12; Ik kan niet zonder je.

545 49 4
                                    

Nour's point of view.

Aarzelend klop ik op de deur. De deur word open gedaan en Kaj komt tevoorschijn. 'Nour?' vraagt hij verbaasd. 'Hey.' zeg ik aarzelend. Ik frummel wat aan mijn t-shirt. 'Wat doe jij hier?' vraagt hij. 'Ik wil het hele verhaal horen, en.. en..' stotter ik. 'En wat?' vraagt Kaj. Er rolt een traan over mijn wang. 'Ik kan niet zonder je.' fluister ik. 'Nour.' begint Kaj. Hij lijkt opgelucht. 'Nee, zeg het niet. Vertel me gewoon alles.' zeg ik terwijl ik mijn tranen weg veeg. Kaj knikt en laat me naar binnen. Gek genoeg ben ik hier nog nooit binnen geweest. 'Hoe zit het met die Kiara?' vraag ik. 'Ze was mijn vriendin, en ik zou alles voor haar doen, ze was een vampier maar daar wist ik niks van af. Uiteindelijk toen.. euhm.' stottert Kaj. 'Hadden jullie sex.' vul ik voor hem in. Hij knikt. 'En ze beet me, maar ze dronk alleen. Je moet vampieren bloed in je hebben en dan dood gaan om vampier te worden. Ze wiste mijn geheugen en deed alsof er niks gebeurt was, maar mijn vader geloofde in die vampier dingen en hij jaagde op vampiers. Hij wist dat Kiara een vampier was, maar zei niks. Mijn vader wilde haar vermoorden. Ik had een ongeluk gehad en lag op het punt om te sterven, toen gaf ze me haar bloed en vermoorde me. Ik kwam terug als vampier. En mijn vader hield Kiara gevangen, maar toen mijn vader dood was kwam ze vrij, ze riep dat ze wraak wouw. En nu loopt ze nog ergens rond.' verteld Kaj. Ik zucht even. 'Dus iemand die jou dood wilt hebben loopt nog ergens op deze aardbol rond?' vraag ik. Kaj knikt. 'Zijn er hier nog meer vampiers?' vraag ik. Kaj schudt zijn hoofd. 'En de jongens dan?' vraag ik. 'Ze weten van mij af, maar zelf zijn ze geen vampiers.' verteld Kaj. Iets in zijn ogen zegt me dat hij liegt. Ik laat het maar. 'Je moet weten Nour, dat ik vroeger echt een monster was, maar nu niet meer. Ik wil een normaal leven leiden, samen met jou.' zegt Kaj. 'Ik weet niet of ik dat kan, ik heb tijd nodig.' antwoord ik. Hij knikt. 'Dat begrijp ik, maar denk er goed over na, alsjeblieft.' smeekt hij. Ik knik. 'Ik kan je niet zo maar vergeten Kaj.' zeg ik en ik loop naar buiten. Ik slik even. Er rolt een traan over mijn wang. Mijn telefoon gaat. Ik kijk op het beeldscherm en zie dat het mijn moeder is. Snel neem ik op. 'Hey, wat is er?' vraag ik. 'We.. We moeten je iets vertellen, kom snel naar huis.' zegt ze en dan hangt ze op. Wat is er aan de hand?

A big secret, and it's not mineWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu