Home (1D Fanfiction)

Hoofdstuk 15: Niall?!

Pov Liam

We lopen allemaal, nog behoorlijk moe, naar beneden toe. Het is al bijna 12.00, dus het was wel tijd om op te staan. We horen de zusjes van Louis al beneden spelen. Als we de trap afkomen, kijken ze ons allemaal verbaast aan, behalve Fizzy. Lottie en Phoebe roepen meteen: "LOUIS!" En rennen op hem af, terwijl Daisy roept: "NIALL!" En zij rent op Niall af. We beginnen allemaal te lachen en als Louis Lottie en Phoebe weer op de grond zet, zegt hij: "Lekker dan. Ben ik eindelijk thuis, vind mijn zusje het belangrijker dat Niall er is." Hij doet een pruillip en dan rent Daisy op Louis af en geeft hem een knuffel. "Ik hou ook van jou." Zegt ze lachend. Louis begint ook te lachen en geeft al zijn zusjes nog een knuffel. Hij ziet er nu zo vrolijk uit, maar wij weten allemaal dat dit een act is. Hij wil niet aan zijn zusjes laten merken dat er iets aan de hand is.

"Jongens, ik wil even met mijn moeder praten. Kunnen jullie bij de meiden blijven?" Vraagt Louis na onze uitgebreide brunch. We knikken allemaal en hij loopt met zijn moeder naar de tuin. Ondertussen wordt Niall al gebruikt als klimrek door de tweeling, wordt Harry verplicht om Fizzy's haar te vlechten, alleen Lottie zit rustig op de bank en kijkt bezorgt naar de tuindeur. Ik ga naast haar zitten en vraagt: "Wat is er, meisje?" "Wat is er gebeurd met Louis? Hij heeft een blauw oog en ik zag hechtingen op zijn hoofd zitten." Zegt ze. Ik klop op mijn schoot en zeg: "Kom eens hier." Ze kruipt op mijn schoot en ik ga verder: "Je hoeft je geen zorgen te maken. Louis ging een paar dagen geleden hardlopen en is gevallen. Je weet toch hoe hij is." Ik haat het om te liegen, maar aangezien Louis dit aan Fizzy heeft verteld, vertel ik maar hetzelfde verhaal. Ze ziet er meteen een stuk opgeluchter uit en zegt: "Ja, dat is wel iets wat Louis zou overkomen. Dank je, Liam. Wil je Just Dance met mij spelen?" Ik knik lachend en we staan op om de Xbox aan te zetten.

Na ongeveer driekwartier komt Louis weer terug naar binnen met Jay. Hij lacht weer vrolijk en gaat met Jay op de bank zitten. We zitten allemaal al op de bank. Zayn had bedacht een film te kijken met z'n alle. De meiden mochten de film uitzoeken en het werd Toy Story. Ik was meteen blij, maar Zayn, Harry en Niall, konden het niet laten om te zuchten. Ik heb ze al zo vaak gedwongen Toy Story te kijken, dat ze er nu een hekel aan hebben. Ineens valt het mij op, dat Niall heel stil geworden is. Ik denk dat hij moe is, dus ik laat hem maar gaan. Maar als Louis zijn hoofd tegen zijn moeders schouder legt en zegt: "Ik ben blij dat ik thuis ben." Rolt er een traan over Niall's wang en hij mompelt: "Sorry." Daarna rent hij naar boven. Zonder er over na te denken, ren ik achter Niall aan.

Als ik Louis' kamer, de kamer waar Niall en ik vannacht sliepen, in kom, ligt Niall languit op het bed te huilen. Ik ga op de rand van het bed zitten en vraag: "Ni, wat is er aan de hand?" Hij reageert niet. "Ni, please, vertel me wat er aan de hand is. Waarom huil je?" Probeer ik nog een keer. Hij schud zijn hoofd, blijkbaar wilt hij er niet over praten. Ik streel over zijn rug en zeg: "Je hoeft het niet te vertellen, als je dat niet wilt. Het is al goed. Probeer maar rustig te worden."

Een paar minuten lang huilt Niall nu al. Ik probeer hem te troosten, maar het lukt mij niet. De deur gaat open en Louis staat in de deuropening. "Laat mij maar, Li." Zegt Louis. Ik knik en sta op. Ik wil de deur al uitlopen, als ik vast word gepakt aan mijn pols. Ik draai me weer om en wordt door Louis in een knuffel getrokken. "Het is niet persoonlijk, he?" Zegt hij bezorgt. Ik geef hem een glimlach en antwoord: "I know. Ik hoop gewoon dat jij hem rustig krijgt." We laten elkaar weer los en ik geef Louis nog een geruststellende glimlach, voordat ik de kamer uitloop.

Aawh, wat zal er met Niall aan de hand zijn?