I'm Dating The Ice Prince ✔

Chapter 16

Scarlette's POV

Binatukan ko si Jad. "Ano ba bilisan mo nga, para makapagsimula na tayo." Ngumiti naman siya ng mapangloko 'wag niyang sabihing si Andrei ang makakapartner ko no way.

"Ang atat mo masiyado, hindi halatang excited ka. Pero si Harvey ang makakapartner mo." Jad hay salamat naman at siya ang naging kapartner ko.

"So let's start?" Tanong ko sa kanila hindi sila kumibo at tiningnan lang si Jad ng masama, except sa aming dalawa ni panget.

"Hindi yan ang napagusapan natin kahapon. Huwag kang maniwala sa kaniya Lette ang totoong kapartner mo at si Andrei. " Sabi naman ni Phoebe nawala nalang ang mga ngiti ko sa labi.

Nagsimula na kaming mag ensayo. Natapos kami banda 5:00 kaya umuwi na sila bukas namin yun epipresent. Umakyat na ako sa taas para makapagpahinga mahaba haba din ang araw ko ngayon.

Maaga akong nagising dahil pupunta ako kina tita Lordes. Pagkatapos kung kumain aalis na sana ako ngunit tinanong ako ni mom kung saan ako pupunta.

"Scarlette, saan ka pupunta?" Nakapamewang na tanong ni mom. Nag smirk nalang ako minsan may pagka childish din tung mama ko.

"It's none of your business mom." Sabi ko sabay talikod sa kanya.

"Ang ganda mo talaga Car kaya, sagutin mo ako kung saan ka pupunta." Pagpipilit niya sa akin kaya sinabi ko nalang kung saan ako pupunta.

"Fine! Pupunta ako kina tita Lordes para itanong sa kanya ang lahat ng nangyari sa 'kin ng maliit palang ako, Kaya aalis na ako." Sabi ko sabay talikod.

"Wait! Scarlette sasama ako, kailangan ko rin siyang makausap, okay lang ba kung sasama ako or magpapahatid nalang ako kay manong?" Sabi ni mama ng nakayuko ano ba trip netoh magtatanong pero hindi naman sa akin nakatingin. Sa akin ba siya magtatanong o sa sahig? Char joke lang hindi naman ako yung taong napakaslow.

"No mom I will wait for here, just faster okay?" Pagkasabi ko nun nagningning ang mga mata ni mommy parang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko.

"Talaga? Sige hintayin mo ko magbibihis lang ako." Umakyat na siya at nagbihis hindi nagtagal at umalis na kami.

Pagdating namin dun pinagbuksan kami ng guard at pinapasok gayun din ang kasambahay nila.

"Nandito ba ang ma'am Lordes niyo?" Mahinhing tanong ni mom.

"Yes po ma'am, saglit lang po at tatawagin ko siya." Umakyat na siya sa itaas para tawagin si tita bumaba naman siya agad at nagbebeso beso kaming tatlo.

"Yaya maghanda kayo ng snacks para sa kanila." Umalis naman yung kasambahay nila at ibinaling naman ni tita ang tingin sa amin. "Bakit nga pala kayo naparito couz?" Magka cousin lang kasi sina tita at mom akala niyo siguro na magkapatid sila noh?

Hindi mangyayari yun kasi nagiisa lang na anak yang si mommy pati narin si Dad. Hindi kayo makapaniwala noh, kaya ako lang ang nagiisang apo nina mommyla at nina mamita at gayun din kung bakit ako spoiled.

"Couz nanidito kami para itanong sayo kung may nakababatang kaibigan ba itong si Scarlette para matulungan siyang mapadali ang pagbalik ng kanyang memorya." Pagpapaliwanag ni mom sabay abot ng juice at ininom.

"Ah ganun ba okay sige mag eestory telling tayo ngayon, so let's start? Handa ka na ba malaman ang lahat Car?" Pagtatanong sa akin ni tita.

"Yes I'm ready. "

"Okay ganito yun may isang batang lalaki na nakilala mo sa park noong pumunta tayo kasi gusto mung mamasayal. Ilang saglit nawala ka sa tabi ko yun pala pinuntahan mo si Reirei dahil umiiyak siya. Lumapit ako sa inyong dalawa at ipinakilala mo siya sa akin." Huminto muna si tita para inumin ang juice niya.

"Pagkatapos nun palagi na kayong nagsasama. At nung time na pupunta na tayo sa Korea, nagpaalam ka sa kanya at ganun din siya sayo bago tayo makaalis may ipinangako siya sayo kaso hindi ko na narinig kasi tumawag ang mom mo. Yun lang ang alam ko dahil umuwi na ako dito sa Pilipinas."

"So kung ganun hindi si Kayla ang childhood friend ko kundi si Reirei. Pero tita alam niyo po ba kung saan siya nakatira?" Tanong ko pero umiling lang si tita.

"Hindi ko na siya nakita simula nung umalis tayo kasi paguwi ko dito. Lumipat na sila ng tirahan, teka lang may naalala akong may binigay siya sayo. " Sabi ni tita at tinuro pa talaga ako hay may pagka childish din pala 'tong si tita.

"Ano po yun?" Me

"May ibinigay siya sayong bracelet, may nakalagay pa ngang pangalan niyong dalawa. Nasayo pa ba iyon?"

"Pero wala naman akong bracelet na may pangalan naming dalawa. Mom nakita niyo po ba yun?" Tanong ko kay mama na kasalukuyang kumakain ng cake.

"Oo nakita ko yun at parang nilagay mo nga yun sa dressing room mo. " Sabi niya at kumain na naman.

"Ha?! Wala naman akong nakita dun."

"Baka nalagay mo sa lalagyan mo ng mga jewelries, mabuti pang paguwi natin hanapin mo."

-----------------

Thank you for reading...

Please don't forget to vote and comment...