Will You Be My Boyfriend In Just 6 Months?✓

Chapter 37.5 Oliver's Confession

Oliver POV

Break muna naming lahat.Lumabas muna ako ng simbahan para magpahinga ng dalawang oras.Sana tama itong nararamdaman ko kay Stella.Sana nga.Pupuntahan ko siya sa restaurant ngayon para makapag-usap kami.Pumasok ako sa kotse at nagmaneho papunta sa Villanueva's Family Restaurant.At nahagilap ng mga mata ko si Stella na may hawak ng menu.Lumapit ako sa kanya.

"Kanina ka pa nandito?" Umupo ako sa harap niya.

"Hindi.Isang minuto lang,nandito na ako." Umorder na kami ng makakain namin.Bago dumating ang mga in-order namin,nag-usap muna kami.

"How are you?Simula nang magpunta ka ng London,ang laki na ng pinagbago mo,Stella." She crossed her legs.Maganda pa rin siya hanggang ngayon.

"Alam kong galit ka sa akin pero sana kalimutan na natin ang lahat.Gusto ko sana...Gusto ko sana... *gulp* I want to court you,Stella.But..." 

"Enough!I don't want you to court me anymore.Because you don't love me in the past.I don't love you anymore." She don't love me anymore?Napatayo ako.

"Liar!I know that you love me for four years from now.Kung kaya ko lang ibalik ang nakaraan natin,matagal na sana kitang niligawan.Mahal kita,Stella." She smirked.Tumayo siya at lumapit sa akin.She leaned forward to me.

"Hindi na kita mahal,Oliver.Dahil sa ginawa mo sa akin noon,natatakot na akong masaktan at magmahal pa ulit." sabi niya ng may kasamang galit sa kanyang boses.Aalis na siya kaya ang ginawa ko para hindi siya umalis sa tabi ko,kinuha ko ang handcuffs sa pantalon ko at ipinosas ko ang isa sa wrist niya.

"Hoy,Oliver!What are you doing?!Pakawalan mo ako!" I smirked.Ipinosas ko rin ang isa sa wrist ko.

"Panu ba 'yan?Pareho na tayong nakaposas,ibig sabihin,wala ka nang kawala sa akin." Naglakad kami papalabas ng restaurant pero napatigil kami nang nasa harap namin si Jennifer.Napataas ang kilay niya nang makita niya ang posas sa mga wrist namin ni Stella.

"Oliver,sino 'tong kasama mo?Well,she's beautiful.Bagay kayo." She giggled.

"Jennifer,siya nga pala si Stella.She's my girlfriend."

"No!He's not my boyfrien---." Tinakpan ko ang bibig niya.

"Ganun ba?Well,good luck sa inyo.Sana tumagal ang pagmamahalan ninyong dalawa." 

"O sige,Jennifer.Aalis na kami ng girlfriend ko kasi yayayain ko siya na magpakasal.Atsaka,magh-honeymoon pa kami.Bye,Jennifer." Umalis na kami.

"Why did you said that?!Huh?!" Isinakay ko siya sa kotse ko at inuwi ko siya sa bahay ko.It made me blush kapag nagkakabangga ang mga kamay namin sa isa't isa.Binuksan ko ang pinto ng bahay ko at pumasok na kami.

"Pwede mo na bang tanggalin 'tong posas na 'to at uuwi na ako kasi baka mag-alala sa akin si Daddy?" Umupo na ako sa sofa samantalang siya ay nakatayo at naka-cross-arms.Hinila ko siya sa bewang niya at umupo siya sa lap ko.

"Oliver,tama na...hindi mo na maibabalik pa sa dati ang lahat...atsaka,wala naman tayong pinagsamahan simula noon hanggang ngayon..." 

"Pasensya na.Kailangan kong sundin ang ipinag-uutos ng Daddy mo.Dahil...Ako ang fiance mo.Pinagkasundo tayo ng mga magulang natin kaya naman,wala kang magagawa para suwayin ang gusto ni Dad.Alam na alam ko ang lahat dahil sinabi nila sa akin ang totoo.Alam mo ba kung bakit hindi kita pinapansin noong college pa tayo?Dahil sinusubukan lang kita kung hanggang saan ang pasensya mo.Kung hanggang saan ang tapang mo.Kung hanggang saan ang pagmamahal mo para sa akin.Noong college tayo,gusto na kita.Ah,hindi pala.Mahal kita and...........I'm sorry if I hurt you,Stella.Pero sana...Let me love you again." She's so special to me.Kahit apat na taong kaming hindi nagkita,alam kong mahal na mahal namin ang isa't isa.Nothing's changed.