LABIRENT

Durdurulamaz

Kısa bir bölüm olduğunu biliyorum.Muhtemelen koymuş olduğum en kısa bölüm ama bu bölüm geçiş için bize lazımdı.Lütfen ekteki şarkıyı dinleyerek okuyun.Şahsen dinleyerek yazdım ve beğendiğim bir şarkıdır.İyi okumalar durdurulamazlarım!

Lider şaşkın bakışlarını gizlemek için gözlerini saçlarının arkasına çekmişti ama bu bile yeteri kadar işe yaramamıştı.

-'Görüşmeyeli umursamazlık derecenden hiçbir şey kaybetmemişsin.'

-'Bazı huylardan kurtulmak zor,bilirsiniz.'

-'Bilirim.'yavaş sesiyle birlikte büyük bir öksürük krizini atlatmasını bekledim.

-'Kendine dikkat etmiyorsun anlaşılan.'dediğimde lider kaşlarını çatmıştı.Babası öksürürken kıkırdamaya başladığında daha da sinirlenmişti.

-'Dikkat etmem senin işine gelmez Black.Benimle savaşırken en güçsüz halim gerekli sana.'alaycı sesiyle birlikte telefona en donuk bakışlarımı attım.

-'Seninle savaşacağım dalda zaten senden çok daha güçlüyüm.Zira silahsızsın.'en güçlü sesimi ve en sağlam maskemi takıp Büyük Zemun'un karşımda olduğunu hayal ettim.

-'Kafka okur musun Zemun?'alaycı sesimle birlikte Lider elini sertçe masaya vurdu.Hızla ayağa kalkıp bana silahını doğrulttuğunda karşı taraftan yine bir öksürük sesi duyuldu.

-'Uzun zamandır okumadım Black.'

Lider'in gözlerinin içine bakarken alayla kalkan dudaklarımla birlikte Lider iyice gerildi.

-'Peki sen minik Zemun?'

-'Babamla böyle konuşmana izin vermeyecek kadar iyi okudum!'

-'Siz Ruslar fazla huysuz insanlarsınız.'derken telefondan yükselen ses sertçe müdahale etti.

-'Markov!Sen benim meseleme karışma!'Lider küçük bir çocuğun azarlandığındaki yüz ifadesine büründüğünde gözlerime nefretle bakıyordu.

-'Fark ettin değil mi Zemun?'dedim telefona doğru.Birkaç saniye sessizlikten sonra yavaşça önümdeki şaraptan bir yudum içtim.

-'Gözlerine baktığım ilk günden itibaren farkındaydım.Bizim hikayelerimiz nefes almaya başladığımız an yazılır Black.O dövmeler boş şeyler değil.Seninkinin aksine.'iğneleyici tonla birlikte Lider'in bakışları aniden beni buldu.Vücudumu bir milyonuncu kez baştan aşağıya süzerken bir yerlerde dövmeyi görmeyi beklediğini biliyordum.Dudaklarımdan sosyopat bir kahkaha fırladığında Lider dudağının kenarını kemirerek gözlerini üzerimden çekti.

-'Sana acıyorum.'saf alay kokan sesimle birlikte iki Zemun erkeği de sinirli bir nefes verdi.

-'Kimle karşı karşıya olduğunuzun hala farkında değilsiniz.Bunu basit bir oyun sanıyorsunuz.Ama bu daha önce görmediğiniz bir film.'Lider'in gözlerine bakarken yüzümde zafer kazanmış bir sırıtış vardı.Kulağımdaki ten rengi kulaklıktan yükselen ses yüzünden de olabilirdi tabii.

-'Ben istersem 'olmaz.' diye bir şey yok.'dediğimde Lider kaşlarını çatmıştı.Şaşkınlıkla büyüyen gözleri eşliğinde telefona uzanınca yavaşça elimi kaldırıp durmasını sağladım.Büyük Zemun'un biricik oğlunun kaybettiğini görmesini istiyordum.Lider bana meydan okuyucu bir bakış attığında yavaşça yerimden kalktım.

-'Çünkü..-'dediğimde Lider dişlerini sıkmıştı.O an bizim içerisinde bulunduğumuz odanın kapısı yavaşça çaldı.İçeri giren Igor önce bana ardından havada silahını yine bana yöneltmiş olan Lider'e baktı.O an açık kapıdan içeri giren adamlar -yaklaşık 1 saat önce bana silah doğrultmuş olan adamlardı- ellerindeki silahların emniyet kabzası açık nefes nefese odaya dolmuştu.Lider kaşlarını çatıp gelen adamlarına baktığında arkamdaki sandalyemi sert bir hamleyle ittim ve herkesin bakışları beni buldu.Neler olduğunu anlamamış olduklarını gözlerinden anlıyordum.Lider'in gitmeleri için başıyla emir verdiği adam aniden yere yığıldığında yanında en yakın bir başka adamı da yığılmıştı.Tam göğüs kafeslerinden giren kurşunun susturucu yardımıyla ne kadar büyük bir zarar verdiğini diğerleri hissedememişti ama ben kırılan kaburgalarının sesini hayal edebilmiştim.