A big secret, and it's not mine

67; Ik ben trots op je..

2 weken later..

Kaj's point of view.

'Heb je hem nog gezien na gister?' vraag ik. Ik heb Dioni aan de telefoon om te overleggen over de jongen die twee weken geleden is vrij gekomen. Nour kan elk moment bevallen en ik wil dat dat veilig kan gebeurten. 'Nee, ik achtervolg hem al de hele dag maar hij doet niks vreemds, ik krijg de neiging om hem te bijten en al zijn bloed uit hem te drinken tot de laatste druppel.' sist Dioni. Ik grinnik. 'Mijn toestemming heb je.' lach ik. 'Mooi, dan twijfel ik geen seconde.' sist hij lachend. 'Kaj!' schreeuwt Nour. 'Shit, ik moet gaan.' zeg ik en snel hang ik op. Ik ren naar boven. 'Liefje, wat is er?' vraag ik als ik de slaapkamer in ren. Nour schreeuwt het uit en ze zit op de grond. Ik hurk naast haar neer. 'Ik.. Ik.. Mijn vliezen.' snikt ze. 'Shit, we moeten snel naar het ziekenhuis.' zeg ik en ik help haar overeind. Zo snel als ik kan pak ik de tas die we voor de zekerheid al klaar hadden gezet en help ik Nour de trap af. Ik zet haar in de auto en stap in. Zo snel als ik kan rij ik naar het ziekenhuis terwijl Nour het uit schreeuwt van de pijn.

Ik pak Nour haar hand vast en haal mijn andere hand door haar haar. 'Het komt goed schatje, je kunt het.' zeg ik terwijl de tranen over haar wangen rollen. 'Ze heeft volledige ontsluiting.' zegt de zuster. Ik druk een kus op Nour haar hand.

Nour knijpt mijn hand fijn terwijl ze het uit schreeuwt. 'Je doet het heel goed schat.' zeg ik. Ik zie hoe veel pijn Nour heeft en hoe zwaar het is. 'Ik wil niet meer.' snikt Nour. Ik haal mijn hand door haar haar. 'Je kan het wel schatje, je doet het heel goed.' sus ik. Een paar minuten later klinkt er gehuil.  De zuster pakt de baby vast en ze maakt hem schoon. Voor de meeste mensen is dit het, maar Nour moet nog een kindje. 'Geen zorgen meisje, de tweede gaat meestal sneller.' zegt één van de zusters. Nour kijkt me bang aan en ik geef haar een kus. Na een paar keer persen klinkt er weer gehuil en even later geeft de zuster één van de jongetjes aan mij en de ander aan Nour. Er rollen tranen over mijn wangen. Voor het eerst hou ik mijn eigen kindje vast. Ik geef Nour een kus. 'Ik ben ontzettend trots op je.' zeg ik zacht. Ze glimlacht door haar tranen heen. Ik kijk naar het kindje die in mijn armen ligt. 'Hey jochie.' zeg ik zacht. Hij opent zijn oogjes. Ik glimlach, overdondert door gevoelens. De deur gaat open en Jayden komt binnen, ik had hem gebeld voordat Nour ging bevallen, ik vond dat hij het moest weten. Hij loopt naar ons toe. 'Wat een schatjes.' glimlacht hij en ik knik. 'Gefeliciteerd.' zegt hij en ik bedank hem. 'Hoe heten ze?' vraagt hij nieuwsgierig. Nour en ik hadden al namen bedacht. 'Dit is Nathan en dat is Diego.' glimlach ik. Ik ben net vader geworden, ik kan het niet geloven.