LABIRENT

Huzurlu gecenin ardından

Ve karşısınızda yeni bölümümüz.Bir teoriniz varsa merakla bekliyorum minik katillerim.Herşey için teşekkür ederim ve gün geçtikçe büyüdüğümüzü görüyorum.Desteklerinizi ve yorumlarınızı merakla bekliyorum.HOŞGELDİNİZ İYİKİ GELDİNİZ ÖZLETTİNİİİZ 

Abella'dan devam

Nefesi yeniden düzene girip mırıldanmaları bitince yatağın altından yavaşça sıyrıldım.Hafif uykum sayesinde ucuz kurtulmuştum.Onun uyurkenki haline bakıp iç geçirdim.Gücümü toplamak için uyumam lazımdı.Artık B planı devreye giriyordu.Sessizce banyodan çıktım ve yumuşak çimenlere düşmemek için yavaşça atladım.Arabanın torpidosundan uyku ilacımın kutusunu alıp arabayı kilitledim ve banyo camından yeniden girdim.Kapısından ona dikkatle baktığımda derin uykusunun başlarında olduğuna emindim.Mutfaktan bir bardak çıkardım ve uyku ilacını ezip bardağın dibine iyice bulaştırdım.Suyu döktüğümde hemen karışmıştı.Seri adımlarla odasına geri gittiğimde baş ucundaki minik komidine su bardağını bırakıp kadife koltuğa oturdum ve dizlerimi kendime çektim.Derin bir nefes alıp hafifçe öksürdüm.Gözlerini kırpıştırdı ve loş odada kısık gözleriyle tarama yaptı.Sonunda ela gözleri beni görünce şaşkınlıktan kocaman açıldı.Hızla yataktan doğruldu ve yavaş adımlarla yataktan kalktığında bende ayağa kalktım.Dibime kadar geldiğinde başını hafifçe eğdi ve alınlarımız aynı hizada buluştu.Saçlarımın kokusunu içine çekerken tane tane konuştu.

-‘Burada olmaman lazımdı.’

Sözcükleri gayet anlaşılır olsa da gitmemi istemediği gözlerinden belliydi.

-‘Bari rüyalarımda beni sensiz bırak ufaklık.’sesi çok güçsüz çıkmıştı.Yüzümü buruşturduğumda hafifçe gülümsedi.

-‘’Rüyalarımdaki kızsın.’.Bunu daha önce de duymuştum dedektif.Kendinizi geliştirmeniz gerek.’dedim kısık sesimle.

-‘Yorgunsun.’dediğinde gözlerimi kapadım.

-‘Uyuyamıyorum.’

-‘Biliyorum.’

Bir süre ikimizden de ses çıkmamıştı.Yavaşça yatağa doğru gittiğimizde kendi tarafındaki suya uzanıp tek dikişte içti.Sırtını yatağın büyük başlığın dayadığında bende yavaşça onun kalbinin hizasına kafamı yasladım.Kalp atışlarını dinliyordum ve ritim hoşuma gidiyordu.Saçımın ucuyla oynarken esnediğini hissedince başımı kaldırıp ona baktım.Yavaşça aşağı doğru kaydığında beni yeniden kendine çekti ve sarıldı.

-‘O mektubu yazanı bulacağım ve senin canını yakamayacak.’dediğinde hafifçe gülümsedim.

-‘Ondan daha deneyimli bir katilim.Bana bir şey olmaz.’

-‘Olmasına izin vermem.’Sesi çok kısık ve ağır geliyordu.Gözlerimi kapattığımda uykunun kolları ilk kez huzurluydu.Gözlerimi yavaşça araladığımda Arthus’un sesi kulağımı doldurmuştu.Aniden yataktan kalktığımda onun uykusunda sayıkladığını anladım.

-‘Anne..Yapma..Yapma.’Yavaşça elimi terlemiş alnına değdirdiğimde acı içinde bağırdı.Gözlerini açmak istese de verdiğim ilaçtan ötürü uyanamıyordu.Sırtımı yatağın başlığına verip onu kendime çektim ve sıkıca sarıldım.Yıllar sonra dışarıdan birine sarılmıştım.Elleri belimi kavrarken hafifte olsa sakinleşmişti.Bütün gece Arthus’u izlemek ve onu sakinleştirmek dışında bir şey yapamamıştım.Sabaha karşı yavaşça kalktığımda ilacın etkisinin birkaç saate geçeceğine emindim.Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve pencereden aşağı atladım.Arabama hızla gidip sürücü koltuğuna geçtiğimde derin bir nefes aldım ve eve sürdüm.Saat 5 olmalıydı ki evde pek ses yoktu.Gün 6-7 civarı başlardı.Minik adımlarla odama geçtim ve pijamalarımı giyip uyumaya başladım.