He's My Fiancé?! --- COMPLETED

Chapter 39

[December 10 20**] Morning Recess at Garden

“Girls! I need your decisions now!” Pangalawang beses na yata ‘to sinasabi sa ‘min ni Alex pero hindi pa rin namin siya sinasagot. Malapit na kasi ang Christmas, YES! PASKO NA!  So, ‘yun nga, malapit na ang pasko at gusto niya na sa Dec. 20, mag-out of town daw kami. At sa 23 kami uuwi para makapag-spend ng Christmas together with our family sa 24. Sinabi niya sa ‘min ‘yung mga lugar na maganda daw puntahan this days then pinapili niya kami kung sa’n kami pupunta.

“Ba’t ba ang atat mo? December 10 pa kaya, ang layo pa ng December 20!” (Andrea)

“Andrea, ‘di maka-intindi ng “now”?” Sarcastic na sinabi ni Alex kay Andrea. Tiningnan naman siya ng masama nito. “Eh ikaw, Althiya? Sa’n mo gustong pumunta sa mga binanggit ko?”

“Kahit sa’n na lang.” Medyo wala kong pake-alam na sagot. Last week kasi, sinabihan ni Ate Laurene ang SPrince na kailangan daw nilang pumunta ng U.S. kasi may kaka-usap daw sa kanilang importanteng tao. Tinanong ko si Renz kung sino ang kakausapin nila pero sabi niya lang sa ‘kin is dati lang daw nilang kakilala. Dating kakilala na importante? Ganun ba siya ka-importante at kailangan sa U.S. sila mag-usap? Ano siya, hari? Prinsipe? At hanggang ngayon, ‘di pa nakaka-uwi ang SPrince, AT FRIDAY NA! Magtwo-two weeks na silang wala. Hindi ko alam pero……….. Nami-miss ko si Renz. OKAAAAAY! Don’t get me wrong. Eh sa nasanay na ‘ko na lagi siyang kasama eh. Tyaka, ‘di na ‘ko sanay na walang kaagaw sa oreo ko.

“Kahit saan?” Tumango ako sa tanong ni Andrea. “Kahit sa bahay lang?” Tumango ulit ako kay Andrea. “Miss mo na si Renz noh?” Tumango ulit ako kay Andrea.

“Ayieeeeeeeh!” Napalingun naman ako sa Miss A. Then. Dun ko lang na-realize kung ano ang tinanong ni Andrea.

“HINDI NOH!” Pag-bawi ko.

“Wala ng bawian sa unang sagot!” Sabay naman nilang sinabi. Mga kaibigan talaga sila -___-

“Na-miss mo talaga ako?” Napalingun naman kami ng Miss A sa nag-salita. S-SI RENZ! NAKA-UWI NA SILA!

“TRISTAN MY LOVES!” Sigaw ni Alex sabay yakap kay Tristan. Masayang niyakap naman siya ni Tristan, na parang na-miss rin siya.

“ANDREA KOOOOOOOOOO!” Yayakap na rin sana si Marco kay Andrea ng biglang hinarang nito ang dalawang kamay niya. “Andrea ko naman!”

“Ui, Oreo!” Hindi ko napansin na tumabi na pala sa ‘kin si Renz at kumuha ng isang pirasong oreo na kinakain ko.

“Sinabi ko bang kumuha ka?” Kahit na-miss ko ‘to, ayaw ko pa ring kuhanan niya ang oreo ko.

“Eto naman! Na-miss mo rin naman ako eh!”

“Sinabi ko bang na-miss kita?” Tumango naman siya. Pssh! Namihasa ka naman!

“Hey boys!” Napalingun kami sa nag-salita, si Ate Laurene.

“Hi Ate Laurene!” Sabay-sabay na bati ng SPrince, maliban kay Renz na halos ubusin na ang oreo ko.

