Will You Be My Boyfriend In Just 6 Months?✓

Chapter 54 Family Picture (Edited)

Rei POV

Tumingin ako sa alarm clock sa bedside table.Eight o' clock na pala.Inaantok pa ako.Matutulog muna ako saglit.I closed my eyes.Mga ilang minuto na ang lumipas,parang nakikiliti ako.Ano ba 'yun?I moaned.Parang may humahalik sa leeg ko.Wait!May humahalik sa leeg ko?!I opened my eyes.It's Carlo.I wrapped my arms to his neck.We looked at each other.

"Good morning,Rei ko." 

"Good morning,Carlo ko." Bumangon na ako sa kama.He kissed me for a few seconds.

"Carlo,anu ba!Hindi pa nga ako nagt-toothbrush tapos nanghahalik ka na." I pouted.He smiled genuinely at me.

"Rei ko,kahit hindi ka mag-toothbrush o mag-mouthwash,para sa akin,ikaw ang may pinakamabangong hininga sa buong mundo." Ang sweet naman niya.Kyaaaaa...Maya-maya,may pinakita siya sa akin sa kanyang laptop.Ang nakasulat ay:"Men kiss their wives in the morning lives for five years longer.'' Ahh...Okay.Nakuha niya pala 'yung ginawa niya sa akin dito sa laptop.Ginawa ko muna ang daily routine ko.Lumabas na kami at kumain sa dining room.

"Wow.Ikaw ba ang nagluto nito,Carlo?" Tumango siya.Matapos naming kumain,nanuod kami ng comedy show sa TV.Inakbayan niya ako.

"Alam mo ba?Ngayon ko lang naranasan 'tong buhay may asawa.Kaya nga,ang swerte ko dahil ikaw ang napangasawa ko.Ganito pala ang buhay kapag may asawa.'Yung masaya,malungkot at takot.Ikaw lang,sapat na para sa akin.Ikaw lang ang minahal ko ng ganito katindi.Kahit malapit na akong mamatay,iniisip mo pa rin kung paano mo ako mapapasaya o makabawi man lang sa mga nagawa mong kasalanan sa akin kahit sa maliit na paraan lang." He hugged me tight.

"Rei,naman oh!Huwag kang magsasalita ng ganyan.Ayokong marinig 'yan mula sa'yo.Alam mo naman na mas nasasaktan ako kapag may nangyari o 'di kaya'y nakahiga ka sa kama ng ospital.Pero...Kung makapagsalita ka,parang iiwan mo na ako.Ayoko...Ayoko.Basta ayokong mawala ka sa tabi ko..." I cupped his face.Pinunasan ko ang mga luha na tumutulo sa kanyang mga mata.

"Carlo,ito ang tatandaan mo...Mawawala lang ako pero ang pagmamahal ko para sa'yo ay hindi na mawawala...Kasi nakaukit na dito sa mga puso natin....Habangbuhay." We leaned our forehead to each other.Paano na ang asawa ko kapag nawala na ako dito sa mundo?

"I love you,Carlo."

"I love you more,Rei."

"Carlo,puwede ba tayong pumunta sa bahay ni Mama?" Tumango siya.

Jake Carlo POV

Nagbihis na ako kasi pupunta kami sa bahay ng half-sister ni Rei.Masarap palang banggitin ang salitang 'asawa ko'.Pero...Kada iniisip ko ang mga sinabi niya,parang sinasaksak o hinihiwa ang puso ko.Nakakapanghina ng buong katawan.Matapos naming magbihis,umalis na kami.Habang naglalakad kami,doon ko lang napansin na may camera siyang dala.Hmmm...Ang sarap ng simoy ng hangin at ang sarap hawakan ang mga kamay niya.Ang sakit isipin na malapit na 'tong mawala sa akin.Si Rei ang kaligayahan ko.Siya lang.

*ding dong*

*ding dong*

Nang pinindot ko ang doorbell,binuksan agad ang pinto at pumasok na kami sa loob.Umupo na kami sa sofa.Agad na lumabas silang lahat sa kani-kanilang kwarto at niyakap nila si Rei.Umupo na rin sila.Ano kaya ang gagawin ni Rei at bakit may dala siyang camera?

"Anak,kumusta ka na?Atsaka,bakit may dala kang camera?Para saan 'yan?" Inilapag niya ang camera sa table.She smiled.But it's different.

"Mama,puwede po ba tayong magkaroon ng family picture?'Yung kasama sila Jennifer,Dylan at Carlo?Please?" We're so shocked.Anong nangyayari sa'yo?Bakit ka ba ganyan,Rei?Pumayag sila at pumasok na sa kani-kanilang kwarto para mag-ayos ng sarili para sa family picture.Maya-maya,lumabas na sila na maayos ang pananamit.Kumuha si Dylan ng camera stand at inilagay niya rito ang camera ni Rei.Pero bago kami makapag-picture,dumating sina Oliver at Stella.Si Rei ang nasa gitna at katabi niya kaming dalawa nina Jennifer at Dylan.Tapos nag-set ng timer si Dylan at lumapit siya sa amin kaagad.