joe gülümseyerek bardağı aldı. Pis domuz! Sırf bana gıcıklığına yapıyor! Kıskanmıyorum seni! Bir yudum içip hemen yanına bıraktı bardağı.

Alaina sehpanın üzerindeki Joe'ya iyice yaklaşarak oturduğunda daha fazla bu görüntüye bakmak istemedim. Elime gelen ilk yastığı kucağıma basıp sarılmaya başladım. Şunları gördükçe baş ağrım artıyordu. "Şikayetçi değilim ama sen neden gelmiştin?"diyen Alaina günün sorusunu sordu. Öyle sırnaşık sordu ki Joe oturduğu yerden kalkıp yattığım koltuğa oturdu ve beni de sıkıştırdı.

"Sevgilimi evine getirdim."dedi Joe gururla. Neden gururlanıyorsa?! "Evet. Şu ayrıntı!"dedi Alaina göz devirip. "Bugün okulda başına oldukça kötü şeyler gelmiş."dedi Joe üzgünce. Nasılda güzel rol yapıyor! Elini elimiz üzerinde koyduğunda farkında olmadan sıktığım elimi yumuşattım. "Ama kimin yaptığını söylemiyor sevgilim."deyip bana da üzgün bir bakış attı. Alaina ile göz göze geldiğimde keyiflendiğini görüyordum. Onu ele vermeyeceğimden adı gibi emindi. Söylemeyecektim de zaten. Alaina'nın cezasını ben kesecektim.

"Korkuyordur belki de."dedi gülerek. "Korkuyor ama ondan değil. Benim ona yapacaklarımdan korkuyor. Onu elime geçirdiğimde bir daha buna kalkışamayacak."diyen Joe oldukça kararlı ve sinirli gözüküyordu. Gerçekten böyle mi düşünüyor yoksa hala rol mü yapıyor anlayamadım. Alaina da benimle aynı şaşkınlık içinde Joe'ya baktığında bu işten sıyrılmak için açıklama yapmaya başladı. "Eskiden de böyle şeyler olurdu. Demi'ye sürekli kötü şeyler yaparlardı. Dolaba kilitlemezlerdi belki ama buna benzer bir sürü şey..."diye konuşmaya devam etti ve saçmalamasını bitirdikten sonra sustu. Bütün geçmişimi bir anda Joe'nun önüne koyuverdi.

"Ben... dolaba kilitlediklerini söylemedim ki."diye sakince söylediği sözün yaydığı enerji evi yıkacak cinstendi. Joe az önce Alaina'yı oyuna getirmişti. Aniden çalmaya başlayan telefonla birlikte Alaina ayağa kalktı. "Annem! Annem arıyor! Buna bakmalıyım!"dedikten sonra salondan toz oldu. Joe kaşlarını çatıp bana döndüğünde gerçekten kızgındı. "Neden sakladın?"dediğinde korktum biraz ama durun! Bu benim meselem! "Bu benim sorunum. Kendim halledebilirim.

Sen ka-" "Artık çok geç!"diyerek sözümü kestiğinde nedense inandım bu cümlesine. Öyle öfkeli gözüküyordu ki yapacaklarından korkmuştum gerçekten.

Konuşmak için tekrar ağzımı açacak gibi olduğumda ise işaret parmağını dudaklarına götürdü. Konuşamadan tekrar sustuğumda "Konu kapandı."dedi. Alaina'yı artık ben bile kurtaramam. Sessizce beklemeye başladığımızda kapı çaldı. Yattığım yerden kalkıp doğrulduğumda Alaina seslendi salona. "Ben bakıyorum!" Buraya gelmemek için en uygun bahane.

Kapı açıldıktan bir kaç saniye sonra bir sesleniş daha. "Demetria!" "Buradayım!"dedim durduğum yerden. Simon'ın bakışları beni bulduğunda bir anda değişti. Nedense tam olarak bana bakmıyordu. "Artık buraya da mı geliyorsun?"dediğinde soru bana sorulmamıştı. Arkama baktığımda Joe hemen yanımdaydı. Son kez birlikte görüldüğümüzde Joe'nun evindeydik. Şimdi de birlikteyiz ve bunu Simon'a nasıl anlatacağımı bilmiyorum. "Evet."diyen Joe'nun benden daha sakin olması ortamı geriyordu ve bu sakinlikte söylediği her söz ortamın daha fazla gerilmesine sebep olacaktı.

"Alaina bizi yalnız bırak!"diyen Simon bakışlarını bir an olsun üzerimizden çekmedi. "Ama-"diye itiraz edecek olan Alaina'nın sözü hemen kesildi. "Yukarı çık! Hemen!"diyen Simon'ın sesi de artık sinirli gelmeye başlamıştı. Alaina hiçbir şey söylemeden yukarı çıkarken Simon'da gelip tam karşımızda durdu. "Neden sizi sürekli bir arada görüyorum Joseph?"

Joe cevap vermeden ben konuştum. "Derslerime yardım ediyor. Anlamadığım bir kaç konu var Simon!"dedim hemen. "Anlamadığın bir kaç konu şirket dosyaları olmamalı Demetria!"dediğinde kıpkırmızı oldum. "Biz birlikteyiz!"diye aniden Joe'ya kocaman olmuş gözlerimle baktım. Hemen sonrasında elimi tutması evde soğuk rüzgarlar estirdi. "Demetria hemen odana çık!"diyen Simon, Joe'yla bakışmaya başladığında yapmam gereken tek şeyin odama çıkıp tanrıya yalvarmak olduğunu biliyordum.

Joe'nun elini bırakırken ona son bir bakış attım ve güven verici bir gülümseme aldığımda salondan ayrıldım.

Wuhuuuu! Neler düşünüyorsunuz? Yazın bakalım ve bu geceki son kıyağım yeni bir bölüm daha yayınlamak. Yarım saat belki 1 saat sonra :) hoşçakalın...

BELLEK|DemiLovato&JoeJonasHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin