Hâlâ inanamıyordum. İsterse numarasını bir kıza verebilirdi. Ama beni seçmişti. Ve bende istesem numarasını başkasına verebilirdim. Güldüm. Ama hayır. Ona hayatta böyle bir şey yapmazdım. O,bana güvenmişti ve ben onun güvenini boşa çıkarmak istemiyordum. Aklında kötü anımız olsun istemiyordum. Beni daima iyi olarak hatırlasın istiyordum. Çünkü o daima iyiliği hak eden birisiydi.
Etrafına karşı her zaman gülücükler saçardı. Gülüşü,sanki kapkaranlık bir sokakta yürürken bir anda ışığın görünmesi gibiydi. O,gülüşü ile insanı gülümsetebiliyordu.
~
''Hayatında birisi var mı?''
Sonunda bunu yazabilme cesaretini toplamıştım. Harry, daima kızlarla takılıyordu. Ama hiç gerçek ve geleceği olan bir ilişkisi olamamıştı. Şarkıcılar ve modeller onun takıldığı tek kızlardı.
Harry,mesajımı görmüştü. Ama yazmamıştı. Aradan 25 dakika geçmesine rağmen hâlâ yazmamıştı. Kendime küfretmeye başladım. Nasılda aptaldım? Şuan kendimi kesmek istiyordum.
Tam telefonumu kapatacaktım ki,gelen mesaj benim olduğum yerde donmamı sağladı;
''Hayır,yok. Ama olmasını isterdim,bilirsin kızlar sıkıcı.''
Ne?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fanboy~{l.s}
Fiksi PenggemarUsulca yanına yaklaşıp ''Bir fotoğraf çekilebilir miyiz?'' dedim. Yakından bakılınca yeşil gözleri daha güzeldi. Bana baktı ve sıcak gülümsemesiyle ''Evet,tabii ki.'' dedi.
