"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası."
Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey.
Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
The Weeknd - Starboy ft. Daft Punk
Bambaşka bir hikayeyle hemencecik geldim gibi gibi. Umarım beğenirsiniz, yorumlarınızı bekliyorum.
Keyifle okuyun.
♡
●
1. Bölüm: "İntihar."
Bir gün herkes yaktığı kadar yanacaktır.
İntihar; bir ölümün en merhametsiz kucağıydı.
Bir kitabın ilk sayfası, bir bebeğin anne rahminden düşerken attığı ilk çığlıktı. Bir çığlık, tecavüze uğrayan savunmasız bedenlerin en somut acısıydı. Bir acı, saf gelinliğin eteklerine sıçrayan kan damlasıydı. Kan damlası, acıyla boyadığım ve ninnilerle beslediğim müziklerimin kalbiydi. Ve kalp, kırıldığı yerden kaynamayan hassas bir organdı.
Kalp kırmak, bir bedeni kayalıkların süslediği boşluğa itelemekti.
Kar taneleri, grimsi maviliğe sahip gökyüzünün dağarcığından yavaşça saçılmış ve birbirine dokunmadan gri zemini doldurmuştu. Siyah topuklu botlarımın burnuna tüneyen kar tanelerini silktim. Küt, kestane saçlarımın arasında düşmemek için canla başla çabalayan kırmızı berenin iki yanından çekiştirdim. Küçük mahallenin dar sokağında, çocukların birbirine savurduğu kar toplarını izlerken bir kez daha kıkırdadım. Tüten sobaların acı kokusu burnuma çaldı, boğazımı temizledim.
"Aysima Abla."
Aysima
Saçlarıma atılan ve beremi başımdan sıyıran kar topunu hissettiğimde, bal rengi gözlerimi burnumun ucundaki ufaklığa diktim. Sevinç dolu kahkaları, dilimin altındaki küfürleri yuttuğunda, eğilerek bir miktar karı avuçladım ve onun ağzına tıktım. "Sen gitte ağzına düşen sümüğünü temizle bıcırık," diye konuştum, burnumu kırıştırırken. "Çok çirkinsin, ben senden daha güzelim."
Dudaklarını sarkıttı, saf damlalar küçük gözlerinin etrafına tünerken, çocuksu bir iç çekti. "Ama annen senin bir orospu olduğunu söylüyor," diye konuştu, küçük kıçını dönerken. "Orospular güzel olmaz ki cicim."
Annem, mezarımı kendi elleriyle açan kirli celladımdı. "Niye ki? Anan güzel karı."
Anlamadı, yaşı anlamaya müsait değildi. Arkadaşlarının yanına yürüdüğünde, nefesimle soğuk avuçlarımı ısıtmaya başladım. İnsan teni ısınır, yeri geldiğinde yanar ve kimi zaman üşürdü. Bir de insanın içi vardı, herkesin geçerken uğradığı ve bir parçasını daha yakarak gittiği. Ya da uğramaya bile tenezzül etmeden, öylece bakıp giden insanlar vardı; biride görüp toplamaya uğraşmadı içimi. Gelen dağıttı, giden yaktı.
