HAYATIMIN PRENSİ (TAMAMLANDI)

♠Mesaj♠

MERHABA CANLARIM... UMARIM BU YENİ BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ. LÜTFEN OKUYUP BOŞ GEÇMEYELİM ☻ OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI İHMAL ETMEYİN CANLARIM SİZLERİ SEVİYORUM SİZİN SAYENİZDE 2.4 K OLDUK TEŞEKKÜR EDERİM HEPİNİZE SAĞLICAKLA KALIN ♥♥♥ İYİ OKUMALAR ☺

_______________________________________________________________

Berna'nın hamileliğinde 6. ayı;

-Yankı?

-Hı?..

-Yankı?..

-Hı?..

-Yankı?!

-Ha? Ne oldu?! Erken doğum mu?! Sancın mı var?! Sana mı bir şey oldu?! Söylesene Berna?!

-Bir sussan söyleyeceğim kocacım! Şey ya neyse, benim canım çilek ve kivi çekti aşkım... 

-Çilek daha iki gün önce iki kilo almadım mı hayatım?

-Bitti aşkım... Ayrıca kivi de istiyor canım... Bak şimdi karpuz da çekti üff bir de erik...

-Saat kaç peki?

-Saat şey... 4 buçuk ...

-Ne?! Yok artık ama ya... Yemin ediyorum çocuk daha doğmadan bana düşman kesildi. Geçen hafta da gece 2'de kalktım!

-İyi alma Yankı!

-Tamam bebeğim bir şey demedim. Üstümü giyinip hemen çıkıyorum.

Alnıma ve karnıma bir öpücük kondurup yataktan çıktı. Ya yerim ben bu adamı ama ya... Aşermem halen devam ediyordu. Sağ olsun kocam da ne istesem alıyordu. Yankı evden çıkınca aniden uykumun gelmesi ile gözlerim kapandı. 

Kolumun ısrarla dürtülmesi ile uyanmak zorunda kaldım. Yankı idi. 

-Ne oldu Yankı?

-Hayatım istediğin meyveleri getirdim.

Ay canım benim nasıl da yorgun gözüküyordu...

-Hayatım benim şimdi çok uykum var da uyanınca yerim ben tamam mı?

Yankı'nın morali bozulsa da çaktırmamaya çalışıp zoraki tebessüm ederek kafasını salladı ve odadan çıktı. Tabi Yankı'nın o halini görünce ben de uyku muyku kalmamıştı. Üstümde ki geceliği çıkartarak duşa girdim. İşim bitince üstüme havlu sarıp banyodan çıktım. Odaya girdiğimde boy aynasından kendimi gördüm. Önceden 53 kilo iken şimdi 62 kiloydum. Ve bu 9 kiloyu sanırım son 2 ayda aldım. İştahım durmak bilmiyordu. Markete girdiğim de muhakkak canım bir şeyler çekiyordu ve aldığımda da bir tane değil 3-4 tane aldığım için baya masraf çıkarıyordum. 

Havluyu üstümden çekip aynada yan durdum. Karnım artık belirgindi. Dışarıdan bakan kişi hamile olduğumu anlayabiliyordu. Bebeğimi biran önce kucağıma almak istiyordum ama daha 3 ay vardı. Gerçi zaman o kadar çabuk geçiyordu ki ne ara 6. aya geldim hatırlamıyorum. Karnımın üstünde ellerim dolaşırken bebeğimin tekmesini hissettim. 

Heyecanla üstüme kırmızı iç çamaşırlarımı giyip aşağı indim. Yankı da koltukta oturmuş televizyon seyrediyordu. Beni böyle görünce ilk başta şehvetli bir biçimde baksa da sonra kaşlarını çatıp ayağa kalktı ve yanıma geldi.

-Bebeğim bu ne hal, üşüteceksin!

-Yankı... Bebeğimiz tekme attı...

-Bebeğim ilk atışı değil ki...