HAYATIMIN PRENSİ (TAMAMLANDI)

♠Affettim♠

Merhaba arkadaşlar size yeni bir bölüm yazdım. Yazdığım yerde de müziği açarsanız daha iyi olur. Umarım beğenmişsinizdir. Lütfen oylamayı ihmal etmeyin... ♥☻

----------------------------------------------------------------------

1 ay sonra;

Yankı'nın anlatımından;

Berna yaklaşık 1 buçuk aydır burada ve tamamen iyileşmek üzere. Bu kadar çabuk atlatabileceğini tahmin etmemiştim ama şükürler olsun ki iyileşiyordu. Derslerine 4 haftadan fazla girmediği için otamatikmen kalmıştı. Ama seneye devam edecekti. Aramız epey iyiydi. Bana karşı ilk zamanlarda ki gibi soğuk davranmıyordu ve bu beni ona daha çok bağlıyordu. Bazen Berna'nın bana bakışlarını yakalıyordum ama kafasını anında geri çeviriyordu. Günlerimiz böyle geçiyordu. Onu elimden geldiği kadar iyi motive etmeye çalışıyordum. 

Uyanır uyanmaz kafamı bu düşüncelerle boğmamak adına -günün sonuna kadar daha çok düşüneceğim için- derin bir nefes alıp yataktan kalktım. Lavaboya gidip işlerimi hallettim. Üstüme siyah v yaka bir kazak ve altıma siyah kot pantolon giydim. Havalar iyice soğumuştu. Ayağıma da bordo renk botlarımı giydim. Saatim de ayakkabımın rengindeydi. Uyumlu olmuştu. Saçlarıma da hafif şekil verip parfümümü sıktım. Bir kaç dosyamı, cüzdanımı ve telefonumu alarak evden çıktım.

Hafif hafif yağmur çiseliyordu. Arabaya binerek hastaneye gittim. Hastaneye varınca odama geçtim. Üç hastama bakmam gerekiyordu ve bir de ameliyatım vardı. Bugün Berna'ya gitmeyecektim. Programımda yoktu. En iyisi en son ona uğrardım. İçimden ilk onu görmek gelse de programıma uymalı idim. Çünkü; Berna'nın yanına gittiğimde saatin farkına varamıyor ve geri kalan işlerimi zorlukla bitiriyordum. Önce Elif adında ki hastamın yanına gidecektim. Sonra Halil adında ki hastamın yanına, en son da Menekşe adında ki hastamın yanına gidecektim. En son da ameliyat. Ameliyat sırf 6 saat sürecekti zaten. Hastalarımla da 1 saat ilgilensem, Berna'yı bugün zor görecektim sanırım...

Berna'nın anlatımından;

Arzu hala evden üst getiriyordu benim için, eve gitmem yasak olduğu için! Hala üstüme ne giyeceğime karar verememiştim. Bugün canım sıkkın bir şekilde uyanmıştım. Nedenini sormayın ben de bilmiyorum... 

-Berna bir karar versen artık! 25 dakika oldu!

-Öf tamam...

Üstüme siyah v yaka bir kazak ve siyah dar paça pantolon giydim. Botlarımı da dün Arzu hediye olarak aldı. Gerçi doğum günüme bir hafta vardı daha. Bordo renk olan botlarımı giydim. Uzun küpelerim de bordo idi. Gayet de uyumlu gözükmüştüm. Saçlarımı tepeden dağınık topuz yaptım. Makyaj da sadece göz kalemi, fondöten, rimel ve bordo rujdu. Aşırı uyumlu gözükmüştüm. Arzu beni böyle görünce tabi çapkınca gülümsemeye başladı.

-Çok sexysin bebeğim.

-Koşma Arzu...

Gülerek göz kırptı. Odaya yemekler gelince hızlıca yedik. Yemekler bitince de görevli kutuları aldı. Odadan çıkmadan göz kırpınca gözlerimi devirdim. Her gün bunu yapıyordu ve bir gün ağzına yumruğu çakacaktım! Bu kadar da yavşak olunmazdı ki canım! Oflayarak Arzu'ya döndüm.

-Yine mi göz kırptı?

-Evet...

Güldü her zaman ki gibi. Tekrar gözlerimi devirdim. Yağmur yağıyordu ve dışarı çıkmak istiyordum ama izin vermezdi Arzu. Oflayarak telefonumla oyalanmaya başladım. Bir süre sonra canım yine sıkıldı ve telefonumu alarak odadan çıktım. Arzu lavabo da idi zaten. Koridorda dolanırken gözüme Yasemin çarptı. Gene mini uzun kollu bir elbise giymişti. Sinirlerim hoplarken yanına gitmeye başladım. Ne diyeceğim ya da ne yapacağım hakkında en ufak bir fikre sahip değildim ama yanına gitmeye devam ediyordum. Benden 5-6 santim kısa olduğu için rahatça artistlik yapabiliyordum. Yanına varınca yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi. Ben o sahte gülümsemeyi kullanmaya gerek bile duymadım.