Kendimi değersiz hissediyordum. Nedenini bilmediğim bir şekilde kendimi kötü hissediyordum. Dışarı çıkmak istemiyordum. Arkadaşlarım vardı ama onlarla takılmayı gerçekten sevmiyordum. Hepsi sadece cinsel içerikli espriler yapan kişiliklere sahiptiler.
Asosyal birisiydim. Kendimi dışarıya karşı korumasız hissediyordum. Hayatımda hiç bu kadar kendime kısıtlayıcı davranmamıştım. Çocukken eğleniyordum.
Harry,benim gün içerisinde saatlerimi verdiğim tek kişiydi. Onu düşünmek,yıldızları saymak ya da kum tanelerini toplamak gibiydi. O bir insanda görüp görebileceğiniz en özel özelliklere sahipti. Onun tarafından sevilmek sonsuz mutluluk hissi gibi olmalıydı.
Dayanamadım ve Twitter'a girip Harry'e mesaj attım. Mesaj atabiliyordum çünkü beni takip ediyordu. Ona daha önce sayısız mesaj atmıştım ama sadece tweetlerime cevap veriyordu.
Bilgisayarımın sıcaklığı bacaklarımı ısıtıyordu. Soğuk havalarda ısınmak için en hoş yöntemdi. Mesajımı yaklaşık 10-15 kez okuduktan sonra yolladım.
"gayforstyles: Seni bu kadar güzel yapan şey ne?"Emin değildim. Beni sapık sanabilirdi. Onunla kurduğum hayallerde o kadar ileri gitmemiştim.
Bir an duraksadım ve onun ellerinin vücudumda hareket edişini düşündüm. Dudaklarının dudaklarıma değişini, o uzun ve ince ellerinin, benim küçük ve güvensiz ellerimi tutuşunun.. Kalbim sanki bulunduğu kutudan dışarı çıkmak isteyen bir kelebeğin çırpınışları gibi atıyordu. Yanaklarımın kızardığını hissediyordum. Dudaklarımı dişledim ve soğuk ellerimi yanaklarıma koydum. İyi geliyordu.
Aradan 20-25 dakika geçmişti ve ben mesaj kutuma baktığımda bir bildirimin olduğunu gördüm. Hayır,hayır yine yanılmak istemiyordum. Harry'nin mesajı olmayabilirdi. Ama bir umut, titreyen elimle mesaj kutusuna bastım ve hayatım boyunca gelen en güzel mesajı gördüm;
"Harry_Styles: Beni seviyor olman."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fanboy~{l.s}
FanficUsulca yanına yaklaşıp ''Bir fotoğraf çekilebilir miyiz?'' dedim. Yakından bakılınca yeşil gözleri daha güzeldi. Bana baktı ve sıcak gülümsemesiyle ''Evet,tabii ki.'' dedi.