Fanboy~{l.s}

''Gelmiş geçmiş en saçma ve güzel''

Harry telefonda bir iki dakikalığına susmuştu. Sanırsam ne söyleyeceğini düşündü.

''Tamam,'' dedi düşünceli bir sesle ''ama neden?''

Gözlerimi tavanıma doğru diktim ve konuşmaya başladım, ''Uhm, Harry bilmiyorum.''

Bir kaç değişik ses çıkardıktan sonra derince nefesini alıp verdi. Şuan ne yaptığını ya da yapacağını bilmiyordum. Telefonun diğer ucunda ne diyeceğini bekliyordum.

''Bütün sömestr boyunca yaptığın gibi evde oturup dizi izleyeceksin, değil mi?''

%100 haklıydı. Beni kısa süre içinde bu kadar iyi tanıması gururlandırıcıydı. 

Ben gururlu bir erkek arkadaştım.

Başımı olumlu anlamda salladım ama Harry'nin bunu göremeyecek olma düşüncesiyle ''Evet.'' dedim. 

Güldü.

''Komik olan ne?'' diye sordum ciddi bir şekilde. Harry ise gülüyordu. Çok fazla sesli bir şekilde gülüyordu. 

''Üşengeçliğin.'' dedi gülmeye devam ederken. O güldükçe bir süre sonra bende gülmüştüm. 

Harry, gerçekten çılgın bir çocuktu.

''Tamam!! Güldürme benide!'' Beni dinlememişti. Gülmeye devam ediyordu. Ve onun gülmesine karşılık bende gülüyordum. 

Konuşmamızın 20 dakikası neredeyse gülerek geçmişti. Ve bu kesinlikle gelmiş geçmiş en saçma ve güzel telefon konuşmasıydı. 

{#HappyBirthdayNiall}