A big secret, and it's not mine

6; Genant, maar leuk?

Nour's point of view.

Ik zou nu eigenlijk weg willen rennen, zo genant is dit. 'Let's go, die twee hebben iets te bespreken.' grijnst Zoë. Cassius, Jai, Dioni, Samuel, Zoë, Amber en Sterre lopen weg. Ik zucht even. 'Lekkere vrienden hebben we.' grijnst Kaj. Ik knik. 'Ze laten ons zou achter.' mompel ik. 'Ben je van plan iets met je zangtalent te doen?' vraagt Kaj nieuwsgierig. Ik haal mijn schouders op. 'Ik durfde nooit, maar nu. Nu wil ik eigenlijk wel graag.' antwoord ik. 'Ik weet zeker dat je kan doorbreken, samen met die andere meiden. Amber vertelde dat jullie een meidenbandje hebben.' zegt Kaj. Ik knik. 'Het stelt niet echt veel voor, maar we hebben het leuk.' glimlach ik. We staan daar maar een beetje. 'Euhm, het spijt me dat ik vanmiddag zo raar deed.' begint Kaj. 'Het geeft niet, ik snap het wel, je kan niet tegen bloed.' antwoord ik. Hij knikt. 'Ja, ik weet dat het raar is.' zegt hij. 'Het is niet raar hoor.' antwoord ik. 'Wat gebeurde er eigenlijk?' vraagt hij. 'Ik zag in een park een vreemd iemand, hij kwam steeds dichterbij. Nog al een mysterieus iemand, en ik rende weg. Toen viel ik.' leg ik uit. 'Weet je zeker dat het wel gaat?' vraagt hij. Ik knik. 'Ja, alleen een beetje hoofdpijn en af en toe duizelig. Meer niet.' antwoord ik. Hij knikt. 'Mooizo.' zegt hij. Ik knik. Ik heb nog nooit zo iets genants mee gemaakt. Ik weet dat als ik het nu niet vraag, ik het nooit doe. 'Heeft Amber je iets verteld over mij?' vraagt Kaj. 'Nee, wat zou ze moeten vertellen dan?' vraag ik verbaasd. 'Euhm, niks belangrijks.' zegt hij een beetje opgelucht. 'Wat is er?' vraag ik. 'Niks.' antwoord hij vlug. Ik geef hem een duwtje. 'Hé, we gaan geen geheimen achter houden he.' lach ik. Hij schudt lachend zijn hoofd. 'Het is niet belangrijk.' antwoord hij. 'Goed, dan vraag ik het wel aan Amber, die kan haar mond toch niet houden.' grijns ik en ik pak mijn telefoon. 'Nee!' roept Kaj. Ik scroll door mijn contacten naar boven naar de A van Amber. Ik druk op haar naam en hou mijn vinger boven het telefoontje. 'Ga je het nog zeggen?' vraag ik. Kaj bijt even op zijn lip en dan druk ik. De telefoon gaat over. 'Oké, ik vertel het!' roept hij. Snel hang ik op. Kaj begint te lachen. 'Slimme zet.' grijnst hij. 'Dankje.' glimlach ik. 'Het zit zo.' begint Kaj. ik kijk hem afwachtend aan. 'Ik luisterde hoe je zong, vanochtend in het zanglokaal, op school. En ik stond daar een tijdje, en toen kwam Amber aangelopen. Ze vroeg wat ik deed.. En of.. euhm..' stottert hij. 'Of wat?' vraag ik terwijl ik mijn telefoon in mijn zak stop. 'Ze vroeg of ik je leuk vond, omdat ik daar zo stond. Ze beloofde haar mond te houden terwijl ik niet eens antwoord had gegeven, en toen liep ze naar binnen.' verteld Kaj. Mijn mond maakt een O vorm. 'Typisch Amber, die moet alles weten.' grinnik ik. 'Nachja, ik dacht echt dat ze het verteld had.' mompelt Kaj. 'Maar als het niet waar is, waarom maak je je dan zo een zorgen?' vraag ik. 'Omdat.. Omdat..' begint Kaj. Hij zucht even. 'Het wel waar is.'.