“Marami namang oreo sa U.S. ha? Ba’t parang kahit isa wala kang na-kain dun?” Tanong ko sa kanya.

“Anong wala! Rami ko ngang nakain eh!” Nilayo ko ang oreo ko sa kanya. Marami naman pala siyang na-kain eh! “O, bakit ba? Bigyan mo pa ‘ko!”

“Heh! Wala pa nga akong na-kain eh!”

“Pssh! 2 weeks kaming nawala, madamot ka pa rin.” Aba! Ako pa ngayon ang madamot?! Eh siya na ang halos umubos nitong oreo ko eh! Magrereklamo pa sana ako sa sinabi ni Renz pero nag-salita na si Ate Laurene.

“Well boys! How’s the conversation with him?”

“Fine, Ate Laurene. We already agreed and sign the contract.” (Kevin)

“Really? Well, that’s good! How about you, my little brother?” (Laurene)

“I already agreed, too. Pero ‘di ko pa pinermahan ang contract. Pagka-graduate ng high school ko na lang pipermahan ‘yun.” (Renz)

“That’s fine. Atleast you will sign it.” (Laurene)

“Ano po bang contract ang sinasabi niyo?” Tanong naming Miss A. Ni-isa kasi sa ‘min walang alam jan noh.

“You will know that sooner, girls.” Paninigurado ni Ate Laurene. Kailan kaya ‘yang sooner na ‘yan? “Speaking of girls, I want to give something.” Then isa-isa kaming nilapitan ni Ate Laurene at binigyan ng isang invitation card? Para sa’n ‘to? At tyaka, ba’t hindi kasali ang boys?

“Oh! Malapit na pala ang bidding!” (Spencer)

“Bidding?” (Miss A)

“Yes, girls. Every December, usually kapag malapit na ang Christmas break, nagkakaroon ng Annual Beeding here sa IPA. Selected girls from juniors to seniors ang ibi-bid at ang mga magbi-bid is obviously, the boys. Ang pera ay mapupunta sa limang major foundation ng Francisco Group of Companies.” (Laurene)

“Eh, anong gagawin ng mga boys sa mga binid nilang girls?” (Amy)

“They will date them for 4 days and 3 nights sa kahit saang place nila gusto.” (Laurene)

“As in, buong 4 days po silang magsasama?” (Andrea)

“Yep. Ang school na ang bahala sa mga expences.” (Laurene)

“Pa’no niyo naman po masisigurado na tutupad sila sa 4 days na binigay niyo? Lalo na po ang mga girls, baka ayaw nila nung mga “naka-bili” sa kanila.” (Alex)

“Papipirmahin kayo sa isang conract na nagse-state na kailangan niyong tuparin ang 4 days, dahil “binili” nga kayo for that days. Ang hindi tumupad, automatically, drop out. At sisiguraduhin na hindi na makakapg-enroll sa ibang private schools rito sa Philippines. And even sa ibang bansa na kung saan may connection ang company.” WHAT?! Ang bigat naman ng parusa! Ang hirap naman nito sa parte ng mga girls. Pa’no kung gagahasain sila? Jusmi! Sana hindi ako mapunta sa mga manyak sa school. Magandang opportunity rin ‘to sa mga boys na may mga crush na hindi makalapit sa kanila.

“Ilan po ba kami lahat na ibi-bid?” (Ahriya)

“20. 10 from juniors, 10 from seniors.” (Laurene)

“Pwede po bang mag-invite ng ibang boys na hindi taga-IPA?” (Amy)

“Yes, you can.” Iimbetahin niya siguro si Archie. “So, any questions regarding with the bidding, girls?” We shook our heads. “Well then, that’s all. Pumunta na kayo sa mga klase niyo pagkatapos ng recess. And SPrince, excempted muna kayo sa mga classes this day”

“YES!” (Spencer)

“Pero… pumunta kayo sa office ko pagkatapos ng recess. May sasabihin at itatanong ako.” (Laurene)