Ne yapacağımı,ne diyeceğimi bilemiyordum. Aradan tahminim kadarıyla 1 saat geçmişti ve ben hâlâ bana attığı cevaba bakıyordum.
Kafamı karıştırıyordu. Onu düşünmek her zaman beni ona daha fazla aşık ediyordu. Tüm o güzelliği,zerafeti ve kusursuzluğu bir insanı yıllarca düşündürebilirdi. Onun attığı her adım bile narindi, sanki bastığı yolu incitmek istemiyor gibi. Onun kalbini seviyordum. Ona her an bakmak ve dokunmak istiyordum. Ama o güneşti ve o ulaşılmazdı.
Titreyen ellerimle bilgisayarımı kapattım ve bir süreliğinede olsa gözlerimi kapattım. Kendimi toparlamayı bekledim. Kendimi hazır hissettiğimde, bilgisayarımı açtım ve yazdım;
"gayforstyles: Ulaşılmaz olduğunu biliyorsun değil mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fanboy~{l.s}
FanfictionUsulca yanına yaklaşıp ''Bir fotoğraf çekilebilir miyiz?'' dedim. Yakından bakılınca yeşil gözleri daha güzeldi. Bana baktı ve sıcak gülümsemesiyle ''Evet,tabii ki.'' dedi.