Rei POV
Hindi na kami magkikita.But...I want to see him.Kung gumala kaya ako ngayon.Linggo kasi ngayon kaya kailangan kong magsimba.Apat na araw na akong nandito sa ospital at hindi pa rin gising si Jennifer.Mag-aayos na nga ako ng sarili ko para makapagsimba.Lumabas na ako ng ospital ng walang nakakapansin sa akin.Haaaaay...Salamat naman at tuluyan na rin akong nakalabas sa kulungan ko.Oo.Kulungan para sa akin ang ospital.Tumawag ako ng taxi para pumunta sa Cathedral ng Pasig.After two hours na biyahe,bumaba na ako ng taxi.Pumasok na ako sa Cathedral at umupo na sa pinakaunahan.Nakikinig lang kami sa nagsasalitang pari sa harap naming lahat.Pagkatapos ng misa,umalis na ang lahat ng tao maliban sa akin.May naramdaman akong papalapit sa akin.
"Hija,tapos na ang misa pero bakit hindi ka pa umuuwi sa inyo?" Nagulat ako.
"Puwede ba akong umupo sa tabi mo?" Tumango ako.Wait!Siya yung pari kanina.Umupo na siya sa tabi ko.Nakayuko lang ako.
"Hmm...Mukhang may problema ka at natutukoy ko na...tungkol ito sa sarili mo.Tama ba ako,hija?Huwag kang mahihiya na sabihin sa akin kung anong problema mo." Tumango ulit ako.Bumuntong hininga siya.
"Father,marami po akong problema.Una,yung childhood best friend/ex-boyfriend ko.Minahal ko po siya pero ayaw niya sa akin.Pangalawa,yung half-sister ko na na-comatose dahil naaksidente siya nang dahil sa akin.Pangatlo,yung mama ko na mama ng half-sister ko.Iniwan niya po ang una niyang pamilya dahil sa lalaking mahal niya.At ang panghuli po,may sakit po ako at malapit nang mamatay." Nakangiti lang ako habang sinasabi ko kay Father ang mga problema ko.
"Bakit ayaw niya sa'yo,hija?" Bumuntong hininga ako.
"Dahil may mahal po siyang iba.Yung half-sister ko ang mahal niya,hindi ako." I exhaled.
"Alam mo,pareho lang tayo.Bakit?Dahil ang papa ko,sumama rin siya sa ibang babae na may anak.Wala akong kapatid kasi nag-iisa lang akong anak nila.Tapos iniwan ako ng ex-girlfriend ko.Sinisi ko ang Panginoon kung bakit naging magulo ang buhay ko.Naging gangster ako dati pero nang makilala ko si Father Jose,siya mismo ang nagkumbinsi sa akin na tumigil na sa pagiging gangster.Dati,hindi ako nagbabasa ng bible at lagi akong umiinom ng alak pero ngayon,heto ako...nagbabasa na ng bible,hindi na ako umiinom ng alak at hindi na ako gangster.Kaya nga,nagpapasalamat talaga ako kay Father Jose kundi dahil sa kanya...tuluyan na akong nalulong sa masamang bisyo.Kaya nga ang sabi ko sa sarili ko:You should believe in God's miracle.Believe in yourself.Simula nang bumalik ang tiwala ko sa Panginoon at sa sarili ko,ang daming blessings na dumating sa buhay ko.Nagpapasalamat talaga ako dahil bumalik sa amin ang papa ko.At nagpapasalamat talaga ako sa Panginoon dahil bumalik na kami sa dati." Believe in yourself?
"Hindi lang ikaw ang nakausap ko,hija.Dahil nagsimba ka at nakinig ka sa akin,mayroon kang makukuha na gantimpala mula sa Panginoon.Maniwala ka.May magandang mangyayari ngayong araw na 'to.Sigurado ako." May magandang mangyayari ngayon?Biglang tumunog ang cellphone ko.Si Dylan.Tumatawag si Dylan.Tumaas ang kilay ko.Sinagot ko ang tawag.Ba't parang kinakabahan ako?Aish!Alisin mo ang kaba sa sarili mo,Rei.
"Hello,Dylan."
"(Hello,Rei.Tumawag ako para ibalita sa'yo na gising na si Jennifer.)"
Napatayo ako sa sobrang tuwa.I'm glad that she's safe.Napatingin ako sa altar at kay Father.
"(Rei,hinahanap ka ni Jennifer dito kaya tinawagan na kita para papuntahin ka dito.Dapat nandito ka para magpahinga.Diba?)"
Bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko.Oo.Bumalik na dapat ako sa ospital kanina pa.
"O sige.Babalik na ako diyan.Bye." Tumingin ako kay Father.
"Father,salamat sa payo niyo po.Sige po.Aalis na po ako." Lumabas na ako ng simbahan.Tumawag ako ng taxi para bumalik sa ospital.Pumunta ako sa kwarto ni Jennifer at nakita ko siya na masigla at malakas.
"Ate Rei!" Niyakap niya ako ng mahigpit.
"Jennifer...Ah...Eh...May sasabihin kami sa'yo kaya lang...B-B-Baka kasi magwala ka kapag nalaman mo na..." Tumingin sa aming lahat si Jennifer na naghihintay sa sasabihin ni Dylan.
"Yung baby natin..." Biglang napaluha si Dylan.Hinawakan ni Jennifer ang kanyang tiyan.Ano ba talaga ang sasabihin mo sa kanya,Dylan?Kinakabahan ako.
