LABIRENT

Gerçek Bir Black

ABELLA'DAN DEVAM

İri camın önünde kadife perdeyi hafif aralayıp aralık kısımdan karşıdaki aydınlık evi izlemeye devam ederken pencerenin uzattırdığım ahşap bölümünde bulunan yumuşak yastıkların üzerine oturup sırtımı soğuk ahşaba dayamıştım.Son yirmi dakikadır aynı şeyi yapıyor oluşumun dışarıdan bakan biri için oldukça ürkütücü gözüktüğüne emindim ama Eric'ten gelen telefondan sonra bir şeyleri sıraya dizmek için sakin kalmam gerekliydi.O yüzden telefondaki ses kaydını dinlediğim an James'i asıl odama geri getirmiştim.

Giysi odama geçip siyah dar ve kısa bir elbise giydim.Elbisenin sağ ve sol yan kısımlarında boylu boyunca siyah deri şerit vardı.Ayağıma deri düz taban spor ayakkabılarımdan birini giydim.Mücevher kutusundan çıkardığım ince gümüş bir halhalı sağ bileğime geçirdikten sonra ayağa kalktım.Saçlarımı tepeden bir atkuyruğu toplayıp solgun yüzüme dil çıkarttım.Gözlerime rimel sürünce oldukça ürkütücü görünen gözlerimi iyice belirginleştirmiştim.Parfümümden sıktıktan sonra yatağa -James'in yanına- yöneldim.Yavaşça oturduğumda James elini bana uzattı.

-'Ufaklık birkaç misafirimiz gelecek.'yumuşak tutmaya çalıştığım sesimle birlikte minik eline öpücük kondurdum.

-'İstemediğin birileri geliyor,değil mi?'uykudan yeni uyandığını belli eden boğuk sesine karşı yavaşça gülümsedim.Hala gözlerini açmamıştı ve uyanmak için çabalıyor ama başaramıyordu.

-'Onların seni görmesini istemiyorum.'

-'Biraz güç toplayıp odama geçeceğim.'dedi yavaşça.Mırıltısına karşı kaşlarımı çattım.

-'Aslına bakarsan diyeceğim şey bu değildi.'

-'Hı?'

-''Ben çıktıktan sonra kapıyı kilitle ve burada takıl.Film izle,oyun oyna,kitap oku.Onlar gidene kadar gözükme.'' Diyeceğim şey buydu.'

-'Pekala Abbs.'

-'Harla sana kahvaltını da getirir.Eleanor da bugün senin gibi saklı duracak.O yüzden görüşemeyeceksiniz.'

-'Sorun değil.'sonlara doğru kısılan sesiyle hala yarı uyuyor olduğunu fark ettim.Yavaşça yataktan kalkıp baş ucuna bıraktığım telefonumu aldım.Odadan çıktıktan sonra piyanonun başına geçtim.Telefonu piyanonun üstüne bıraktıktan sonra öylece tuşlara baktım.

-'Uzun zaman oldu.Temizlenelim mi?'

Gözlerimi kapatıp birkaç tuşa bastıktan sonra sadece nefes sesimin duyulduğu evde ağır ağır yükselmeye başladı notalar.Bir kaç dakika içerisinde kendimi daha güçlü hissetmeye başlamıştım.Daha cüretkar kendinden daha emin daha dikkatli.Merdiven basamaklarından yavaşça sıyrılan Emma'nın adım sesinden onu tanımamda bunun ispatıydı.Gözlerimi açıp Emma'yı süzdükten sonra parçayı bitirdim.Yavaşça gülümsedi.

-'Gayet başarılı.'yumuşak sesiyle birlikte dün olan baskını ancak atlatabildiğini anlamıştım.Hala korkuyor olmalıydı.İlk kez ölüme bu kadar yakındı.

-'Hızlı çaldım.'sert sesimle birlikte tuşlara baktım.

-'Hiçbir zaman yeterince yavaş çalmazsın.'pes etmiş ses tonu aslında piyano konusunda değildi.Benim değişimime olan kabullenmişti.

-'Çalmalıyım.'

-'Çalarsın.'

-'Misafirlerimiz var.'

-'Dedektifle hala görüşüyor musunuz?'

-'Benim misafirlerim değil.Eric'in.'

-'Bizim misafirlerimiz eve giremez ki.'