Alayına Karşı

Alayına Karşı|16

Ben geldim aşklarım.
Nasılsınız bakalım?

Benim derslerim erken bittiği için çok ama çok mutluyum.

Artık AK 100K'mı olsa?
Lütfen emeğimin karşılığını alabilmem için bol bol yorum yapıp ve kesinlikle oy vermeyi ihmal etmeyin olur mu?

AK ailesinin çok çok daha büyümeyi hakettiğini düşünüyorum. Yayabildiğiniz kadar yayın. Okuyucularımız artsın olur mu?

Keyifli okumalar,
Sizleri seviyoeum.
Sınır:350 oy 1,5K yorum

⛓🗝
Alayına Karşı|16

Selen'den...
Arabayı büyük bir dikkatle park ettikten sonra aşağıya inip arabayı kilitledim.

Sonuç olarak İzmir'in milyon liralık arabasıydı. Bir şey olsa ilk benim içim giderdi.

Ve çizilse dahi İzmir ağzımıza sıçardı.

Adımlarımı Denizhan'ların deposuna yönelttim. Uzun zamandır yani en azından Denizhan ve tayfası hayatımıza girdiğinden beri burada buluşuyorduk zaten. Evin ziline basıp kapının açılmasını bekledim. Zaten çok beklemek zorunda da kalmamıştım çünkü Rüya hemen bir kaç saniye içerisinde kapıyı açmıştı.

"İzmir yok mu?" dedi Rüya kaşlarını çatıp etrafa bakındı. "O neden gelmedi?"

"Bugün ayın kaçı ?" Diye sordum gülerek Rüya'ya bakarken. Rüya gözlerini kırpışırdı. "20'si." Dedi ve durakladı. "Ay İzmir'im yine köşesine mi çekildi?" Diyerek devam etti.

Başımla onu onayladım. "Hey heyleri üzerinde yine. Evde kaldı belki uyur falan."

"İzmir?" Dedi Rüya gülerek. "Yeme beni Selen. İzmir siksen uyumaz. Uyumadığı gibi bizim burnumuzdan da getirir."

"Onun çok ağır geçiyor ama." Dedi Arya. "Sancısı çok oluyor. Destek olmamız lazım."

"Bakar o başının çaresine." Dedim dudaklarımı ıslatıp. "Hadi aşağıya inelim."

Kızlar önümden aşağıya açılan kapıya ilerlerken bende onların peşlerinden adımladım. Kapıyı açıp aşağıya indik ve kısa süre içerisinde de toplantı odasının önüne varmıştık.

"Ha kızlarda geldi." Dedi Atlas bize bakarak.  Ona gülümsedim ve yanındaki boş koltuğa oturdum.

Eniştemiz -İzmir'in buz mavisi- yine baş köşeye yaylanarak oturmuştu. Gözlerini telefonundan çekip bizim üzerimizde gezdirdi. "Bir kişi mi eksik?" Diye sordu. Hadi ama sen kimin eksik olduğunu çok ama çok iyi biliyorsun.

"Cidden ha," dedi Barkın bana bakıp. "İzmir nerede?"

"Evde. Uyuyordu uyandırmadık." Dedim yalan söyleyerek. Şimdi onlara Regl olduğunu ve muhtemelen şu an ağrısını dindirmek için çözüm aradığını söyleyemezdim.

"İzmir bu saatte uyumazdı ama, yorgun herhalde." Diye mırıldandı Atlas. Ama o da şu an muhtemelen Denizhan yüzünden gelmediğini düşünüyor olmalıydı. Sonuçta iki gündür onun yüzünden yataktan kalkmıyordu. Bütün tam ayağa kalkmışken büyük ihtimal yataklara düşecekti yine.