Chapter 2: Why So Grumpy?

5.9K 142 125
                                    

GEORGINA'S POV

 

“Ha?” I turned around to see who startled me and to my horror I accidentally twisted my feet and-.

“Aaaa! Hel-“

I wasn’t able to ask for help because guess what? I fell from this body of water and drowned.

“Help. Gak! Help me. Ple- ase.”

“Hayst! Hindi ka ba marunong lumangoy?” sabi niya na nakapamulsa pa. Is he going to help me or just stand there and mock me until I die?

I was really drowning. Papa God, don’t let me die! Please.. please not yet..

Naramdaman ko na lang bigla na may maliliit na braso ang humawak sa mga kamay ko at iniangat ako sa ibabaw ng tubig.

We were both gasping for breath nang pumaibabaw kami sa tubig. Hinila niya ako pabalik sa kinatatayuan ko kanina at inihiga sa lupa. Humiga din siya sa tabi ko. Napa-ubo ako sa tubig na nainom ko, pero I’m okay now. Thanks to my savior.

Thank God I thought I was going to die. Whew! That was close.

Nilingon ko siya. Nakapikit siya, natutulog kaya siya? Napagod ba siyang i-save ako? Oh my! Kinalabit ko siya. Hindi siya gumalaw. Is he dead?

Kinalabit ko ulit, yinugyog at ibinuka ang kanang mata na nakapikit. Still, no response from him. Oh my gosh, Is he dead? What am I going to do? I just killed someone!

I was really scared.

Hindi ko napigilang umiyak. He saved my life, and because of that, he's dead now!

“Sorry. I'm really really sorry.  I didn’t mean to kill you.” sabi ko sa gitna ng paghikbi.

“Ang ingay mo! Ngawa ka ng ngawa diyan!” sabi niya matapos imulat ang mga mata at tumayo na. Tinalikuran niya ako at naglakad papunta sa may, wait, is that a tree house? Whoah!

I ran to him and hugged him from behind. I was so happy that my Superman is alive.

“Thank you.” Inialis niya ang pagkakayakap ko at umakyat sa tree house. Susunod sana ako kaya lang pinigilan niya ako.

“Saan ka pupunta?” nakakunot noo niyang sabi.

I’m going up too.” Binigyan ko siya ng matamis na ngiti, I think we can be friends. Simula kasi ng lumipat kami dito sa Manila wala pa akong naging friends. I have this feeling na magkakasundo kami.

“Hindi pwede. Diyan ka lang.” aniya at ipinagpatuloy na ang pag-akyat sa tree house.

Chaks and Chicks In Love (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon