Home (1D Fanfiction)

Hoofdstuk 26: In paniek

Pov Zayn

"Hij was blijkbaar echt uitgeput." Zeg ik, als ik merk dat Louis in slaap gevallen is. Liam knikt en zegt: "Voor hem is het ook het beste dat hij in slaap gevallen is. Dan raakt hij tenminste niet nog een keer in paniek." Ik knik instemmend. Liam is al bijna klaar met alle wonden verbinden.

Een uurtje later wordt Louis weer wakker. "Je hebt mijn hele verhaal gemist." Zeg ik. Louis begint te lachen en gaat rechtop zitten. Hij trekt meteen zijn shirt weer aan. "Laat me raden, ze werden met z'n vijven in een groep genaamd One Direction geplaatst. Ze werden 3e bij X Factor, maar hebben nooit hun droom opgegeven en hebben nu een platencontract bij Simon Cowell en gaan binnenkort op tour met hun eerste album." Zegt Louis. Ik doe net alsof ik heel verrast ben en zeg: "Hoe weet jij dat nou weer?" Louis geeft mij een speelse stomp en zegt: "Idioot." Het is fijn om hem weer even te zien lachen.

"Uhm, Lou, je bloed." Zegt Harry ineens. We kijken meteen allemaal naar Louis en op de zijkant van zijn shirt zit een enorme bloedvlek. "F*ck." Zegt Liam. "Lou, ik moet je dan even opnieuw verbinden. Kun je je shirt weer uitdoen?" Maar Louis zegt meteen in paniek: "Nee, nee, nee. Please... Nee... Please niet nog een keer." Het leek net zo goed te gaan met Louis en dan gebeurd er zoiets... "Lou, rustig maar." Probeer ik hem te kalmeren. Maar Louis smeekt: "Please, dwing me niet. Niet nog een keer. Please, dwing me niet mijn shirt uit te doen."

Ik trek Louis in een knuffel en zeg: "Shh, rustig maar. Alles gaat goed komen. Adem even diep in en uit. Alles is goed. Rustig maar." Louis is niet aan het huilen, maar hij is wel in paniek. Hij is heel erg in paniek. "Rustig, Tommo. Je moet echt proberen te kalmeren. Alles is goed. We gaan je nergens toe dwingen." Probeer ik nog een keer. Ik weet dat hij vroeg of laat zijn shirt uit moet doen, zodat die wond opnieuw verbonden kan worden, maar ik moet hem nu eerst rustig zien te krijgen. "O-oké." Zegt Louis zachtjes. Hij ademt diep in en uit en legt zijn hoofd op mijn schouder.

Na een paar minuten is Louis weer in slaap gevallen. Zo voorzichtig mogelijk leg ik Louis neer op de bank. "Li, snel, kijk naar die wond." Zeg ik. Liam komt meteen naast de bank zitten en schuift heel voorzichtig Louis' shirt omhoog. We houden allemaal onze adem in en hopen dat Louis niet wakker wordt. Liam haalt de gaasjes van die wond af en duwt er snel nieuwe gaasjes op. Dit keer doet hij er veel meer gaasjes op en daarna plak hij ze met pleistertape stevig vast. We zuchten allemaal opgelucht als Liam klaar is en Louis niet wakker geworden is.