-Teşekkür ederim Yankı beni iyi ki buraya getirdin, burası o kadar güzel ki kendimi hiç bu kadar huzurlu hissetmemiştim.
-Ben senin iyi olman için buraya getirdim Berna'm.
Bana yanaşıp alnımı öptü ve sıkıca sarıldı, ben de ona. İşte huzuru bulmuştum...
Kahvemden bir yudum daha alıp saate baktım. Dersin başlamasına yarım saat vardı. Arzu da benim gibi canı sıkılmışa benziyordu.
Yankı beni bırakıp gideli bir sene 5 ay olmuştu. Bu süreçte her ne kadar üzülsem de, ağlasam da, depresyona girsem de derslerimi ihmal etmemeye çalıştım. Şu an Arzu da ben de beslenme ve diyetetik bölümünü okuyoruz. Çok güzel bir bölüm. Üniversite de ikinci senemiz idi ve dersleri de okulu da kavramış durumdayız. Üniversite için de Ankara'ya geldik. Abim de ikinci sınavdan yüksek bir puan alarak bu üniversiteyi tutturdu. Ama o Eczacılık bölümünü kazandı. Bizim fakülteye uzak olduğu için ara sıra sinirlense de kendi bölümünü seviyordu.
-Of ya daha 25 dakika var!
-Sabret Arzu... 35 dakika oturdun 25 dakika daha oturabilirsin bence.
-Ya kantin çok sıkıcı ne yapabilirim ki...
-Parti mi verelim, dansöz mü getirelim?!
-Bence parti verelim.
Neyse ki ikimizde çoğu derste aynı sınıftayız. Ama şimdi ki derste sınıflarımız ayrı olacaktı.
-Ya Berna ben sensiz çok sıkılıyorum.
-Ben de sensiz çok sıkılıyorum Arzu'cum ama yapacak bir şey yok...
-Kalk bahçeye çıkalım.
-Peki.
Bahçeye çıktık ama bahçe sevgili kaynıyordu. Boş bulduğumuz bir banka oturduk ve etrafı izlemeye başladım. Yankı gittikten sonra ne mesaj attı, ne de aradı. O mektubu saklamak istesem de Arzu yakmıştı. Yüzüğü de camdan fırlatmıştı. Mektubu her ne kadar yaksa da aklımdan çıkmıyordu o acımasız cümleler... Ama alıştım az çok yokluğuna. Artık daha az düşünüyorum onu. Tüm sosyal medya hesaplarından da engellemişti beni. Ona dair her şeyi silmiştim ben de. Fotoğraflarını, numarasını, ... Ama yüzü, sesi aklımdan çıkmıyordu, atamıyordum... Kalbimin merkeziydi o...
Arzu'nun kolumu çimdiklemesi ile yüzümü buruşturup ona baktım.
-Ya geri zekalı mısın acaba?!
-Kızım şu oğlanlara bak! Hepsi birbirinden yakışıklı... Bence sana içlerinden birini ayarla-
-Arzu sıkılmadın mı?! İstemiyorum kimseyi...
Yankı'dan sonra çok sevgili yapmak istemişti ama kabul etmemiştim.
-Ya unut artık şu Yankı'yı Berna!
-Senin başına böyle bir şey gelse sen Baran'ı unutabilir misin?!
-Hayır... Özür dilerim ama sen de bana aynı şeyi yapmaz mıydın?
-Yapardım sanırım.
Gülüşürken oğlanlardan bir kaçının bana baktığını gördüm. Umursamadan kafamı çevirdim. Ders vakti gelince sınıfa çıktık. Neyse ki aynı kattaydık. Sınıfa geçip en arkalardan bir yere oturdum. Yanıma bir kız gelip oturdu.
