Harry ile uzun süredir yüz yüze konuşmuyor oluşumuz, kalbimde ki özlemi daha çok arttırıyordu. Güzel yeşil gözlerini, dalgalı kumral saçlarını, tatlı gülüşünü gerçekten çok özlemiştim. Yatağıma uzandım, ve düşünmeye başladım..
Sahiden, nasıl gelebilmiştik buralara? Kavgalarımız olmuştu, yalnızca birbirimizin bildiği en özel anımız, onunla uyuduğum geceler, tişörtünü üstüme giydiğimde bol gelmesinden dolayı gülüştüğümüz bir sürü anımız olmuştu. Bu anıları düşünmek, ona olan özlemimin artmasına sebep oluyordu.
Kalbim acıyordu bir yandan. O yanımdayken ona yapmak isteyip yapamadığım bir sürü şey vardı. Hepsi içimde kalmıştı. Onu görebilmek için can atıyordum.
Telefonumu açtım ve bir kaç fotoğrafımıza baktım. Bir fotoğrafta el ele tutuşurken elimizi çekmiştik. Bir diğerinde ise Harry göğsümde uyuyakalmıştı. Ardından bir video açtım. Bu videoda Harry gitar çalarken komik hareketler yapıyordu. Onun bu şirin hareketlerine güldüm. Kameraya bakarken yüzünde ki o masum gülümseme, her şeydi.
Onsuz geçirdiğim saatler geçmek bilmiyordu. Onsuz zaman duruyordu ve bir süreliğine yaşamıyor gibi hissediyordum. Bu biraz saçma ve abartı fakat, aşık olmak insanı allak bullak ediyordu.
Fotoğraflarımızı ve videolarımızı izlerken yukarıdan bir bildirim geldiğini gördüm. Harry mesaj atmıştı. Ve attığı bu mesaj, kafamı karıştırıp karnımda ki kelebekleri canlandırmıştı;
''Ben daha fazla devam edemeyeceğim, Louis..''
{Harika geçen neredeyse 1 yıldan sonra üzülerek finalin yaklaştığını söylüyor ve bölümü bitiriyorum.}
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fanboy~{l.s}
Fiksi PenggemarUsulca yanına yaklaşıp ''Bir fotoğraf çekilebilir miyiz?'' dedim. Yakından bakılınca yeşil gözleri daha güzeldi. Bana baktı ve sıcak gülümsemesiyle ''Evet,tabii ki.'' dedi.