A big secret, and it's not mine

Deel 2 2; Nathan.. Diego!

Kaj's point of view.

Ik zucht en kijk naar Dioni. 'Wat gaan we doen?' vraag ik zacht. 'Ik ben bang dat we niks kunnen doen.' antwoord hij. 'Ik wil niet dat Nour dit weet, als ze er achter komt word ze bang.' antwoord ik. 'Waar is Nour eigenlijk?' vraagt Dioni. 'Boven, ze slaapt.' zeg ik. Nathan die op mijn schoot ligt begint te huilen. Ik til hem op en wieg hem heen en weer, langzaam word hij wat rustiger. 'Stil maar jochie.' sus ik. Dioni gaat naast me zitten. 'We kunnen hem niet tegen houden van het bevrijden van Kiara.' zeg ik. 'Ik doe er alles aan om mijn kinderen te beschermen, en Nour.' zeg ik zacht. Hij knikt. 'En de jongens en ik zullen er alles aan doen om je te helpen.' zegt hij. Ik knik. 'Dank je wel.' glimlach ik zwakjes. 'Hij moet jou, Nour of je kinderen met één vinger aanraken en ik zuig al zijn bloed uit zijn lichaam tot het laatste drupje.' sist Dioni.

Dioni's point of view.

Ik stap uit mijn auto en loop door de winkelstraat als ik Kiara zie lopen. Ze loopt naar me toe. 'Hallo Dioni.' grijnst ze. 'Kiara.' sis ik. 'Ook leuk om jou te zien, wat hoorde ik? Is Nour bevallen?' grijnst ze. 'Je blijft met je poten van haar af.' sis ik kwaad. 'Hmm, als ik Kaj terug wil heb ik er ook gelijk twee kinderen bij, ik moet alleen even van Nour af komen.' lacht ze en dan loopt ze weg. Woede borrelt om hoog. Ik moet haar af maken voor zij Nour of de kinderen af maakt.

Kaj's point of view.

Ik scroll over mijn twitter als ik door de babyfoon iets raars hoor. Ik pak hem vast. 'Nee, jij pakt dat wijf en ik regel dit wel.' klinkt een sissende stem. Ik hoor een knal. 'Nour!' schreeuw ik en ik sprint de trap op. Ik ren naar de kinder kamer, hun bedjes zijn leeg. 'Nour!' schreeuw ik en ik ren naar de slaapkamer. Tot mijn opluchting zit Nour op het bed. 'Kaj, wat is er?' vraagt ze geschrokken. 'Nathan.. Diego.. Kiara heeft ze.' stotter ik, ongelofelijk, mijn eerste drie dagen als vader en ik verlies mijn kinderen nu al..