A big secret, and it's not mine

9; Wat ben jij?!

3 dagen later..

Nour's point of view.

'Weet je zeker dat het gaat?' vraagt Kaj. Ik knik en ik ga op de bank zitten. 'Het gaat wel.' zeg ik. Ik leg de fleecedeken over me heen. 'Kaj.' begin ik. 'Ja?' vraagt Kaj. Ik frummel wat aan de deken. Kaj gaat naast me zitten. 'Wat is er?' vraagt Kaj bezorgt. 'Hou je iets voor me achter?' vraag ik gelijk. Kaj trekt wit weg. 'Nee, dat zou ik nooit doen.' zegt hij vlug, alsof ik gek ben. 'Waar hadden jij en Dioni het dan over in het ziekenhuis?' vraag ik. Kaj haalt even een hand door zijn haar. 'Het is niet belangrijk.' antwoord hij. 'Zeker? Want het klonk wel belangrijk.' zeg ik. 'Nour, maak je daar geen zorgen over, alles is in orde.' antwoord Kaj. 

Lachend omhels ik Amber. 'Ik ben zó blij dat alles goed met je is.' zucht ze opgelucht. 'Eigenlijk.. Is niet alles goed.' antwoord ik eerlijk. 'Ga je zo flauwvallen? Ik vang je op!' roept Amber. Ik begin te lachen. 'Nee.. Ik heb het over, uhm Kaj.' begin ik. 'O god, hebben jullie, jullie eerste ruzie gehad?' vraagt Amber. Ik schudt mijn hoofd. 'Volgensmij houdt hij iets voor me achter.' zeg ik. 'Hoe weet je dat?' vraagt Amber. Ik ga zitten en vertel haar het hele verhaal. Haar mond maakt een 'O' vorm. 'Je moet het hem nog een keer vragen, je moet dit weten. Het klinkt serieus.' zegt Amber. Misschien heeft ze gelijk..

'Nour!' klinkt een stem. Ik draai me om. Kaj komt aangerend. 'Hey.' glimlach ik en hij geeft me een kus. 'Hey.' antwoord hij. Ik hap even naar adem. 'Gaat het wel?' vraagt hij bezorgt. Ik voel aan de pleister op mijn hoofd. 'Volgensmij bloed mijn wond weer.' mompel ik. Ik trek de pleister er af. En inderdaad, de wond bloed weer. Kaj draait zich meteen om. 'Wat is er?' vraag ik. 'Ik.. Bloed.' mompelt hij. 'Is het zo erg dan?' vraag ik een beetje geschrokken. Hij schudt zijn hoofd. 'Kaj, wat is er echt aan de hand?' vraag ik. Ik pak zijn schouder vast en draai hem naar hem toe. Van schrik laat ik de pleister uit mijn handen vallen. 'Oh my god, Kaj! Wat is er met je ogen?' vraag ik geschrokken. Ik zet een stap achter uit. Zijn ogen worden rood en er zijn allemaal aders om heen. Kaj houdt zijn hand voor zijn mond. 'Kaj, wat.. wat..' stotter ik. Geschrokken zet ik nog een stap achter uit. Er rolt een traan over mijn wang. 'Wat.. wat..' stotter ik. 'Het spijt me Nour, je moet gaan. Voor het fout loopt.' gromt Kaj. Ik schudt mijn hoofd. 'Kaj wat is er met je?' vraag ik. Vast besloten om achter de waarheid te komen. 'Het is niks, echt niet.' zegt hij en het trekt langzaam weg. Zijn ogen worden weer normaal. 'Nour, laat me het uitleggen.' zegt hij. Ik schudt mijn hoofd en ren zo snel als ik kan weg. Wat is er daar net gebeurd?