Tutku Mahkûmu

-7- O Hayvan Herif Beni Öptü

Yedinci Bölüm

"İstemediğim ne varsa hepsini tek tek yaşıyordum ve bunlara kesinlikle aşkta dâhildi... Derlerdi de inanmazdım... İlk görüşte aşk denen şey gerçekten varmış... Bir su tanesinin yere vuruşu gibi... 'Şıp' diye."

Ayşe

*

"Amirim o kızın duygularıyla daha fazla oynayamam!"

Amirinin gömleğinin düğmeleri arasından gömleğini kaşıyışını tiksinti içinde izledi. Polis olmak böyle bir şeydi işte, rütben düşükse sana verilen her görevi 'vatan sağ olsun' diyerek yapıyordun. Ama Kadir yaptığı görevin içinde bir yıldır resmen vicdan azabından kavrularak yanıyordu. İzmir'in ensesi kalınlarını indirebilmek için içlerine sızmaya karar vermiş ve bunu masum bir kızın üstünden yapmıştı. Kızın babası gaddar herifin teki olsa da özel harekatın işine yarayacak birçok bilgi elde etmişti ve bunun sonunda kızın babasının ilgisini çekmeyi başarmıştı. Adamın başına her ne geldiyse o kızıyla birlikte olmaya başladıktan sonra gelmeye başlamıştı ve Kadir en sonunda kendisini, ailesini ipin ucunda bulmuştu. Adamın ulaştığı ve elde ettiği bilgilerin hepsi büyük bir yalandan ibaretti. Kadir yaptığı oyunların arasında tehlikeye attığı kişinin Zeynep'ten başkası olmadığını biliyordu. Genç ve güzel kadın bir sene içinde kalbini ona kaptırmış ve bunun karşılığında kocaman yalanlarla süslü bir gelecek elde etmişti. Tabii bir de çocuk!

Kadir sıktığı yumruklarını karşısında bir at gibi kişneyen yağ tulumuna geçirmemek için dişlerini sıktı. Gerçek adını bile bilmeyen bir kadın onun için kendisini tehlikeye atıyordu ama amiri ona göreve devam etmesini ve ölmemesi gerektiğini söyleyip duruyordu. Kadir Zeynep'in yüzüne bakarak daha ne kadar yalan söyleyebileceğini bilmiyordu. Her şeye görev aşkıyla başlamış olsa da aylar sonra o da Zeynep'e aşık olmuştu ve şimdi içinde bulunduğu durum onu nefessiz bırakıyordu.

"Tamam, Kadir şimdi git ve o güzel kadına 'aslında ben Mete değil Kadir'im' de bakalım neler olacak? Seni hemen affedeceğini mi sanıyorsun ya da babasından daha ılımlı bir ruha bürünüp seni rahat bırakacağını mı düşünüyorsun! Zeynep Yiğit'de en az babası kadar karanlık bir geçmişe sahip! Onları suçüstü yakalamak istiyorum beni anlıyor musun? Onunla evlendiğin için korkmamalısın bu evlilik gerçek değil çünkü sahte bir kimlikle yapıldı yani anlayacağın o ki bunların hepsi bittiğinde özgür bir adam olacaksın!" dedi Tayfun Amir. Kadir özgür olmak istemediğini o an anladı. İstediği şey evladı ve sevdiği kadını karanlığın içinden çekip çıkarmaktı. Ne yapması gerekiyorsa onu yapacaktı. Ona verilen görevlere değil kendi inandıkları doğrultusunda hareket edecekti.

Zeynep'in Mete'yi sevmiş olabilirdi ama Kadir ne yapıp edip ona Kadir'i de sevdirebileceğine inanıyordu.

"Sakın yanlış bir şey yapayım deme Kadir! Ona gerçekleri anlatmak gibi bir hata yapma! Üç gün önce Ali Uluhanlı'nın Çeşme'nin arka mahallerinden birinde dayak yediğini öğrendik işin en ilginç tarafı ise onu yaralı halde eliyle koymuş gibi gelip bulansa Zeynep Yiğit'in senelerdir ortalarda görünmeyen kız kardeşi Ayşe Yiğit'i, bunlardan haberin var mıydı genç adam?"

Kadir duydukları karşısında homurdanmamak için dilini ısırdı ve yumruk yaptığı ellerini kan gitmeyecek şekilde arkasında birleştirdi. Zeynep'le iki haftadır adam gibi görüşemediklerinin farkındaydı ve genç kadının kendisinden uzak durmaya çalışmasını anlayamamıştı. Bir hafta önce evlenip imzaları attıktan sonra bile güzel sevgilisinin yüzünde mutluluğa dair bir iz görmemişti. Sanki işlerini sıraya diziyor ve bir şeyler yapmaya çalışıyormuş gibi davranmıştı Zeynep ama Kadir bunun üstünde durma gereği duymamıştı. Hamile bir kadının verebileceği bir tepkidir diyerek her şeyi geçiştirip onu göz alıcı villalarının yakınında bırakarak ortadan kaybolmuştu. Arabanın içinde tek kelime etmemiş olduklarını ise yine o an amirinin karşısında hatırladığı için kafasını beyaz duvara sürtmek ve doğal, esrarengiz bir tablo yapmak istedi. Kendi kanıyla saf ve temiz!