A big secret, and it's not mine

17; Stelletje kleuters!

Nour's point of view.

Kaj loopt richting het kantoor van onze mentor waar we ons moeten melden maar ik blijf staan. 'Wat ben je aan het doen?' vraagt Kaj en hij stopt met lopen. 'Sommige mensen zijn het niet waard om voor te vechten.' doe ik zijn stem na. Kaj rolt even met zijn ogen. 'Dus ik ben het niet waard? Doe normaal. Kijk in mijn ogen en zeg dat je niet meer van me houdt.' zeg ik. Kaj loopt naar me toe en kijkt me recht in mijn ogen aan. Het is even stil. 'Ik hou niet meer van je.' zegt hij. In zijn ogen zie ik dat hij liegt. Hij zet een stap naar achter. 'Wat wil je dat ik doe Nour? Dat ik verder ga smeken om je leven zodat je me weer kan afwijzen omdat ik volgens jou een monster ben?' vraagt hij. 'Ach, doe niet zo kinderachtig!' roep ik. 'Ik? Kinderachtig? Kijk naar jezelf Nour, wie doet er nu kinderachtig?' vraagt hij. 'Jij.' antwoord ik. Kaj houdt zijn armen omhoog en laat ze weer naar beneden vallen. 'Jij bent degene die heeft gelogen.' zeg ik. 'Ik had een rede, en die rede laat jij me niet uitleggen!' roept hij. Dan loopt hij richting het kantoor en met een zucht loop ik achter hem aan. 

Kaj's point of view.

Met een zucht veeg ik de vloer. In mijn ooghoeken zie ik Nour met haar bezem lopen. Door al dat gezeik hebben we een week nablijven gekregen. We kregen de opdracht om de aula schoon te maken. Sinds vanmiddag praat Nour al niet meer tegen me, ze negeert me volkomen. De concierge komt aangelopen. 'Ik moet even wat regelen, ik ben zo terug. Het blijft stil.' zegt hij bot en dan loopt hij weg. Nour kijkt niet op of om. Ik zucht even. 'Jayden.' klinkt Nour haar stem op eens. Er komt een jongen de aula ingelopen. 'Hey.' lacht hij. Nour zet haar bezem aan de kant en loopt naar haar broer. 'Ik ga nu naar huis, of moet ik wachten dat je mee kan rijden?' vraagt hij. 'Nee, ik neem de bus wel.' glimlacht Nour. 'Is goed.' zegt hij en ze omhelzen elkaar. Jayden drukt een kus op Nour haar wang en dan loopt hij weg. Nour loopt terug naar haar bezem en gaat stil verder. 'Dus je blijft me negeren?' vraag ik. Het blijft stil. 'Weet je, fuck it. Ik ben het zat.' mompel ik. Ik gooi mijn bezem op de grond. Nour kijkt geschrokken van de knal op. 'Wat ben jij een eikel zeg.' mompelt ze. 'Ik een eikel?' vraag ik. 'Je vind me helemaal geen eikel, dat weet jezelf ook wel.' snauw ik. 'Dat vind ik wel.' antwoord Nour bot. 'Hé jongens rustig!' klinkt een stem. Sterre komt uit het economie lokaal de aula ingelopen. 'Jullie zijn zó kinderachtig, negeren dit, negeren dat. Jongens, jullie houden van elkaar. Ja, een mens maakt fouten, maar vergeef elkaar.' zegt Sterre boos. 'Hou je mond!' roepen Nour en ik tegelijk. 'Goed, jullie zoeken het maar uit, stelletje kleuters.' zucht ze en ze loopt de school uit. 'Ze heeft gelijk.' zucht Nour. Ik pak mijn bezem weer op. 'Wat jij wilt.' mompel ik. Ik heb niet echt zin meer om over deze situatie na te denken of te praten. 'We waren allebei slecht bezig.' zegt Nour. Ik zet mijn bezem aan de kant. 'Ik meende het niet, wat ik bij Engels zei.' zeg ik. Nour staart naar de grond. 'Ik snap je niet, waarom als je zoveel van me houdt, dwing je me niet gewoon om van je te houden?' vraagt ze. 'Liefde dwing je niet Nour, je moet van iemand houden. Ik zou je niet kunnen dwingen om van me te houden, want dan weet ik dat je liefde nep is. Het moet echt zijn.' antwoord ik. 'Maar het is ook echt.' zegt ze. Ze staart nog steeds naar de grond. Ik loop naar haar toe en pak de ring uit mijn zak. 'Doe hem om alsjeblieft, ik wil je beschermen.' zeg ik. 'Tegen wie?' vraagt Nour. Nu pas kijkt ze me aan. 'Dioni.'.