Hindi alam ng marami na may tinatagong sikreto ang lahat ng tao.Walang lihim na hindi nabubunyag.Tulad ni Rei,marami siyang tinatagong sikreto pero may isa siyang sikreto na hindi dapat malaman ng ibang tao,lalo na si Carlo.Hindi nila alam na may le...
Nandito kami sa puno na kung saan kami nagkakilala ni Rei.Nawala na ang tree house na itinayo namin dito.Itong puno na lang ang natira.Kumuha ako ng bato at nagsulat sa puno.Inukit namin ang aming mga pangalan sa punong ito.Kumuha ako ng camera at pinicturan ko siya ng palihim habang inuukit ang pangalan namin sa punong ito.Patunay lang ito na habang buhay na nakaukit sa puso namin ang aming mga pangalan sa isa't isa.At walang sinuman ang puwedeng magputol ng punong ito.Habang buhay.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Pinitik niya ako sa noo.Napaaray ako dahil sa sakit.Hinawakan ko ang noo ko kung saan niya pinitik.I pouted.She giggled.
"Halika nga dito at bibigyan kita ng halik na hindi mo mabuburaaaa!" Tumakbo siya at hinabol ko siya.Paikot-ikot lang kami sa punong ito habang tumatakbo at hinahabol ko siya.Nang makita ko na bumabagal na siya sa kakatakbo,agad kong sinamantala ang pagkakataon para mahuli ko siya.Agad ko siyang binack-hug at napahiga siya sa damuhan.Habang ako naman,pumaibabaw sa kanya.I kissed her neck.
"Waaaaaaaaaaaaaaaaaah!Carlo,anu ba!Stop it!Nakikiliti akoooo...." I giggled.Naaamoy ko ang kanyang pabango sa leeg.
"Carlo,stop it!Baka may makakita sa atin dito.Baka iba ang iisipin ng ibang tao na makakakita sa atin..." I stop.Tumayo at umuwi na kami.Habang nagluluto ako ng Nilagang Baka,binack-hug ako ni Rei.
"Are you hungry?Sandali na lang 'to,Rei.Maupo ka na doon."
"Hmmm...Ang bango naman.Nagugutom na ako." She pouted.Ilang sandali pa ay luto na rin ang paborito niyang Nilagang Baka.Inilagay ko na ang ulam sa mangkok.Umupo na kami at kumain.
"Waaaah...Ang saraaaaap." I giggled.Haaaay...Para siyang bumalik sa pagiging 7 years old.Para siyang bata.Napailing tuloy ako.Pagkatapos naming kumain,pumunta na kami sa kwarto at natulog na.
*Next Day*
Noong nasa ospital ako at habang binabantayan ko siya,isa lang ang pumasok sa isip ko noong nag-aagaw buhay ang asawa ko.Pagsisisi.Sana noon ko pa binuksan ang puso ko para sa kanya.Kasalanan ko kung bakit umabot sa ganito ang lahat.Iniisip ko,sana ako na lang ang nasa kalagayan ni Rei.Kapag may nangyaring masama sa kanya,walang dapat sisihin kundi ako lang.Sa tuwing nakikita ko siya na nakahiga sa hospital bed,bumabalik sa akin ang sakit na naranasan niya.Ito yata ang payback sa lahat ng ginawa ko sa kanya noon.Sinaktan ko siya physically,mentally and emotionally.Sana ako na lang.
"Rei ko,gusto mo bang mag-date tayo?" Umiiling siya.Binack-hug ko siya.
"Anong gusto mong gawin natin,Rei ko?" Umiiling lang siya.Nanuod na lang kami ng movie dito sa bahay.Manuod lang ng movie,masaya na ako kapag kasama ko siya.Napayakap siya sa akin habang nanunuod ng horror movie.Aish!I forgot that she's scared to watch horror movies.Pinalitan ko na lang ang pinapanuod namin.Imbes na horror movies,rom-com na lang ang pinapanuod namin.Napatalon siya sa sofa at nagulat naman ako dahil sumigaw siya.