"Our baby.........................................................is gone." Biglang nawala ang ngiti niya sa sinabi ni Dylan.Kahit ako,nagulat din.Napahawak ako sa bibig ko sa sobrang gulat.
"W-W-W-W-What d-d-do you m-m-mean?Ha-ha-ha..." Lumapit siya kay Jennifer at hinawakan ang kamay niya.
"Listen carefully.Our baby............................................................................is dead." Tumulo na ang luha sa kanyang mga mata.
"No.No.No!NO!Hindi puwedeng mawala ang baby natin,Dylan.Tell me that you're lying.You're lying,right?Someone please tell me that this is a dream.A dream that I should wake up." Lahat sila,umiiyak dahil wala na ang baby nilang dalawa.Kahit ako rin ay hindi makapaniwala.Umiiyak din ako dahil...nasasaktan ako dahil sa nangyari sa kanila.It's all my fault.Maya-maya,may dumating na mga pulis.
"Ms. Jennifer Villanueva,may ilang katanungan po kami tungkol sa nangyari noong isang araw." Maya-maya,dumating si Carlo.Sh*t!What is he doing here?What a small world.Lumabas na muna ako para bumalik sa kwarto ko.Aayusin ko muna ang relasyon niya sa Mommy niya para maging maayos na ang lahat bago ako mamatay.Bakit lahat ng imposible ay yun pa ang nangyayari?
Jennifer POV
Nakakayamot isipin na wala na ang baby namin ni Dylan.Bakit kailangang mangyari ito sa amin?Bakit nawalan pa kami ng magiging anak?
"Chief,hulihin niyo na si Rei.Tutal naman,siya ang kidnapper.At siya rin ang naghulog kay Jennifer sa third floor ng building." Is he crazy?!Bakit niya ipapa-aresto si Ate Rei sa mga pulis?Nababaliw ka na,Jake.
"No!You're wrong,Jake.She saved me." Napa-'huh?' si Jake.
"Anong sinabi mo,Jennifer?No.Pinopoprotektahan mo lang siya para hindi siya mahuli ng mga pulis.I don't believe in you." iritableng wika ni Jake.
"Niligtas ako ni Ate Rei.Pinuntahan pa niya ang lumang building kung saan doon ako dinala ng mga kidnapper.Dinala niya ako dito sa ospital para maipagamot at hindi para ipapatay.She's not a criminal.She's innocent." Sana maniwala ka sa akin,Jake.He sighed in a relief.Umalis na ang mga pulis pati na si Jake.
"Peaches,may sasabihin kami ni Oliver pero....huwag kang magugulat.Okay?"
"Dylan,anong sasabihin mo sa anak namin?" Napalingon siya sa mga magulang ko.Huminga silang dalawa ng malalim.Tumingin silang dalawa sa isa't isa.
"Mas maganda kung nandito po kayong dalawa,Mommy,Daddy.Panahon na para malaman niyo ang katotohanan tungkol kay Rei." sabi ni Dylan.Tungkol kay Ate Rei?
"Si Rei....Anong sasabihin mo sa aming lahat tungkol kay Rei?" Si Daddy.Huminga silang dalawa ng malalim.Tumingin silang dalawa sa isa't isa.They nodded at each other.Bakit parang kinakabahan ako sa sasabihin nila tungkol kay Ate Rei?
"Rei has...a disease.She's dying." Bigla kong nabangga ang baso sa side table at nabasag ito sa sahig.What?
"U-U-U-Ulitin mo nga a-a-ang sinabi mo,Oliver."
"Si Rei....may sakit siya....at malala na." Bakit hindi sinabi sa amin ni Ate Rei?Bakit?Maya-maya,pumasok si Ate Rei sa kwarto.Lumapit siya sa amin.
"Ate Rei...i-i-i-is it true?" She's not answering my question.Imbes na sumagot sa tanong ko,biglang tumulo ang luha sa kanyang mga mata.Yumuko siya.
"I'm sorry." Sa mga nangyari sa amin ngayong araw,ito na yata ang pinakamasakit na narinig ko.
"Why you didn't tell us before,Ate Rei?" Mga ilang minuto siyang tumahimik bago siya magsalita sa amin ang katotohanan.
"I'm scared.Natatakot ako na baka masaktan ko pa kayo dahil sa kalagayan k---.*cough cough* I-I-I-I'm sorry,you don't need to see this.But..." Nagulat kami sa nakita namin.Pinakita niya sa amin ang mga pasa sa braso at binti.Ang ngipin niya,may dugo na nanggaling sa pag-ubo niya,ang kanyang labi na pulang-pula na dahil sa dugo na lumabas sa kanya at nang mahawakan ko ang leeg niya,parang may bukol.No!This is a dream.Bigla siyang nawalan ng malay.
Author's note:Hello,readers.Do you like the new chapter?Please support my stories.Please read,vote and comment.Please share my stories.Sorry for the wrong grammars.I love you all.Happy Valentines Day!!Salamat.Thank you.Xiexie.Arigato.Kamsahamnida.Goodnight.
BINABASA MO ANG
Will You Be My Boyfriend In Just 6 Months?✓
RomanceHindi alam ng marami na may tinatagong sikreto ang lahat ng tao.Walang lihim na hindi nabubunyag.Tulad ni Rei,marami siyang tinatagong sikreto pero may isa siyang sikreto na hindi dapat malaman ng ibang tao,lalo na si Carlo.Hindi nila alam na may le...