39; Jij bent mijn meisje..

460 35 4
                                    

Kaj's point of view.

Ik hoor een trein aan komen en zie hoe Kiara Nour op het spoort duwt. Nour valt met haar ogen gesloten in de greppel op het spoor. 'Nour!' schreeuw ik en ik hoor de trein steeds dichter bij komen. Ik gebruik mijn super krachten en ren razend snel naar Nour. Ik spring in de greppel. Ik zie de trein op me af komen. 'Ik laat je niet achter Nour.' fluister ik. Ik til haar op en spring in één superkracht sprong weer op het platform. Kiara is verdwenen en de trein raast voorbij. Opgelucht haal ik adem. Nour haar ogen blijven gesloten, ze heeft een harde klap gehad. Snel loop ik met Nour in mijn armen naar mijn auto. Ik leg Nour op de achterbank en stap in. Ik start mijn auto en rij zo snel mogelijk richting het ziekenhuis. 

'Komt het goed met haar?' vraag ik bezorgt. 'Ja, zeker weten. Ze heeft een harde klap gehad, het gat in haar hoofd is gehecht, ze heeft een hersenschudding, een gekneusde rib en een zwaar gekneusde pols. We verwachten dat ze morgen ochtend naar huis mag, ze is er nog goed van af gekomen.' verteld de dokter. Hij draait zich naar Nour die treurig voor zich uit staart. 'Je mag blij zijn dat hij er was, hij heeft je leven gered.' zegt de dokter. Nour knikt en er verschijnt een zwakke glimlach op haar gezicht. In haar ogen kan ik de pijn zien. De dokter draait zich weer naar mij. 'En als ik jullie was zou ik aangifte doen tegen dat meisje, het is overal op het nieuws omdat iemand op het station het gefilmt heeft. En ik weet niet hoe je haar op tijd hebt weg gekregen, maar je bent een held jongen.' zegt de dokter. Ik bedank hem en dan verlaat hij de kamer. Ik ga op een stoel naast het bed zitten en pak Nour haar hand vast. 'Hoe voel je je?' vraag ik bezorgt. 'Vreselijk.' zucht Nour. Ik haal mijn hand door haar haar. 'Het komt wel goed.' fluister ik. Ze schudt haar hoofd en er rolt een traan over haar wang. 'Ik weet niet hoelang ik dit nog vol hou Kaj, en waar is Sterre?' snikt ze. 'De andere zijn druk op zoek naar Sterre en Kiara, ze vinden haar wel.' antwoord ik. Ze glimlacht zwakjes. 'Bedankt.' fluistert ze. 'Voor wat?' vraag ik. 'Dat je mijn leven hebt gered.' zegt ze zacht. 'Hé, daar hoef je me niet voor te bedanken, dat zal ik altijd doen. Ik zou je altijd blijven beschermen.' glimlach ik. Ik druk een kus op haar lippen. 'Ik laat je niet in de steek.' zeg ik. Nour glimlacht even. 'Ik hou van je.' fluistert ze. 'Ik meer van jou, dat zal ik altijd blijven doen. Jij bent mijn meisje en dat blijf je.' glimlach ik. Er rolt een traan over haar wang. Ik sla een arm om haar heen. Snikkend legt ze haar hoofd tegen mijn borst. Ik wrijf zachtjes over haar rug, alles wat ik net zei dat meende ik.. Ik doe er alles aan om mijn meisje te beschermen.. 

A big secret, and it's not mineWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu