Fanboy~{l.s}

"...aynıydık"

{Biricik arkadaşım Deniz'e bu güzel söz için teşekkürlerr!}

~

Aslında anlamışsınızdır, tüm bu yaşadıklarımızdan sonra bitmemiş olmamız harika bir şey. Harry ve ben, ayrılmayacağımıza söz vermiştik. Sözümüzü tutmaya devam ederken daha çok bağlanmıştık.

Verdiğimiz sözü, bir simge haline getirdik. İkimizde bir söz yüzüğü takıyorduk. Çok kalın ya da çok gösterişli değildi. İnce ve gümüştü. Bu bizim için yeterdi.

~

Harry, kucağında ki gitarı indirmeden bana seslendi. Elimde ki kitabı bıraktım ve ona döndüm. O da bana döndü. "Hayatım, bana yardım eder misin? Buraya uygun bir söz bulmam gerek." Başımı onaylarcasına salladım. Söyleyeceği sözü merak ediyordum.
"Aynıydık aslında. Ben seni seviyordum..." cevap beklercesine bana baktı. Kafamı geriye yasladım ve düşündüm.
Bulmuştum! Evet, bu harika bir tamamlamaydı. Cümleyi baştan söyledim.
"Aynıydık aslında. Ben seni seviyordum, sen kendini."

Ona döndüğümde, gözlerinde ki parıltıyı gördüm. Gülümsedi ve önünde ki kağıda geri döndü.